Οπως και να το δει κανείς, στο Τατόι σημειώθηκε μια καταστροφή. Αυτή η καταστροφή, όπως φαίνεται από το υλικό που δόθηκε στη δημοσιότητα, μπορεί να αναλυθεί σε τρία σημεία.
Με αφορμή ένα ρεπορτάζ της περασμένης εβδομάδας για την αύξηση της επιφυλακής σε Εβρο και Αιγαίο εξαιτίας των εξελίξεων στο Αφγανιστάν, προέκυψε το εξής: Το Λιμενικό απηύθυνε στην Κομισιόν αίτημα έκτακτης χρηματοδότησης προκειμένου να καλύψει ένα μέρος από το κόστος των επιχειρήσεών του στο Ανατολικό Αιγαίο.
Παράλληλα με την πραγματική ζωή υπάρχει δίπλα μας ένας κόσμος –ψηφιακός– που τελευταία έχει αρχίσει και γιγαντώνεται όλο και περισσότερο.
«Προσπάθησα μέσα από τη χαρτογράφηση των στοιχείων του σκεπτικού μας να αναδείξω και την έλλειψη από την πολιτική ζωή μας μιας κουλτούρας της σύνθεσης, η οποία προϋποθέτει την πρόθεση για τη διαμόρφωση συναινέσεων. Απειλητικές ή όχι, η επιδίωξη συναινέσεων συνεχίζει να αποτελεί ένα από τα μεγάλα στοιχήματα του πολιτικού μας συστήματος και των κομμάτων του».
Η απροφύλακτη ζωή τρέχει πιο γρήγορα από την ανοσία. Στα δημοφιλή κορωνοϊόπληκτα θέρετρα, μοιάζουν να έχουν ποδοπατηθεί τα γενικά αντιιικά μέτρα.
Ουσιαστικά, η ανάρτηση της κ. Ελεφάντη προσέφερε στο κοινό των μέσων κοινωνικής δικτύωσης εκείνη την υπηρεσία, για την οποία πολλοί αποθεώνουν το FB και το Twitter: Χαβαλές να γίνεται. Το συμβάν «διάνθισε» ακόμη περισσότερο η απάντηση του κ. Μπίστη.
Από πολλούς χαρακτηρίστηκαν ως η καλύτερη καμπάνια υπέρ του εμβολίου τα αποκαλυπτικά για το προφίλ των διαδηλωτών, πρόσφατα συλλαλητήρια κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού.
Ψηνόμαστε μερικές ημέρες τώρα στον αττικό θερμοσυσσωρευτή περιμένοντας τη λήξη συναγερμού.
Η χώρα έχει υποφέρει πολύ από διχασμούς. Οχι μόνο την περασμένη δεκαετία, που το ζήσαμε όλοι, αλλά από ιδρύσεώς της. Είναι, θα έλεγε κανείς, στο DNA των Ελλήνων να χωρίζονται σε στρατόπεδα για τα πάντα.
Η στατιστική διαλύει την άλω της ξεχωριστής περίπτωσης. Το αδιανόητο έγκλημα στα Γλυκά Νερά, με όλες του τις αποτροπιαστικές ιδιαιτερότητες, δεν είναι μοναδικό.
Δεν είναι η κόπωση από την πανδημία και τα απαγορευτικά που έχουν εντείνει την τάση για χυδαιολογία.
Γιατί υπάρχουν αντιδράσεις από πανεπιστημιακούς στην απόφαση της Πρυτανείας του ΑΠΘ να ενημερώσει τον εισαγγελέα, όταν το πρωί της περασμένης Δευτέρας μικρή ομάδα ατόμων με λοστούς επιδίωξε να κάνει κατάληψη στο κτίριο διοίκησης;
Από το μακρινό 1975, βλέπω το «σαλόνι» στο περιοδικό Time με τον παγκόσμιο χάρτη μοιρασμένο σε «κόσμους». Ο Πρώτος Κόσμος, στον οποίον ανήκε σύμφωνα με τον χάρτη και η Ελλάδα, ήταν η ανεπτυγμένη Δύση.
Σε ένα ρεπορτάζ από όσα δημοσιεύθηκαν στην «Κ» το 2020 με θέμα την τηλεκπαίδευση, αποτυπώθηκε το άγχος των εκπαιδευτικών μπροστά στις τεχνικές δυσκολίες των τηλεμαθημάτων.
Ζώντας κανείς σήμερα σε μία πολυκατοικία, στην εποχή της καραντίνας, βιώνει το παράδοξο της συμβίωσης σε έναν αναγκαστικό κοινωνικό εναγκαλισμό, εν πολλοίς πλέον ανεπιθύμητο.
[nx_login_form]x
