ΓΝΩΜΗ

Οι διαδοχικές καραντίνες μάς αποκάλυψαν μια διαφορετική Αθήνα.

Δύο ρωγμές κάθετες και βαθιές. Σαν μαχαιριές. Ξεκινούν από το σημείο όπου ο τοίχος της πρόσοψης συναντά τη στέγη και φτάνουν σχεδόν μέχρι το έδαφος.

Πριν από λίγα χρόνια επέστρεψε στην Ελλάδα, από την Ιρλανδία όπου εργαζόταν, με ένα όνειρο: να κάνει το πάθος της επάγγελμα. Πάθος της Εμμας Κορρέ είναι τα άλογα.

Λίγο η τελευταία δημοσκόπηση που δίνει προβάδισμα 18 μονάδων στη Νέα Δημοκρατία, λίγο η εσωκομματική τρικυμία που δεν λέει να κοπάσει, έχασαν τον έλεγχο στον ΣΥΡΙΖΑ και έφτασαν στο σημείο να βάλουν στο στόχαστρο τον καθηγητή Τσιόδρα.

H oικογένεια του παππού μου του Γιάννη, στο Βαθύ της Σάμου, τη δεκαετία του ’30, είχε ένα μουλάρι. Μέλισσα την έλεγαν, γιατί ήταν εργατική και πολύτιμη, όπως οι μέλισσες.

Ακολουθούν ορισμένες καταληκτικές σκέψεις πάνω στην εμφυλιοπολεμική φιλολογία που προέκυψε με αφορμή τις εκδρομές στον Γράμμο (είχαν προηγηθεί εδώ τα σημειώματα «Στον Γράμμο το 2020», 1.8.20 και «Μα πάλι με τον Εμφύλιο;», 26.8.20).

Ναι, είναι καλή η προσπάθεια του υπουργείου Παιδείας να ανταποκριθεί στις απορίες εκπαιδευτικών, γονέων και κηδεμόνων για το πλαίσιο λειτουργίας των σχολείων με 25 ερωτήσεις και απαντήσεις.

Ολοι καταλαβαίνουν, ή θα έπρεπε να καταλαβαίνουν, ότι στα ελληνοτουρκικά βρισκόμαστε στην κόψη του ξυραφιού. Οι επιδιώξεις, οι προθέσεις, οι αντιδράσεις, οι ενέργειες και οι προκλήσεις της Τουρκίας ήταν απολύτως αναμενόμενες και όπως είχε επισημανθεί από τη στήλη αυτή τις προηγούμενες μέρες, αυτή η εβδομάδα και οι αμέσως επόμενες θα είναι εξαιρετικά κρίσιμες, καθώς ανά πάσα στιγμή μπορεί η χώρα να βρεθεί σε εμπόλεμη κατάσταση. 

Η πρόσφατη αρθρογραφία και οι σχολιασμοί στα κοινωνικά δίκτυα αναλώθηκαν και πάλι σε ένα θέμα που αγαπάμε να μισούμε: τον ελληνικό Εμφύλιο. Αφορμή στάθηκε η εκδρομή της Nεολαίας ΣΥΡΙΖΑ στον Γράμμο και μια ανακοίνωση για ένα αντίστοιχο «προσκύνημα» της Ενωσης Αποστράτων Αξιωματικών, με τη συμμετοχή κυβερνητικού αξιωματούχου, όπου φαίνεται στη σχετική ανακοίνωση πως αναφέρεται ο παρωχημένος όρος «συμμοριτοπόλεμος».

Η κατάσταση δεν είναι ευχάριστη και η ανάγκη διατήρησης υπομονής και ψυχραιμίας δεν τη βελτιώνει. Απλώς συμβάλλει στην κατά το δυνατόν προφύλαξη και στη διατήρηση της ψυχικής ισορροπίας στην περίπτωση του κορωνοϊού και στη σωστή εκτίμηση σε συνδυασμό με ορθές αποφάσεις και κινήσεις στο μέτωπο των ελληνοτουρκικών.

Ηθεαματική επιστροφή της πανδημίας στην Ευρώπη με αριθμούς κρουσμάτων συγκρίσιμους με το αρχικό κύμα (ή και μεγαλύτερους, όπως στην Ελλάδα) εγείρει παντού το ίδιο ερώτημα: μήπως τις επόμενες εβδομάδες μας περιμένει ένα δεύτερο lockdown;

Κανονικά ο μέσος Ελληνας δεν είναι –και δεν πρέπει να είναι– ούτε αμέριμνος, ούτε ανέμελος φέτος το καλοκαίρι. Ο κορωνοϊός είναι εδώ και δείχνει πάλι τα δόντια του, όπως δείχνει το καθημερινό δελτίο ενημέρωσης για τα κρούσματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αν και σχετικά λίγοι είναι εκείνοι που αντιλαμβάνονται πια τη σοβαρότητα του κινδύνου.