Τα φιλιά που αργήσαν πολύ

Αν σας ρωτούσαν τι σας έλειψε περισσότερο στην διάρκεια της πανδημίας, τι θα απαντούσατε; Πολλοί θα έλεγαν χωρίς σκέψη, την ανθρώπινη επαφή. Την αγκαλιά της ηλικιωμένης μητέρας που ζει αλλού, τα παρηγορητικά χάδια στην πλάτη των φίλων, την ζεστή αγκαλιά της αδελφής, την θερμή χειραψία μιας ενδιαφέρουσας γνωριμίας και άλλα πιο προσωπικά. Οπως το φιλί του Bob Underhill στην γυναίκα του Patricia, που πάσχει από Αλτσχάιμερ και ζει στο κέντρο φροντίδας «The Chiswick» του Λονδίνου. Μετά από πολύ καιρό το κέντρο επέτρεψε την επαφή των οικογενειών εξαιτίας των γρήγορων τεστ που κάνει στους συγγενείς με αποτελέσματα που βγαίνουν σε 30 λεπτά. REUTERS/Kevin Coombs

Το λαμπερό μπαλόνι με τα led φωτάκια που κατασκευάζεται στην Κίνα και που πωλείται ακόμη και στις ελληνικές συνοικίες, τα αστραφτερά φώτα από το φεστιβάλ του ζωολογικού κήπου του Γιοχάνεσμπουργκ που αντικατοπτρίζονται πάνω του. Ολα μαζί δεν συγκρίνονται με την λάμψη της προσδοκίας των γιορτών στα μάτια του νεαρού Νότιοαφρικανού. (AP Photo/Denis Farrell)

Εχοντας υπάρξει πρωτοπόροι στην αγροτεχνολογία οι Ισραηλίτες δεν θα καθυστερούσαν να υιοθετήσουν τα drone και στην εκτροφή αγελάδων. Η εταιρία BeeFree Agrο έχει αναπτύξει την κατάλληλη τεχνολογία με σκοπό να αυξήσουν την αποδοτικότητα των ζώων και εφαρμόζεται στο ράντζο Katzrin στα υψίπεδα του Γκολάν. REUTERS/Ronen Zvulun

Το κατακόκκινο χάραμα απολαμβάνουν στο Λονδίνο με το τέλος του δεύτερου lockdown και την ελπίδα των μαζικών εμβολιασμών να είναι πλέον ένα υπαρκτό σενάριο. REUTERS/Toby Melville