Η αξεπέραστη συνταγή του κλασικού

Η αξεπέραστη συνταγή του κλασικού

2' 3" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

​​H παράδοση δεν είναι σουβενίρ, δεν είναι τοτέμ. Εχεις το περιθώριο να την πειράξεις, αν πιστεύεις ότι θα προσθέσεις κάτι καινούργιο, ότι θα τη φρεσκάρεις, θα την ανανεώσεις, διευρύνοντας το κοινό της και κατακτώντας νέες ηλικίες.

Ενα καλό παράδειγμα εφαρμογής αυτού του μπολιάσματος είναι η μουσική. Εχουν γίνει εξαιρετικοί πειραματισμοί σε πολλά είδη, έχουν γεννηθεί καινούργιες ιδέες, ενδιαφέροντα ακούσματα που κέρδισαν μικρότερες ηλικίες. Αν μείνουμε στα ελληνικά, ο Βαμβακάρης έχει γίνει σουίνγκ, ο Τσιτσάνης gypsy, η Πόλυ Πάνου free jazz, δεν λείπει η φαντασία από τους Ελληνες καλλιτέχνες, ίσως το όραμα αρκετές φορές, αλλά, όπως συμβαίνει σε όλα τα πράγματα, κάποια είναι επιτυχημένα, κάποια άλλα αδιάφορα ή και κακά.

Tο ίδιο ισχύει στο θέατρο, στην όπερα, στο μπαλέτο, η λίστα είναι ατελείωτη. Κάθε γενιά πιστεύει ότι μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα ή έστω να πάει λίγο παρακάτω από την προηγούμενη, σε περιοχές ανεξερεύνητες, και σε αρκετές περιπτώσεις είναι έτσι.

Ομως τώρα που το ξανασκέφτομαι, κάποια πράγματα δεν τα πειράζεις. Απλώς τα αφήνεις όπως είναι. Οχι γιατί είναι ιερά, αλλά γιατί δεν χρειάζεται να το κάνεις. Η μόδα δίνει τέτοια παραδείγματα. Για παράδειγμα, δεν έχεις κανέναν απολύτως λόγο να αλλάξεις τις κλασικές δίχρωμες γόβες της Σανέλ. Σχεδιασμένες το 1957 από την ίδια την Κοκό Σανέλ, παραμένουν ουσιαστικά αναλλοίωτες και γι’ αυτό τόσα χρόνια μετά εξακολουθούν να είναι περιζήτητες. Ας πάμε τώρα στο αγαπημένο μας θέμα, το φαγητό, την κουζίνα, κατεξοχήν εργαστήριο γεύσεων και χώρο πειραματισμού. Είναι πράγματι δύσκολο να αντισταθείς στον πειρασμό να δοκιμάσεις, να αποδομήσεις, να δημιουργήσεις κάτι εντελώς καινούργιο με γνωστά υλικά. Υπάρχει όμως ένα σημείο, μια λεπτή γραμμή που, αν την περάσεις, η διάθεση για πειραματισμό γίνεται αγωνία για πρωτοτυπία, και η αγωνία δεν είναι ποτέ καλός σύμβουλος.

Τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα έχει δεχθεί πλήθος επιρροών από κουζίνες του κόσμου, νέες πρώτες ύλες κυκλοφορούν σχεδόν παντού, από τα ντελικατέσεν μέχρι το συνοικιακό σούπερ μάρκετ, οι καινούργιες τάσεις και τεχνικές εισάγονται σχεδόν αμέσως. Μπορείς να βρεις παντού τα πάντα, αλλά φυσικά δεν ταιριάζουν όλα μεταξύ τους. Ο γαύρος μαρινάτος δεν ταιριάζει στο ίδιο πιάτο με τη ρικότα που σερβίρει νεοταβέρνα στο κέντρο της Αθήνας. Το σπιρτόζικο, ελαφρώς σκορδάτο και ξιδάτο γαβράκι του καφενείου και του ουζερί είναι υπέροχο από μόνο του, δεν έχει ανάγκη από κάποια ιταλική παρουσία δίπλα του για να αναδειχθεί η νοστιμιά του. Η αναζήτηση της πρωτοτυπίας δεν είναι μονόδρομος. Μερικές φορές, αρκεί απλώς να εκτελείς άψογα κάτι που είχαν σκεφτεί άλλοι πριν από σένα. Δεν είναι εύκολο, και, όταν το πετυχαίνεις, σίγουρα είσαι άξιος θαυμασμού.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή