Με τη συμφωνία που υπέγραψε η Τερέζα Μέι να αποτελεί νεκρό γράμμα και τους βουλευτές να αδυνατούν να συμφωνήσουν σε μια εναλλακτική εκδοχή του Brexit, είναι πολύ πιθανό η Βουλή των Κοινοτήτων να αποφασίσει κατά το νέο έτος να θέσει στον βρετανικό λαό εκ νέου το ερώτημα αν επιθυμεί την αποχώρηση από την ΕΕ – και το πιο πιθανό είναι οι ψηφοφόροι να πουν «όχι». Ακολουθούν οι επιστολές που φανταζόμαστε ότι θα ανταλλάξουν, αν εξελιχθούν έτσι τα πράγματα, η Μέι και ο Ντόναλντ Τουσκ, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Αγαπητέ Ντόναλντ,
Πριν από τρία χρόνια, ο βρετανικός λαός πίστεψε στη φαντασίωση του Brexit και αποφάσισε ότι ήθελε να αποχωρήσει από την ΕΕ. Τώρα, αφού αντίκρισε την πραγματικότητα, επιθυμεί να παραμείνει.
Μάθαμε πολλά για την αξία της ένταξης στην ΕΕ. Καταλάβαμε ότι δεν μπορεί να υπάρχει ενιαία αγορά χωρίς κοινούς κανόνες – και προτιμάμε σαφώς να συμβάλλουμε στη διαμόρφωση αυτών των κανόνων αντί να συμμορφωνόμαστε με κανόνες που έχουν διαμορφωθεί από άλλους.
Κατανοήσαμε το όφελος της συμμετοχής στο μεγαλύτερο οικονομικό μπλοκ παγκοσμίως, όταν μεγάλες δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα επιχειρούν να επιβάλουν τη θέλησή τους. Και προτιμάμε να συμβάλλουμε στη διαμόρφωση της εμπορικής πολιτικής της ΕΕ αντί να την ακολουθούμε παθητικά.
Μπορούν να γίνουν περισσότερα για να βελτιωθεί η οικονομία μας και να έχουν οι επόμενες γενιές ένα μέλλον ευημερίας. Μπορούν να γίνουν περισσότερα ώστε οι καρποί της παγκοσμιοποίησης να διανεμηθούν ευρύτερα, ώστε να μην αποκλείονται από αυτούς ολόκληρες κοινότητες. Θέλουμε να παίξουμε τον δικό μας ρόλο στη διαμόρφωση αυτού του μέλλοντος.
Αλλά το Ηνωμένο Βασίλειο ποτέ δεν ήταν απλώς ένα έθνος από μαγαζάτορες, ό,τι και να έλεγε ο Ναπολέων.
Έχουμε μια περήφανη ιστορία και έχουμε πολλά να συνεισφέρουμε στην εξωτερική πολιτική και στην άμυνα. Είμαστε μια σημαντική ευρωπαϊκή δύναμη. Αλλά δεν θα έχουμε επιρροή στην Ουάσιγκτον αν δεν έχουμε θέση στο τραπέζι στις Βρυξέλλες. Και δεν θα έχουμε επιρροή στην Ευρώπη αν η Αμερική δεν μας θεωρεί πια σημαντικούς. Επιπλέον, πριν από τρία χρόνια ο Ντόναλντ Τραμπ δεν ήταν στον Λευκό Οίκο και ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν δηλητηρίαζε ανθρώπους που ζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο κόσμος έχει γίνει ένα πιο επικίνδυνο μέρος και, παρότι η ΕΕ έχει τα δικά της προβλήματα, είναι συγκριτικά μια όαση ηρεμίας σε μια ταραγμένη θάλασσα.
Ακόμα και ο Μπόρις Τζόνσον, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών μας, κατέληξε να πιστεύει ότι έχουμε περισσότερα κοινά με τους συμμάχους μας στην ΕΕ παρά με την Αμερική του Τραμπ. Είτε το θέμα είναι η κλιματική αλλαγή, είτε η συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν, είτε η μεταφορά της ισραηλινής πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ, είμαστε στην ίδια γραμμή με την Ευρώπη.
Αυτό δεν είναι τυχαίο. Έχουμε κοινές αξίες και συμφέροντα, γιατί βρισκόμαστε στην ίδια περιοχή του πλανήτη.
Τέλος, καταλάβαμε ότι χωρίς την ΕΕ θα ήταν δύσκολο να πετύχουμε την ειρήνευση στη Βόρεια Ιρλανδία.
Καθώς λοιπόν συνδεόμαστε εκ νέου με την ΕΕ, είμαστε αποφασισμένοι να εργαστούμε μαζί με τους Ευρωπαίους φίλους μας, για να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις και να αδράξουμε τις ευκαιρίες των επόμενων δεκαετιών. Ας κάνουμε την Ευρώπη μεγάλη ξανά!
Αγαπητή Τερέζα,
Σύσσωμη η ΕΕ είναι πανευτυχής που το Ηνωμένο Βασίλειο αποφάσισε υπέρ της παραμονής. Η Ευρώπη δεν θα ήταν αυτό που είναι χωρίς εσάς.
Έχετε συνεισφέρει τόσο πολλά στην ευρωπαϊκή κουλτούρα μέσα στους αιώνες. Επιπλέον, έχετε μεγαλύτερη επιρροή από ό,τι νομίζετε – ηγηθήκατε τόσο στη σύσταση της ενιαίας αγοράς όσο και στην επέκταση της Ευρώπης προς Ανατολάς μετά την πτώση της σοβιετικής αυτοκρατορίας.
Θα είμαστε πιο δυνατοί με τη δική σας συμμετοχή. Έχετε τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία μετά τη Γερμανία. Μαζί με τη Γαλλία έχετε τις πιο ισχυρές ένοπλες δυνάμεις.
∆ιαθέτετε επίσης εντυπωσιακά αποθέματα ήπιας ισχύος.
Πολλοί στο Ηνωμένο Βασίλειο ίσως δεν έχουν παρατηρήσει ότι πολλοί από εμάς σε αυτή την πλευρά των στενών της Μάγχης μιλάμε πλέον αγγλικά – ακόμα κι εγώ!
Ο λαϊκισμός είναι ένας ιός που έχει μολύνει τόσο πολλές από τις χώρες μας. Το πρώτο δημοψήφισμα για το Brexit, με τις φαντασιώσεις που έσπειρε, ήταν ιδιαίτερα ζημιογόνο. Ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης δικαίως ανησυχούσαν ότι η δημοκρατία μπορεί να διολισθήσει στη δημαγωγία. Αλλά το δεύτερο δημοψήφισμα, το People’s Vote, που βασίστηκε τις φαντασιώσεις που έσπειρε, ήταν ιδιαίτερα ζημιογόνο. Ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης δικαίως ανησυχούσαν ότι η δημοκρατία μπορεί να διολισθήσει στη δημαγωγία. Αλλά το δεύτερο δημοψήφισμα, το People’s Vote, που βασίστηκε σε ώριμη περισυλλογή σχετικά με το πραγματικό νόημα της ένταξης στην ΕΕ, είναι ένα ισχυρό αντίδοτο κατά του λαϊκισμού σε όλη την Ευρώπη.
*O Χιούγκο Ντίξον είναι αναπληρωτής επικεφαλής του People's Vote