Οι αμέτρητες αποχρώσεις της… αποτυχίας

Οι αμέτρητες αποχρώσεις της… αποτυχίας

3' 35" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μια κοινωνική επιχείρηση που δεν έγινε κερδοφόρος. Μια ανάπλαση δημόσιου χώρου που δεν τελεσφόρησε. Μια αλλαγή καριέρας που διήρκεσε πολύ. Για τις παραπάνω εμπειρίες, συνήθεις στα χρόνια της οικονομικής κρίσης, σπάνια μιλάμε δημοσίως, επειδή δεν ταιριάζουν με το αφήγημα ενός φανταχτερού «success story». «Δεν έχουμε μάθει να μιλάμε για την αποτυχία», λέει στην «Κ» η 32χρονη μεταφράστρια Βιολέττα Τσιτσιλιάνη, η οποία πριν από δύο χρόνια βρέθηκε στο Παλέρμο στη συνάντηση νέων έως 30 ετών, ChangemakerXchange. «Εκεί διαπίστωσα ότι όσοι προερχόμασταν από μεσογειακές χώρες είχαμε βιώσει πολλές πτυχές της αποτυχίας, μερικές μάλιστα με πολιτισμικό υπόβαθρο», εξηγεί η Βιολέττα, που μαζί με δύο Ιταλούς και έναν Τυνήσιο δημιούργησαν την ομάδα «Pitch your failure», «το περιβάλλον αποθαρρύνει έναν νέο να ασχοληθεί με την επιχειρηματικότητα και δη την κοινωνική, που δεν συνεπάγεται κέρδος, ενώ η πρόσβαση σε κεφάλαιο είναι ελάχιστη». Ετσι, οι φερέλπιδες επιχειρηματίες καλούνται συνεχώς να «pitchάρουν», να πουλούν δηλαδή τον εαυτό τους, την ιδέα τους και την επιτυχία που οφείλουν να έχουν βιώσει.

Ιστορίες… αποτυχίας

«Κάποιες φορές μέσα από μια αποτυχία βελτιωνόμαστε, άλλοτε όμως οφείλουμε να βάλουμε τελεία και να αλλάξουμε σχέδια, γιατί μπορεί μια ιδέα να έχει απήχηση, χωρίς όμως να είναι οικονομικά βιώσιμη», επισημαίνει η ίδια, που μαζί με την Γκρέτα, τον Ανδρέα και τον Αχμετ, διοργανώνουν εκδηλώσεις με ιστορίες… αποτυχίας, που θυμίζουν άλλοτε group therapy και άλλοτε σύσκεψη πολυεθνικής για το επόμενο business plan. Μετά τη Ρώμη και το Βερολίνο, έφθασε προ ημερών η σειρά της Αθήνας, όπου η συζήτηση πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Goethe Athen, Impact Hub και ChangemakerXchange.

«Δεν ήταν εύκολο να ετοιμάσω αυτή την ομιλία», ομολογεί ο Χρήστος Παπαμιχαήλ, Ελληνοκύπριος καλλιτέχνης, που τον Σεπτέμβριο του 2016 ίδρυσε την εταιρεία Liminal Access, προκειμένου μέσω της τεχνολογίας να καταστήσει την τέχνη προσβάσιμη σε ανθρώπους με αναπηρία. Χάρη στην οικονομική υποστήριξη της οικογένειάς του προετοίμασε εκδηλώσεις για κωφούς, ενώ προσέφερε αφιλοκερδώς υπηρεσίες, για να βολιδοσκοπήσει τις αντιδράσεις και τις ανάγκες του κοινού του. «Η αναμενόμενη υποστήριξη δεν ήρθε ποτέ, ενώ επιπλέον έχω κατηγορηθεί ότι προσπαθώ να εκμεταλλευτώ την αναπηρία για να βγάλω χρήματα», επισημαίνει ο Χρήστος, ο οποίος σε πείσμα των δυσκολιών συνέχιζε να επενδύει στην εταιρεία, η οποία σήμερα έχει χρέη. «Προσπαθώ πλέον να είμαι πιο ρεαλιστής, να σχεδιάζω στηριζόμενος σε αριθμούς και χειροπιαστά γεγονότα».

Το freelancing έμοιαζε μονόδρομος στη Θεσσαλονικιά Αργυρώ Μπαράτα, που έπειτα από μια πορεία 12 ετών σε resort της Χαλκιδικής, αποφάσισε να παραιτηθεί. «Δεν ήταν μια επιπόλαιη απόφαση», ομολογεί στην εκδήλωση, «τέσσερις φορές είχα ξεκινήσει για να δηλώσω παραίτηση και το μετέθετα». Ωστόσο, «είχα πάθει burn out». Οταν έκανε το μεγάλο βήμα, απήλαυσε αρχικά την ελευθερία της, αλλά σταδιακά άρχισε να αγχώνεται. «Εβλεπα γύρω μου τόσα πολλά projects να καταρρέουν ελλείψει χρηματοδότησης». Τελικά, ένα ταξίδι στο Βερολίνο της έδωσε την ώθηση που χρειαζόταν για το επόμενο βήμα. Σήμερα, είναι διαχειρίστρια σημαντικών projects (Reworks Agora, Thessaloniki Cultural Management Academy) και έχει ιδρύσει τον θεσμό μικροχρηματοδότησης, FEAST Greece.

Τα λάθη στο Σάο Πάολο

Ενα ρομαντικό πλάνο, μια κατασκευή σε μια «δύσκολη» περιοχή του Σάο Πάολο της Βραζιλίας είχε αναλάβει το 2007 ο πολεοδόμος Juan Lopez-Aranguren με την ομάδα του. «Ηταν η πρώτη μας δουλειά στο εξωτερικό και μετακομίσαμε όλοι εκεί». Οι νεαροί Ισπανοί, όμως, υπέπεσαν σε λάθη: βρήκαν κατάλυμα μακριά και δαπανούσαν 3 ώρες στο μετρό, δεν προνόησαν για μια αποθήκη για τα εργαλεία τους. Το κυριότερο, όμως, ήταν ότι υποτίμησαν τη δυναμική των πολιτών, που είχαν διαφορετικές βλέψεις για τη γειτονιά τους. Ετσι, μόλις ολοκλήρωσαν το έργο, αυτό καταστράφηκε από μια ομάδα αγνώστων, ενώ οι ίδιοι σχεδόν… φυγαδεύτηκαν στην πατρίδα τους. «Tο χιούμορ και η ανεμελιά μας βοήθησαν να ξεπεράσουμε όσα συνέβησαν», καταλήγει ο Ισπανός αρχιτέκτονας, που σήμερα είναι διαχειριστής του προγράμματος «Imagina Madrid» του ομώνυμου δήμου.

«Ο γάμος και η παρθενία σηματοδοτούν την επιτυχία της γυναίκας, αυτό μας μάθαιναν», διηγείται η Sana Afouaiz από το Νότιο Μαρόκο, που ως κόρη οικογένειας με δέκα κορίτσια, γαλουχήθηκε με την άποψη ότι το να γεννιέσαι γυναίκα ισοδυναμεί εκ προοιμίου με αποτυχία: η γειτονιά τους λυπόταν και η μητέρα της ένιωθε καταραμένη. «Επιτυχία και αποτυχία είναι άρρηκτα δεμένες, μην ακούτε όποιον ισχυρίζεται το αντίθετο», τονίζει η νεαρή Μαροκινή, που ήταν η πρώτη στην οικογένειά της που πήγε στο πανεπιστήμιο και ταξίδεψε. Το 2015 η Sana ίδρυσε το Womenpreneur, που υποστηρίζει 500 γυναίκες επιχειρηματίες, είναι σύμβουλος στα Ηνωμένα Εθνη και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενώ το 2018 η Παγκόσμια Τράπεζα την κατέταξε στις γυναίκες με τη μεγαλύτερη επιρροή.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή