Ο Αλέξανδρος Βλαχαδάμης μετράει πλέον 54 χρόνια στο εμπορικό τρίγωνο. Ασχολείται με τα είδη ραπτικής από τα εφηβικά του χρόνια και εκπέμπει αμέσως μια βαθιά αγάπη για τη γειτονιά και το ιδιαίτερο χρώμα που φέρνει η εμπορικότητα στα κέντρα των πόλεων. Με χαμόγελο και χιούμορ, μας υποδέχεται στην πόρτα του καταστήματός του, στη γωνία των οδών Πολυκλείτου και Βλαχάβα, και δηλώνει δίχως δισταγμό «θιασώτης» της μεταβατικής περιόδου που βιώνει η περιοχή του τριγώνου. «Είναι γεγονός πως εδώ χτίζεται μια καινούργια προσωπικότητα για την περιοχή μας», λέει στην «Κ», μιλώντας με ελπίδα για τη νέα ταυτότητα της περιοχής που αναδύεται σταδιακά. Το τρίγωνο κουβαλάει δεκαετίες εμπορικής δραστηριότητας –από τα ιστορικά μαγαζιά με υφάσματα της Νικίου, στους τυπογράφους της Λεωχάρους– και ο Αλέξανδρος Βλαχαδάμης δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην «απόχρωση του εμπόρου». «Είναι λεπτή η ισορροπία της αλλαγής στη γειτονιά μας, διότι δεν πρέπει να χαθεί αυτό το στοιχείο. Η πεζοδρόμηση νομίζω πως θα μας βοηθήσει και οι συνθήκες είναι καλές», δηλώνει, και έπειτα από μια σύντομη παύση προσθέτει με αισιοδοξία: «Βλέπετε, καθετί καινούργιο θέλει χρόνο μέχρι να αποδώσει, αλλά εμείς οι Ελληνες είμαστε ανυπόμονοι. Φόβος υπάρχει φυσικά, και ευελπιστώ πως δεν θα βγω αποκαρδιωμένος. Μιλάμε, όμως, για το σήμερα, και το σήμερα είναι καλό».
Λίγα μέτρα παραδίπλα, στην οδό Αγάθωνος, η Βαρβάρα διατηρεί ένα καλά κρυμμένο καφενείο με γλυκιά ατμόσφαιρα και πολύχρωμα τραπέζια και συμφωνεί και εκείνη πως η φιλόδοξη μεταμόρφωση της πρωτοβουλίας του τριγώνου απαιτεί τον χρόνο της. «Στην αρχή, οι φίλοι που επισκέπτονται τακτικά το μαγαζί είχαν αρχίσει τα παράπονα, γκρίνιαζαν πως θα δυσκολεύονται πλέον να βρίσκουν θέση να παρκάρουν. Πέρασαν λίγοι μήνες, και τώρα δεν χορταίνουν το περπάτημα στους πεζοδρόμους», μας αφηγείται, τονίζοντας άλλωστε πως η περιοχή ήταν χαρακτηρισμένη πεζόδρομος εδώ και χρόνια, ακόμη και αν δεν εφαρμοζόταν η νομοθεσία.
Στον περίπατό μας στα καταστήματα μας συνοδεύει ο Παναγιώτης Περιμένης, από το τρίγωνο, ανταλλάσσοντας χαιρετισμούς, πειράγματα και νεύματα με όλους – εικόνα σπάνια για την Αθήνα. Η Νικολέττα Σκαφίδα, ιδιοκτήτρια μαγαζιού με γυναικεία εσώρουχα στη Βλαχάβα από το 2010, τον εντοπίζει από μακριά και βγαίνει από το μαγαζί της με χειμαρρώδη ενέργεια. «Ελπίζω να μην κάνετε την πεζοδρόμηση εδώ το φθινόπωρο, την καλύτερη εποχή για το μαγαζί μας!» του φωνάζει και προσθέτει πως, παρότι δεν έχει παρατηρήσει σημαντική αύξηση στον κόσμο, όποτε έχει απευθυνθεί στους ανθρώπους του τριγώνου για οποιοδήποτε πρόβλημα βρίσκει άμεση ανταπόκριση.
Πιο κάτω συναντάμε τον Δημήτρη Χελή, που εδώ και 30 χρόνια μεταφέρει εμπόριο για διάφορα μαγαζιά του τριγώνου και συμφωνεί πως η σχέση της πρωτοβουλίας του τριγώνου με τους καταστηματάρχες είναι ιδιαίτερη. «Τα μαγαζιά μπορεί να γκρινιάζουν, το φόρτωμα είναι πιο πολύπλοκο και θέλει συνεννόηση. Αλλά είναι καλό και σπάνιο να έχουμε έναν άνθρωπο στην περιοχή να απευθυνθούμε».
Καταλήγουμε στην πρόσφατα πεζοδρομημένη Μιλτιάδου, όπου η Αναστασία Δημητριάδη μάς υποδέχεται στο κοσμηματοπωλείο της, ανοίγοντας μια πόρτα με την επιγραφή «να μπαίνετε με θετική ενέργεια». Δηλώνει πρωτεργάτης της πρωτοβουλίας του τριγώνου και οραματίζεται μια Αθήνα ευρωπαϊκών προτύπων, γεμάτη ενέργεια και δράσεις στους πεζοδρόμους της. Αναγνωρίζει όμως ότι το όνειρό της θέλει υπομονή και επιμονή. «Αρκεί να υπάρχει η κατάλληλη αστυνόμευση, να μην επιστρέψει το παράνομο παρκάρισμα, να μην πάει στράφι όλη αυτή η προσπάθεια».
Συμπτωματικά, πετυχαίνουμε ακριβώς έξω από το κοσμηματοπωλείο την κόρη της Αναστασίας, Κατερίνα. «Είμαι θετικός άνθρωπος και νομίζω ότι στο τρίγωνο συμβαίνει κάτι πολύ ωραίο», δηλώνει. «Ευελπιστώ ότι το ιστορικό κέντρο της Αθήνας θα αποκτήσει την αίγλη που του αρμόζει». Την τελευταία φράση της σφραγίζει με ένα χαμόγελο συγκρατημένης αισιοδοξίας – όπως άλλωστε και όλοι οι «άνθρωποι του τριγώνου» που μοιράστηκαν μαζί μας τις σκέψεις τους.