Για περισσότερο από μία δεκαετία, ο Shamil Zhumatov φωτογραφίζει απογειώσεις διαστημόπλοιων στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν. Μετά από δεκάδες εκτοξεύσεις που έχει παρακολουθήσει μέσω του φακού της φωτογραφικής του μηχανής, λέει ότι η πρόκληση είναι να βρεις καινούριους και καλύτερους τρόπους να βγάλεις τη φωτογραφία.
Το διαστημόπλοιο Σογιούζ που εκτοξεύθηκε στις 28 Ιουλίου μετέφερε τον αστροναύτη της NASA, Ράντι Μπρέσνικ, τον Ρώσο Σεργκέι Ριαζάνσκι και τον Ιταλό Πάολο Νεσπόλι στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Στη φωτογραφία αυτή φαίνεται ο Μπρέσνικ, ο οποίος βοηθάται κατά τη διάρκεια ελέγχου της διαστημικής στολής του.
«Τελευταία, οι περισσότερες εκτοξεύσεις έχουν γίνει κατά τη διάρκεια της μέρας, γι' αυτό αυτή η φωτογραφία είναι ιδιαίτερη, καθώς απαθανατίζει την εκτόξευση να συμβαίνει κάπου ανάμεσα στη μέρη και τη νύχτα, περίπου 20 λεπτά μετά το ηλιοβασίλεμα», είπε ο Shamil.
Στο έδαφος είχε ήδη σκοτεινιάσει, όμως τα πάνω στώματα της ατμόσφαιρας φωτίζονταν ακόμη από τον ήλιο, κάτι που δημιουργούσε μια ασυνήθιστη αντίθεση, αλλά και τεχνικές δυσκολίες.
«Κάποια στιγμή έπρεπε να αλλάξω τις ρυθμίσεις της κάμερας από νύχτα σε φως ημέρας πολύ γρήγορα, καθώς από τη φωτογράφιση της πλατφόρμας εξτόξευσης πέρασα στη φωτογράφιση του ιπτάμενου διαστημόπλοιου», αναφέρει ο Shamil.
Οι φωτογράφοι δεν έχουν πολλές επιλογές όσον αφορά το σημείο που θα σταθούν. Όλοι φωτογραφίζουν από απόσταση ενός χιλιομέτρου από την πλατφόρμα εκτόξευσης. Μόνο κάποιες απομονωμένες, ελεγχόμενες κάμερες έχουν τη δυνατότητα να φωτογραφήσουν από πιο κοντινές αποστάσεις. Μάλιστα η κάμερα του Shamil παθαίνει συστηματικά βλάβες από τις πέτρες που πετάγονται προς όλες τις κατευθύνσεις κατά τη διάρκεια της εκτόξευσης.
Μετά την εκτόξευση του πυραύλου, οι φωτογράφοι εξακολουθούν να το ακολουθούν, μέχρι αυτό να εξαφανιστεί. Λίγα λεπτά αργότερα, ο πύραυλος ρίχνει τους τέσσερις ενισχυτές εκτόξευσης, καθώς αποβάλλουν το υγρό καύσιμό τους και δεν μπορούν πλέον να κινούν το σκάφος. Την ημέρα, φαίνονται σαν τέσσερις μικροσκοπικές κουκκίδες.
Την 28η Ιουλίου, όμως, ήταν εύκολο να διακρίνεις τα μοτίβα σε σχήμα σταυρού που δημιούργησαν οι τέσσερις ενισχυτές, καθώς ο ασυνήθιστος φωτισμός έκανε τα ίχνη υγροποίησης – σύννεφα που δημιουργούσε η εξάτμιση του κινητήρα – πολύ φωτεινά.
«Τράβηξα αυτή τη φωτογραφία λίγο μετά την αποβολή των ενισχυτών», είπε ο Shamil. «Από τη γη, φαίνεται σαν μια πολύ αργή διαδικασία».
Τα ίχνη συμπύκνωσης και άλλα στάδια αποβολής μερών του σκάφους εκείνη την ημέρα, ήταν ορατά από εκατοντάδες χιλιόμετρα και πυροδότησε φήμες και υποψίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κυρίως ανάμεσα σε λάτρεις εξωγήινων.
Ο Shamil λέει ότι δεν μπορεί να θυμηθεί πόσες ακριβώς εκτοξεύσεις έχει φωτογραφίσει, αλλά υπολογίζει ότι έχει δει τουλάχιστον 50 πληρώματα στο Μπαϊκονούρ ή ότι τα έχει συναντήσει μετά την επιστροφή τους στη γη.