Η κούτα του μπαμπά

2' 3" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η ​​κούτα του μπαμπά είναι δεμένη με σπάγγο και κόμπο ναυτικό. Ολα μέσα είναι τακτοποιημένα με μεγάλη προσοχή και επιμέλεια ώστε να φτάσουν στον προορισμό τους φρέσκα και «ατσαλάκωτα». Πήγα και τα παρέλαβα από τον λοστρόμο του πλοίου. Ημουν εκεί πριν δέσει στο λιμάνι του Πειραιά. Είχαν προηγηθεί τρία τηλεφωνήματα του μπαμπά: «Μην ξεχάσεις την κούτα. Μην την ξεχάσεις και πάει χαμένος ο κόπος μου. Σου έχω μέσα θησαυρούς. Δεν τα βρίσκεις πια αυτά τα πράγματα».

Κάθε φορά που είναι να παραλάβω προϊόντα παραγωγής του, γίνεται η ίδια συζήτηση. Αγχώνεται μην ξεχάσω το πλοίο και χαλάσουν τα πράγματα. Τα προηγούμενα χρόνια είχα κι εγώ τόσο άγχος κάθε φορά με την κούτα, που ένα βράδυ ονειρεύτηκα ένα πλοίο-φάντασμα, με μόνο μία κούτα στο τελευταίο επίπεδο του γκαράζ. Το πλοίο έκανε συνεχώς το δρομολόγιο Πειραιάς-Σάμος χωρίς να δένει σε κάποιο λιμάνι. Με τον καιρό το ξεπέρασα.

Τώρα, κάθε φορά αυτή η κούτα είναι ένα δώρο που το περιμένω πώς και πώς. Ανάλογα με την εποχή είναι και το περιεχόμενο. Η γκάμα μεγάλη: αρωματικές βανίλιες, μήλα, κοντούλες και μούσμουλα –τα αγαπημένα μου φρούτα–, σύκα και σταφύλια, ξερή ρίγανη που έχει μαζέψει ο μπαμπάς απ’ το βουνό και θρούμπι που λατρεύω, τσακιστές ελιές φυσικά απ’ τα χεράκια του, έξτρα παρθένο ελαιόλαδο από το κτήμα, παξιμάδια απ’ τον φούρνο στο Ανω Βαθύ και μέλι απ’ τον Πύργο, τραχανάς για τις γκουρμέ νύχτες του χειμώνα.

Συχνά η τηλεφωνική μας επικοινωνία περιστρέφεται αποκλειστικά γύρω από την παραγωγή και τις αγροτικές εργασίες. Θα έχει φέτος ελιές; Τα φρούτα πώς πάνε; Σκέπασε τα δέντρα με δίχτυ ο μπαμπάς, για να μην πηγαίνουν τα πουλιά. Είχε κάνει το κόλπο με τα cd, αλλά τα πουλιά μάλλον το… έχουν μάθει και δεν είχε αποτέλεσμα. Θέλει προσοχή, γιατί προσκυνάνε απ’ τον καρπό και θα τον χάσουμε. Πάμε καλά. Καλά πήγαν και τα μπολιάσματα. Η επιτυχία έφτασε σε ποσοστό 90%. Μπολιάζει και δέντρα γειτόνων, φίλων και συγγενών. Εμαθε την τέχνη από τον τελευταίο αγροφύλακα της περιοχής. Η αλήθεια είναι πως τον θυμάμαι αμυδρά. Μάλλον όχι τόσο εκείνον, αλλά το μουλάρι του. Στα παιδικά μου μάτια φαινόταν τεράστιος ο κύριος Αρης πάνω σε αυτό. Το μπόλιασμα ο μπαμπάς το αποκαλεί «υψηλή χειρουργική». Δεν έχω λόγο να τον αμφισβητήσω. Εχω δει να κάνει θαύματα.

Η τελευταία κούτα έφτασε λίγο πριν από τον Δεκαπενταύγουστο. Είχε μέσα παξιμάδια και πολλά σταφύλια. Και δώρο οκτώ ολόφρεσκα αυγά από τις κότες της κυρίας Κατερίνας. Μόλις την άνοιξα βρήκα και το καθιερωμένο σημείωμα. Γραμμένο με μαρκαδόρο, όπως πάντα: «Με αγάπη ο πατέρας σου».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή