Oταν η κρίση άρχισε να σφίγγει τον κλοιό της γύρω από την ελληνική κοινωνία, κάποιοι νέοι άνθρωποι αποφάσισαν να γυρίσουν στη γη και να την καλλιεργήσουν. Ταυτόχρονα, όμως, υπήρξαν και άλλοι που θυμήθηκαν πως η θάλασσα ήταν αυτή που έδωσε διέξοδο σε γενιές και γενιές Ελλήνων, ιδιαίτερα όταν οι συνθήκες ήταν αντίξοες. Ετσι, αποφάσισαν να διαλέξουν ναυτικά επαγγέλματα και να σταδιοδρομήσουν σε αυτό το πεδίο. Μετά μια οκταετία δυστοκίας ως προς την ανάρρωση της οικονομίας μας, γίνεται σαφές ότι ναυτιλία προσφέρει έναν σταθερό πυλώνα ανάπτυξης και γοήτρου για τη χώρα μας. Αυτό ακριβώς ήταν και το θέμα της ενδιαφέρουσας εκδήλωσης που διοργάνωσε πριν από λίγες ημέρες ο όμιλος Economia Publishing που εκδίδει οικονομικά, περιοδικά, βιβλία και λευκώματα με γνωστότερη την Οικονομική Επιθεώρηση.
Η συζήτηση «Επιστροφή στη Θάλασσα» έγινε στη φιλόξενη ιστορική βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Λασκαρίδη, την περασμένη Παρασκευή, με πολυπληθές κοινό. Συντονιστής ήταν ο έμπειρος συνάδελφος Αντώνης Παπαγιαννίδης και ομιλητές ο βετεράνος του ναυτιλιακού κόσμου, επίτιμος γενικός γραμματέας του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού ΙΜΟ, Ευθύμιος Μητρόπουλος και ο καθηγητής Γεωπολιτικής της Σορβόννης Γεώργιος Πρεβελάκης. Η προσέγγιση εστίασε σε τρεις διαφορετικές ενότητες: τη γεωπολιτική, τη ναυτιλία και το περιβάλλον.
Πρώτος πήρε τον λόγο ο Θύμιος Μητρόπουλος, τονίζοντας την εντυπωσιακή ισχύ του στόλου μας που φτάνει τις 5.500 πλοία. Αυτά καλύπτουν περί το 20% του παγκοσμίου τονάζ, που αποδεικνύει ότι οι Ελληνες δεν έφυγαν ποτέ από τη θάλασσα, όμως η παρουσία τους στον υδάτινο στίβο των ωκεανών θα μπορούσε να δυναμώσει με την επιστροφή περισσότερων πλοίων στην ελληνική σημαία ή τη στροφή περισσότερων νέων στα επαγγέλματα της θάλασσας, κάτι που φαίνεται πως ήδη συμβαίνει.
Ο κ. Μητρόπουλος έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στο γεγονός πως έχουν αλλάξει πολλά δεδομένα στον χώρο της ναυτιλίας είτε με τη χρήση διαφορετικών πλόων (λ.χ. στον Αρκτικό) είτε με την εφαρμογή νέων τεχνολογιών που θα επιτρέπουν τα αυτόνομα, μη επανδρωμένα πλοία. Αλλος ένας παράγοντας που αλλάζει το παιχνίδι είναι ο ρόλος της Κίνας, ενός νέου «παίκτη» που θα διεκδικεί τη μερίδα του λέοντος στο μέλλον. Ο Γιώργος Πρεβελάκης έκανε μια πολύ σύνθετη ανάλυση για τις δύο διαφορετικές νοοτροπίες, αυτή των στεριανών και αυτή των θαλασσινών που συγκρούστηκαν ιστορικά για την εξουσία του ελληνικού κράτους, με τους πρώτους να υπερισχύουν. Εξηγώντας τον συλλογισμό του, υπογράμμισε πως στο στεριανό αξιακό σύστημα είναι πιο τονισμένη η σταθερότητα και η προσκόλληση στο ίδιο μοτίβο, ενώ στο θαλασσινό αξιακό σύστημα, το ρίσκο, η ανακάλυψη και η καινοτομία. Ισως λοιπόν μια επιστροφή στη θάλασσα να μας ωφελούσε για να υπερβούμε την κρίση. Ανάμεσα στο κοινό ήταν και ο Καπτάν Παναγιώτης Τσάκος, που απηύθυνε έκκληση στους νέους να διαλέξουν θαλασσινά επαγγέλματα, καθώς και ο Παναγιώτης Δράκος.