Επτά θέσεις μέσα από τις οποίες εξηγούν τους λόγους για τους οποίους δεν θα παρευρεθούν στο συλλαλητήριο της 4ης Φεβρουαρίου για το Μακεδονικό, εξηγούν σε δημόσια τοποθέτησή τους τρεις πρώην γενικοί γραμματείς υπουργείων, ο κ. Γιάννης Ιωαννίδης (Εσωτερικών), ο κ. Μόσχος Κορασίδης (Αγροτικής Ανάπτυξης) και ο κ. Μαρίνος Σκανδάμης (Δικαιοσύνης).
Αναλυτικότερα, οι θέσεις τους είναι οι εξής:
1.- Διότι τα αντίστοιχα συλλαλητήρια του 1992 για το Μακεδονικό δεν προσέφεραν τίποτα θετικό για την προώθηση των θέσεων της χώρας. Αντίθετα, το μόνο συγκεκριμένο τους αποτέλεσμα ήταν η πολιτική συγκρότηση της Ακροδεξιάς στην Ελλάδα, με όλες τις μετέπειτα εκφράσεις της, από την εθνικολαϊκιστική έως τη ναζιστική.
2.- Διότι η οργάνωση του remake συλλαλητηρίου από φιγούρες αποστράτων, εθνικιστικών κύκλων του εξωτερικού και λοιπών ευαγών φορέων εξυπηρετεί την ανάγκη των οργανωτών για την ηγεμόνευση της ιδεολογικής θέσης τους σε μια πληγωμένη Ελλάδα και όχι μια επωφελή για τη χώρα επίλυση του ζητήματος.
3.- Διότι η λύση για το Μακεδονικό είναι ευκαιρία εδραίωσης ειρήνης και καλής συνεργασίας με τους γειτονικούς λαούς με κοινά αποδεκτές διεθνείς συμφωνίες και όχι ευκαιρία «κανονικοποίησης» της σχέσης Ακροδεξιάς – Εκκλησίας, όπου ακροδεξιοί και εθνικοσοσιαλιστές εναγκαλίζονται πολιτικά παθιασμένα και απενοχοποιημένα με ορισμένους μητροπολίτες.
4.- Διότι πιστεύουμε ότι όσοι πολιτικοί δηλώνουν κεντροαριστεροί πρέπει να ξεχωρίζουν το μαύρο από το προοδευτικό και το εθνικιστικό από το πατριωτικό.
5.- Διότι οι εθνικές θέσεις χαράσσονται με όρους ιστορικής ευθύνης από νόμιμα εκλεγμένες κυβερνήσεις και δημοκρατικά κοινοβούλια και όχι από τον εσμό των επιγόνων των πολιτικά σκοτεινότερων στιγμών του παρελθόντος.
6.- Διότι δεν μπορούμε να αποδεχτούμε τη θλιβερή κατάσταση, όπου η κυβέρνηση αδυνατεί να ομονοήσει και η αξιωματική αντιπολίτευση σύρεται από το λαϊκιστικό πεπρωμένο της, που την αναγκάζει να υποτάξει τις πολιτικές θέσεις της στην ευκαιρία της στιγμής. Το κενό αυτό που πολύ επιδέξια κρύβεται, δεν πρόκειται να το καλύψει το συλλαλητήριο.
7.- Διότι η πατριδοκαπηλία, που έχει επανειλημμένα διαρρήξει τη σχέση με τη λογική και μας έχει οδηγήσει σε ήττες, δεν έχει σχέση με το γνήσιο δημοκρατικό πατριωτισμό που προάγει τα εθνικά συμφέροντα.