ΥΙΟΘΕΣΙΑ

Στην εν εξελίξει συζήτηση στην κοινωνική και πολιτική σκηνή για το δικαίωμα στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών με κεντρικό άξονα την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών, όλες οι πλευρές έσπευσαν να τοποθετηθούν, της ελληνικής διασποράς συμπεριλαμβανομένης. Ή μήπως όχι;

Το δικαστήριο του αναγνώρισε δύο ελαφρυντικά, ενώ η ποινή του ανεστάλη υπό τον όρο να προσφέρει το ποσό των 3.000 ευρώ στο «Χαμόγελο του Παιδιού».

«Δεν είναι δυνατόν να συμμετέχεις στην κυβέρνηση και να καταψηφίζεις νομοσχέδιο της κυβέρνησης» επισήμανε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Η ημέρα που θα αναγνωριστεί ο πολιτικός γάμος και το δικαίωμα τεκνοθεσίας των ομόφυλων ζευγαριών από το ελληνικό κράτος θα είναι ιστορική. Η Ελλάδα θα βρεθεί, επιτέλους, στις χώρες του πλανήτη που δεν κάνουν διακρίσεις ανάμεσα στους πολίτες τους με κριτήριο τον σεξουαλικό προσανατολισμό.

Η δημόσια ηπιότητα συνδυάζεται με το «βουβό» μήνυμα του Μαξίμου ότι η στάση του κάθε στελέχους «καταγράφεται».

Δύο εβδομάδες τώρα, την Ελληνική Δημοκρατία την απασχολεί ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών. Ποια μορφή θα έχει, αν θα επιτραπεί η τεκνοθεσία –υιοθεσία όπως τη λέγαμε μέχρι πέρυσι, επί το πολιτικώς ορθότερον–, πλειοδοσία προοδευτικότητας από τους μεν, συντηρητικές αντιστάσεις από τους δε.

Παρέλκει ο σχολιασμός και φυσικά η «αξιολόγηση» των όσων υποστήριξε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης περί του γάμου και της τεκνοθεσίας των συμβιούντων ομοφύλων, στην τελευταία συνέντευξή του, ενόψει της καταθέσεως του «επίμαχου» σχεδίου νόμου στη Βουλή. Ο κ. Μητσοτάκης είναι από μίαν άποψη ένας sui generis πολιτικός.

Η απόφαση της κυβερνήσεως να εισαγάγει στη Βουλή ν/σ θεσπίζοντας τον γάμο ομοφύλων ζευγαριών, που αναποφεύκτως συνεπάγεται και το δικαίωμα υιοθεσίας τέκνων από παρένθετες μητέρες, προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση μητροπολίτου της Παλαιάς Ελλάδος καθώς και κάποιων άλλων ιεραρχών. Αλλά το όλο θέμα δεν πρόκειται […]

«Δεν είναι υπόθεση της Εκκλησίας, είναι θέμα της εκτελεστικής και της νομοθετικής εξουσίας» σημείωσε ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου για τον χρόνο κατάθεσης του νομοσχεδίου.

Οταν ένα θέμα γενικότερου ενδιαφέροντος γίνεται αντικείμενο δημόσιας συζήτησης, είναι συχνές οι παρανοήσεις. Αυτό συμβαίνει και στην περίπτωση του γάμου μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου.

«Με όλο τον σεβασμό στην Εκκλησία και την πίστη μας, και την πίστη που έχουμε στον συνάνθρωπο, υπάρχει η νομοθετική, η εκτελεστική και η δικαστική εξουσία στη χώρα με διακριτούς ρόλους», το μήνυμα του κυβερνητικού εκπροσώπου.

Αν παρακολουθήσει κανείς τον δημόσιο διάλογο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών νομίζει ότι η συζήτηση αφορά τη νομοθέτηση του δικαιώματος των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων να τεκνοποιούν. Ομως το βασικό διακύβευμα δεν είναι τα αναφαίρετα αναπαραγωγικά δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, αλλά τα δικαιώματα των παιδιών τους.