«Ε, καλά αυτό το έχουμε όλες, δεν φαντάζομαι να λείπει από καμιάς την κουζίνα» είπε σε κάποια φάση μία από τις κυρίες. Εγώ κοίταξα από αμηχανία το κινητό μου δήθεν ελέγχοντας εάν συνεχίζεται η ηχογράφηση. Η συζήτηση προχώρησε σε ένα άλλο σκεύος, αλλά εγώ έμεινα να σκέφτομαι γιατί δεν έχω αυτή τη γάστρα, τι κάνω λάθος, πότε περιμένω να γίνω μια κανονική νοικοκυρά, γιατί μου λείπουν αυτά που «δεν πρέπει να λείπουν από καμία κουζίνα».
Ηταν το μόνο που δεν περίμενα χθες, όταν στις 10 π.μ. χτυπούσα το κουδούνι σε ένα διαμέρισμα στα Βριλήσσια, για να παρακολουθήσω μια επίδειξη Tupperware: η ενδοσκόπηση και η αναπόληση. Αλλά με το που είδα τα προϊόντα τακτοποιημένα στην τραπεζαρία, θυμήθηκα τη γιαγιά που ορκιζόταν στα πλαστικά δοχεία αποθήκευσης της εταιρείας με τον χαρακτηριστικό ήχο που έκανε το καπάκι όταν κούμπωνε, και τώρα θα βρίσκονται σε κάποιο ντουλάπι της μαμάς, βαθιά, πίσω από τα πιο ντιζαϊνάτα, πιο φθηνά και αναλώσιμα τάπερ που τα λέμε έτσι μόνο χάρη στην τεράστια επιρροή του εφευρέτη του πλαστικού δοχείου φαγητού, ιδρυτή της Tupperware Ερλ Τάπερ. Προσπάθησα να θυμηθώ αν ως παιδί είχα τρυπώσει σε κάποια επίδειξη τάπερ στο σπίτι της γιαγιάς, που σίγουρα θα έβγαζε βουτήματα και μπατόν σαλέ. Και η κ. Ντόλυ πάντως χθες, η οικοδέσποινα, είχε ετοιμάσει ένα τέλειο τραπέζι πρωινού, με καφέ, τσάι, καλτσουνάκια, κέικ, κάθε είδους γλυκίσματα.
Είναι λογικό να ξυπνούν μνήμες. Οπως μας είπε η κ. Μίνα Κατσίρου, key manager της Tupperware, η εταιρεία κλείνει 54 χρόνια στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει σπίτι που δεν έχει μπει, πάντα μέσω επιδείξεων, η χαρακτηριστική μέθοδος πωλήσεων της εταιρείας. Πολλοί (εγώ δηλαδή) θα πίστευαν ότι οι επιδείξεις έχουν ατονήσει. Κι όμως, γίνονται καθημερινά σε σπίτια σε όλη την Ελλάδα – λέγεται ότι παγκοσμίως γίνεται μια επίδειξη Tupperware κάθε 2΄΄. «Στην κρίση, η εταιρεία έχει μεγάλη αύξηση πωλήσεων. Οι νοικοκυρές ειδικά τώρα προτιμούν να δώσουν χρήματα για κάτι ποιοτικό. Οι ανάγκες επίσης για τάπερ έχουν αυξηθεί. Κανείς δεν πετάει σήμερα φαγητό, κάπου πρέπει να το αποθηκεύει, ενώ όλοι παίρνουν φαγητό στη δουλειά». Πολλοί δεν γνωρίζουν ακόμα ότι η εταιρεία διατηρεί εργοστάσιο στη Θήβα, με 250 εργαζομένους.
Η κ. Μίνα δουλεύει 22 χρόνια στην Tupperware. «Οταν σκέφτηκα να γίνω dealer, να κάνω εγώ τις επιδείξεις, κερδίζοντας ποσοστά επί των πωλήσεων, ο άντρας μου ήταν αρνητικός. Μου έλεγε “τι, θα γίνεις πλασιέ;”. Ομως σκέφτηκα ότι τις επιδείξεις θα τις έκλεινα μόνη μου, εγώ δηλαδή θα όριζα το πρόγραμμά μου. Και εάν δεν έκανα πώληση, δεν πείραζε. Η επίδειξη είναι σαν να έχεις μαγαζί ανοιχτό. Μπορεί να μπει κάποιος ή και όχι. Τελικά πήγε τόσο καλά που ο άντρας μου άρχισε να με πηγαινοφέρνει σε όλη την Αθήνα». Κατά μέσον όρο, κάθε επίδειξη έχει τζίρο 300 ευρώ. Μπορεί ένας πωλητής να το κάνει απλώς για ένα χαρτζιλίκι μέχρι και πιο επαγγελματικά.
Πολλές είναι και οι γυναίκες που ανοίγουν τα σπίτια τους στην Tupperware. Εκτός από τα δώρα που κερδίζει η σπιτονοικοκυρά «με το καλημέρα», ανάλογα τον τζίρο της επίδειξης έχει να λαμβάνει και άλλα προϊόντα (π.χ. στα 200 ευρώ τζίρο, μια λεκάνη 10 λίτρων για αναμείξεις, στα 250 ένα σετ εργαλείων κουζίνας, στα 300 τη δυνατότητα να διαλέξει όποιο προϊόν θέλει στη μισή τιμή). Εάν δε από την παρέα της προθυμοποιηθούν άλλες δύο να φιλοξενήσουν επίδειξη, κερδίζει ένα δώρο 170 ευρώ, ενώ γίνεται «προνομιούχος πελάτης», με έκπτωση 20% σε όλα τα προϊόντα για έναν χρόνο. Η κ. Ντόλυ έγινε προνομιούχος πελάτης πριν από τρία χρόνια, τίτλο που ανανεώνει έκτοτε κάθε χρόνο. «Τι να κάνω που οι φίλες μου τρελαίνονται για τα προϊόντα;».
Από γενιά σε γενιά
Η παρέα, χθες, ήταν οκτώ ατόμων. Μια κυρία ήρθε με τη μαμά της, που πρέπει να είναι φανατική της Tupperware, αφού στα περισσότερα προϊόντα έλεγε «αυτό το έχω, μου έχει λύσει τα χέρια». Κάποια τα είχε δώσει για προίκα στο παιδί. «Τα προϊόντα μας περνούν από γενιά σε γενιά» είπε η κ. Κατσίρου. «Ακριβώς επειδή είναι ανθεκτικά, τα εμπιστεύονται τόσο οι κυρίες. Η εταιρεία επίσης βγάζει συνεχώς νέους κωδικούς, προσαρμόζεται στις ανάγκες».
Η επίδειξη περιελάμβανε κάποια «κλασικά» κομμάτια (κλασικά βέβαια για τις κυρίες, όχι για τις ακαμάτρες), όπως το περίφημο «ντεζιρέ», ένα παραλληλόγραμμο σκεύος «που χωράει ακριβώς το γλυκό ψυγείου, μια πίτα, ένα παστίτσιο, ένα μιλφέιγ», μέχρι νέα γκάτζετ όπως ένα σκεύος για να κάνεις ομελέτα στα μικροκύματα, «ώστε να μη λερώνει ο σύζυγος τρία σκεύη όταν θέλει να κάνει αυγά, ένα για να τα χτυπήσει, ένα για να τα ψήσει και ένα για να τα φάει».