Κάπου ανάμεσα στο Ελσίνκι και στη Λιβαδειά

Κάπου ανάμεσα στο Ελσίνκι και στη Λιβαδειά

3' 17" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οταν πριν από περίπου δέκα μήνες η Τίτα Βάλτανεν έπαιρνε το αεροπλάνο από το Ελσίνκι για την Ελλάδα, δεν ήξερε τι να περιμένει. Δεν την ένοιαζε τόσο πολύ βέβαια – αυτή την ελευθερία απολαμβάνεις στα 20 σου, να μην πολυανησυχείς για τα πράγματα. Το σίγουρο είναι ότι μετά το σχολείο ήθελε λίγο χρόνο για τον εαυτό της, να ταξιδέψει. «Είχα κουραστεί πολύ. Ηθελα να φύγω, να μάθω πράγματα, όχι να τα σπουδάσω». Το πρόγραμμα Ευρωπαϊκής Εθελοντικής Υπηρεσίας τού Erasmus+ ήταν το ιδανικό όχημα για να τα καταφέρει. Τόσο έτοιμη ήταν για τη νέα περιπέτεια, που δεν έδωσε σημασία στις ερωτήσεις των φίλων της: «Μα τι είναι αυτή η… Livadia;».

Ανατρέχοντας στις διαθέσιμες επιλογές του προγράμματος εθελοντικής εργασίας στην Ελλάδα –η Τίτα δεν διαπραγματευόταν ότι θα ερχόταν στην Ελλάδα, την αγαπά από μικρό παιδί, κυρίως τη μουσική της και πάντα ονειρευόταν να μάθει τη γλώσσα–, το μάτι της έπεσε σε μια θέση φροντιστή σε γηροκομείο σε μια πόλη που δεν είχε ξανακούσει: Λιβαδειά. «Την γκούγκλαρα, αλλά εμφανιζόταν κυρίως το ποτάμι της», θυμάται μιλώντας στην «Κ» η 21χρονη Φινλανδή. Αυτό την υποψίασε ότι στην πόλη αυτή δεν θα είχε και πολλά να δει. «Δεν πειράζει», σκέφτηκε, «ευκαιρία να αφοσιωθώ στο να μάθω ελληνικά». Πού να φανταζόταν ότι λίγους μήνες μετά θα χόρευε μαζί με τους ντόπιους σε πανηγύρι υπό τους ήχους του κλαρίνου του δεξιοτέχνη Γιώργου Μάγκα (τοπικός ήρωας στη Λιβαδειά όπου ζει με τη σύζυγό του Τζούλη Τζινιέρη) και ότι σε αυτή τη μικρή, άγνωστη, πόλη, θα ένιωθε σαν στο σπίτι της. Από το Ελσίνκι στη Λιβαδειά, φυσικά δεν αλλάζεις μόνο ζώνη ώρας. Και οι δύο πόλεις είναι πολύ όμορφες, αλλά η πρωτεύουσα της Φινλανδίας είναι μια πόλη γεμάτη μουσεία, μοντέρνα εστιατόρια, σύγχρονες αγορές.

Κάπου ανάμεσα στο Ελσίνκι και στη Λιβαδειά-1

Μια πόλη που πρωτοπορεί στο ντιζάιν, υπερβολικά κουλ. Το τελευταίο το συνάντησε και στη Λιβαδειά. «Οι Ελληνες είναι πολύ χαλαροί σε διάφορα επίπεδα», θα πει σήμερα η Τίτα, με την εμπειρία των 10 μηνών – με λύπη λέει ότι διανύει τον τελευταίο της μήνα στην Ελλάδα. «Αυτό το έμαθα σχετικά νωρίς. Μπορώ να σου πω ήδη από το αεροπλάνο! Να προσαρμοστώ στην ελληνική νοοτροπία και να σταματήσω να αγχώνομαι για την ώρα». Φτάνοντας, έπαθε ένα μικρό πολιτισμικό σοκ, ομολογεί. «Το Ελσίνκι είναι πολύ διαφορετικό. Και δεν είχα ζήσει ποτέ ξανά σε χωριό. Να φανταστείς το πρωί ξύπνησα ακούγοντας έναν κόκορα! Η Λιβαδειά είναι ένα μικρό μέρος, όπου τα πράγματα γίνονται παραδοσιακά. Είναι επίσης ένα πολύ “ελληνικό” μέρος, δίνει μια χαρακτηριστική εικόνα του πολιτισμού της χώρας». Οι διαφορές με τον τρόπο ζωής στην πατρίδα της είναι μεγάλες. «Ο κόσμος εδώ σε μεγάλο βαθμό απορρίπτει το σύστημα, δεν τους αρέσουν οι κανόνες. Είναι η μεγαλύτερη διαφορά με τη χώρα μου. Στις προσωπικές τους σχέσεις όμως οι άνθρωποι στην Ελλάδα είναι πολύ φιλικοί. Εδώ ο ένας φροντίζει τον άλλο, γεγονός που λύνει αρκετά προβλήματα».

Η δουλειά της στη μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων είναι να κάνει παρέα στους γέροντες, να τους μιλάει, να πηγαίνει μαζί τους περιπάτους, ό,τι μπορεί για να βελτιώνει την ποιότητα ζωής τους. «Μου έκανε εντύπωση πόσο υπομονετικοί ήταν μαζί μου στην αρχή που δεν καταλάβαινα ακόμα τη γλώσσα (σ.σ.: τώρα μιλάει μια χαρά ελληνικά).

Κάπου ανάμεσα στο Ελσίνκι και στη Λιβαδειά-2

Είναι πολύ σπάνιο αυτό. Δεν μιλούν αγγλικά, αλλά προσπαθούσαν να μας μάθουν ελληνικά. “Apo pou eisai? ” με ρωτούσαν ξανά και ξανά. Θα είναι πολύ δύσκολο να τους αφήσω, έχουμε δεθεί πια». Εκτός από το παρεάκι του γηροκομείου, η Τίτα έκανε και πολλούς φίλους στην κοινότητα. Εμαθε τα στέκια, γνώρισε τη μουσική, τους χορούς, τα έθιμα, τα πανηγύρια. Εγινε ντόπια. «Τους το χάλασα μόνο που είμαι χορτοφάγος», λέει γελώντας. «Η Τσικνοπέμπτη ήταν δύσκολη μέρα για μένα». Στην πόλη, γνωστή για τα κοψίδια της, η Τίτα έτρωγε… fasolakia και fasolada. «Στη Φιλανδία σε μια παρέα δέκα ατόμων θα βρεις 3-4 χορτοφάγους. Στη Λιβαδειά ήμουν δακτυλοδεικτούμενη!»

Ισορροπία

Πίσω στη Φινλανδία, η Τίτα θα ξεκινήσει τις σπουδές της, θέλει να γίνει δασκάλα. «Θα ήθελα πολύ να βρω την ισορροπία μεταξύ των δύο χωρών. Μου αρέσει πολύ να μην παίρνω τη ζωή τόσο σοβαρά, απλά καμιά φορά χρειάζεται».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή