Την ιστορία την πρωτοάκουσα από την Ντέπυ Τζιμέα, το στέλεχος της διοίκησης του ΟΤΕ που είναι επικεφαλής για τον στρατηγικό σχεδιασμό της επικοινωνίας του ομίλου. Στο περίφημο Μέγαρο του Αμαρουσίου με τους 13 ορόφους, από τα υψηλότερα κτίρια στην Αθήνα και στα Βαλκάνια, έχουν βρει ιδανικό ορμητήριο γεράκια. Προς επίρρωσιν των λόγων της, μου έδειξε μάλιστα και φωτογραφίες από το κινητό της, όπου κάποια από τα πτηνά αυτά έχουν εξοικειωθεί τόσο με τους ενοίκους του κτιρίου που τους παρακολουθούν με το διαπεραστικό τους βλέμμα από τα παράθυρα.
Το ωραιότερο μέρος της διήγησης είχε να κάνει με την περίοδο κατά την οποία έγιναν εργασίες στο Μέγαρο το 2009 και την «οικογένεια» των γερακιών που φώλιαζε εκεί. Ενα ζευγάρι βραχοκιρκίνεζα με τους πέντε νεοσσούς του θα κινδύνευε αν δεν λαμβάνονταν έγκαιρα μέτρα προστασίας. Ο όμιλος απευθύνθηκε στην Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και στον σύλλογο περίθαλψης πτηνών ΑΝΙΜΑ. Εκπονήθηκε ολόκληρο σχέδιο ώστε να μεταφερθούν τα νεογνά σε τεχνητή φωλιά, η οποία τοποθετήθηκε σε ασφαλές σημείο, από ένα μέλος της ΑΝΙΜΑ, πρώην εναερίτη. Ετσι τα γεράκια – γονείς ξεκίνησαν το τάισμα των μικρών στο νέο τους σπίτι.
Εκτοτε, οι σχέσεις μεταξύ των πτηνών και των ανθρώπων του ΟΤΕ συσφίγχθηκαν ακόμα περισσότερο. Η φυσική φωλιά των γερακιών ήταν στον δεύτερο όροφο. Εκεί τοποθετήθηκε –αργότερα– μια κάμερα για να παρακολουθείται η αναπαραγωγή, να προστατεύονται τα μικρά και να παρέμβουν οι ειδικοί σε περίπτωση που υπάρξει πρόβλημα. Η Ορνιθολογική έκανε ειδική έρευνα και ανακάλυψε πως πρέπει να υπάρχει ακόμα ένα ζευγάρι βραχοκιρκίνεζων, ενώ κατέγραψε 23 είδη πουλιών στην περιοχή, η οποία έχει ένα ευεργετικό ρέμα για την πανίδα. Απ’ ό,τι φαίνεται όμως τα βραχοκιρκίνεζα έχουν και παρέα: πριν από λίγο καιρό ένας περίοικος εντόπισε έναν πληγωμένο πετρίτη, ένα άλλο είδος γερακιού. Οι εφορμήσεις του τον κατατάσσουν ως το ταχύτερο ον στον πλανήτη. Φημίζεται για την κυνηγετική του δεινότητα και το γεγονός ότι μπορεί να είναι αποτελεσματικό και τη νύχτα. Εχει όραση τηλεσκοπική και τους αρέσει να κρύβονται σε ψηλά βράχια.
Ο νεαρός πετρίτης παραδόθηκε στην ΑΝΙΜΑ που φρόντισε για την αποκατάσταση των τραυμάτων του. Ομως, δεν αρκούσε μόνον αυτό. Θα έπρεπε να επανέλθει σε καλή φυσική κατάσταση για να είναι σε θέση να επιβιώσει, κυνηγώντας. Ενας ειδικός ιερακοτρόφος, ο Σταύρος Αθανασίου, ανέλαβε το καθήκον αυτό. Και όταν όλα ήταν έτοιμα, ο κ. Αθανασίου ανέβηκε στο Μέγαρο του ΟΤΕ με τον «Οδυσσέα» για να τον απελευθερώσει. Οι διαδικασίες της ανάρρωσής του μάλιστα επισπεύστηκαν, καθώς το γεράκι έπρεπε να επιστρέψει στην ελευθερία προτού αρχίσει η σημαντική περίοδος του ζευγαρώματος. Ομως, απ’ ό,τι φαίνεται δεν θα χρειαστεί ο αρσενικός πετρίτης να ψάξει πολύ, καθώς η θηλυκή σύντροφός του (που βαφτίστηκε βεβαίως «Πηνελόπη») τον περίμενε! Εκανε βόλτες πάνω από τον ιερακοτρόφο, περιμένοντας τον «Οδυσσέα». Ιδού το αίσιο τέλος ενός πτεροφόρου ρομάντζου που έτυχε μεγάλης δημοσιογραφικής κάλυψης απ’ όλα τα ΜΜΕ.