Οι ξαφνικές απώλειες καλλιεργειών, ζώων και ψαριών, που οφείλονται σε έναν συνδυασμό γεωπολιτικών παραγόντων, όπως είναι ο πόλεμος, και ακραίων καιρικών φαινομένων, αυξήθηκαν από το 1961 έως το 2013. Αυτό διαπιστώνουν σε έκθεσή τους ερευνητές του πανεπιστημίου της Τασμανίας. Ειδικότερα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτές οι ξαφνικές απώλειες αυξήθηκαν σταθερά κατά τη διάρκεια κάθε δεκαετίας. Η έκθεση, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Sustainability, επισημαίνει ότι είναι αναγκαία η άμεση λήψη μέτρων προκειμένου να αποφευχθούν μελλοντικές καταστροφές. Οι συντάκτες της κατέγραψαν 226 αιφνίδιες απώλειες σε 134 χώρες, κατά τη διάρκεια των τελευταίων 53 ετών. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες μελέτες, οι ερευνητές μελέτησαν αυτά τα φαινόμενα σε συνδυασμό με τη γεωργία αλλά και τις υδατοκαλλιέργειες.
Τα ακραία καιρικά φαινόμενα πρόκειται να επιδεινωθούν στο πέρασμα του χρόνου εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Οταν τα κράτη, που ήδη πασχίζουν για να θρέψουν τους πολίτες τους, βρίσκονται αντιμέτωπα με συρράξεις, τότε ο κίνδυνος λιμού ελλοχεύει. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι περίπου το ένα τέταρτο των διατροφικών πόρων είναι προσβάσιμο μέσω του εμπορίου. Πολλά κράτη δεν θα μπορούσαν να σιτίσουν τους πληθυσμούς τους χωρίς εισαγωγές, γεγονός που τα κάνει ιδιαίτερα ευάλωτα στις ξαφνικές απώλειες τροφίμων των εμπορικών τους εταίρων.
Καθώς η συχνότητα των αιφνίδιων απωλειών μεγαλώνει, αφήνει ανοικτό αυτό που ο Ρίτσαρντ Κοτρέλ, μεταπτυχιακός φοιτητής θαλάσσιων επιστημών στο πανεπιστήμιο της Τασμανίας, χαρακτηρίζει «συρρικνούμενα παράθυρα» ανάμεσα σε δύο τέτοια φαινόμενα, γεγονός που καθιστά σχεδόν αδύνατη την αποκατάσταση και την προετοιμασία για την επόμενη αιφνίδια απώλεια. Επίσης στην έκθεση, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι χώρες που εξαρτώνται από το εμπόριο, θα πρέπει να εξεύρουν τρόπους για την αποθήκευση των τροφίμων, έτσι ώστε να είναι έτοιμες για την επόμενη αιφνίδια απώλεια καλλιεργειών, και ούτω καθεξής, σε άλλα μέρη του κόσμου. Επίσης, τα κράτη πρέπει να επενδύσουν πόρους σε «έξυπνες κλιματικές» πρακτικές, όπως είναι η διαφοροποίηση των ειδών φυτών και ζώων και να ενισχύσουν την ποιότητα του εδάφους προκειμένου να αποκατασταθεί γρήγορα έπειτα από περιόδους πλημμυρών ή ξηρασίας.