Την βιβλιοθήκη του την άφησε πίσω, στο Κίεβο. Εχει καταφύγει τώρα σε ένα χωριό έξω από την ουκρανική πρωτεύουσα μόνο με το λάπτοπ του. Από εκεί επικοινωνεί κάθε πρωί με τους φοιτητές του, για να δει αν είναι όλοι καλά. Και μετά συνεχίζουν τη δουλειά: Μεταφράζουν μαζί την «Αναφορά στον Γκρέκο» του Καζαντζάκη.
Ο Αντρίι Σαβένκο διδάσκει -ή μάλλον δίδασκε, προτού τον διακόψει η ρωσική εισβολή- νεοελληνική γλώσσα και λογοτεχνία στο Εθνικό Πανεπιστήμιο του Κιέβου. Πριν από λίγες ημέρες, τελείωσε τη μετάφραση ενός διηγήματος του Παπαδιαμάντη. Η αίσθηση του χρόνου, λέει, έχει χαθεί.
Ο Σαβένκο συζητάει με τον Μιχάλη Τσιντσίνη για την εμπειρία του πολέμου, τη νέα εθνική συνείδηση των Ουκρανών, την αγάπη του για την Ελλάδα και την ελπίδα του να λάμψει «στην Ουκρανία ο νοητός ήλιος της δικαιοσύνης».
Επιμέλεια παραγωγής: Κωνσταντίνος Γεωργόπουλος