ΗΠΑ: Νόμος, τάξη, τείχος και αμβλώσεις

ΗΠΑ: Νόμος, τάξη, τείχος και αμβλώσεις

4' 5" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Δύο χρόνια δεν σταμάτησε να προκαλεί την πόλωση με τους ιδεολογικούς του αντιπάλους, μια σύγκρουση που οδήγησε στην πλέον παρατεταμένη αναστολή λειτουργίας της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στις ΗΠΑ. Aυτήν την εβδομάδα, όμως, ο Ντόναλντ Τραμπ ανακάλυψε αίφνης, στη φετινή του ομιλία για την Κατάσταση του Εθνους, την εθνική ενότητα, «την ανάγκη για γεφύρωση των παλιών διαφορών, την επούλωση των πληγών». Ηταν η ομιλία που λίγο έλειψε να μη γίνει εξαιτίας της κόντρας του με τους Δημοκρατικούς που ελέγχουν τη Βουλή και λόγω της απειλής της προέδρου του σώματος, Νάνσι Πελόσι, να μην του επιτρέψει να απευθύνει διάγγελμα από το βήμα του Κογκρέσου αν δεν επαναλειτουργήσει το κράτος.

Η συναινετική διάθεσή του, όμως, χάθηκε γρήγορα, όταν άρχισε να μιλάει για το μεταναστευτικό και το τείχος. Οπως επισήμαναν σχολιαστές ήταν μια ομιλία-χάδι στα ξενοφοβικά ένστικτα της συντηρητικής εκλογικής βάσης των Ρεπουμπλικανών, επιχειρώντας ταυτόχρονα να υποβαθμίσει τη σημασία της πρόσφατης ήττας του κόμματός του στις εκλογές του Νοεμβρίου και παριστάνοντας ότι όλα πάνε περίφημα για τη θητεία του. Η διακομματική συναίνεση προήλθε, αντίθετα, από ένα απρόβλεπτο μέτωπο για τον Τραμπ: τις γυναίκες βουλευτές των Δημοκρατικών, που εμφανίστηκαν στην αίθουσα φορώντας λευκά ρούχα για να γιορτάσουν την 100ή επέτειο από την απόκτηση του δικαιώματος ψήφου.

«Αυτό είναι σπουδαίο»

Οι γυναίκες αυτές, που επανειλημμένως έχουν καυτηριάσει τις μισογυνικές δηλώσεις του Τραμπ, σηκώθηκαν όρθιες και τον καταχειροκρότησαν όταν είπε ότι υπάρχουν περισσότερες γυναίκες στην αγορά εργασίας και στο Κογκρέσο από ποτέ. «Αυτό είναι σπουδαίο», αναφώνησε από το βήμα ο Τραμπ με έκδηλο ενθουσιασμό:

«Αληθινά σπουδαίο».

Mια επιστημονική μονάδα που συνδέεται με το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Οστιν, ονόματι U.S. Policy Agendas Project, προχώρησε σε συγκριτική μελέτη της καθιερωμένης ομιλίας του Τραμπ με εκείνες προηγούμενων προέδρων. «Οπως έχει αποδειχθεί και στις περιπτώσεις άλλων σύγχρονων προέδρων, μεγάλο κομμάτι του διαγγέλματος του Τραμπ είχε ελάχιστα πολιτικό περιεχόμενο. Αποστροφές που χαρακτηρίζονται μη πολιτικές ήταν κοινοτοπίες όπως “Ο Θεός να ευλογεί την Αμερική” ή αόριστες ευχαριστίες. Οταν επικεντρώθηκε τελικά στην πολιτική, ο Τραμπ έθεσε ως προτεραιότητα καίρια ζητήματα για τη συντηρητική βάση, όπως ο νόμος και το έγκλημα, η μετανάστευση και η άμυνα. Εχει ενδιαφέρον ότι ο Τραμπ ήταν ο πρώτος πρόεδρος από το 1948 (σ.σ.: οπότε ξεκινά η έρευνα της ομάδας με τον Χάρι Τρούμαν), που προχώρησε σε πολιτικές δηλώσεις για τις αμβλώσεις. Ουδείς άλλος πρόεδρος μνημόνευσε ευθέως το ζήτημα σε ομιλία του για την Κατάσταση του Εθνους. Οι προτεραιότητες του Τραμπ είναι προφανείς όταν συγκρίνονται με εκείνες του Ομπάμα και του Μπους. Η προεδρία Ομπάμα αναλώθηκε σε μεγάλο βαθμό στην οικονομική κρίση, με αποτέλεσμα να στρέφει πολύ περισσότερο την προσοχή του σε μακροοικονομικά θέματα, όπως η ανεργία και το έλλειμμα σε σχέση με τον Τραμπ. Οπως και πολλοί Δημοκρατικοί αφιέρωνε μεγάλο μέρος της ομιλίας του σε ζητήματα όπως η παιδεία, η απασχόληση, η ενέργεια και η ρύθμιση των χρηματαγορών. Η ειρωνεία είναι ότι ο Τραμπ αφιέρωσε περισσότερο χρόνο στον τομέα της υγείας από ό,τι ο Ομπάμα, ο οποίος απέφευγε το θέμα αφότου πέρασε το νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας, το περίφημο Obamacare, το 2010», επισημαίνει το U.S. Policy Agendas Project. Σε γενικές γραμμές η έρευνα, που αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα «Ουάσιγκτον Ποστ», διαπιστώνει ότι η ομιλία Τραμπ απηχεί τις προτεραιότητες του τελευταίου Ρεπουμπλικανού προέδρου, του Τζορτζ Μπους του νεότερου.

Μπορεί ο Τραμπ να έδωσε περισσότερη έμφαση στο μεταναστευτικό, στην εγκληματικότητα, στον νόμο και στην τάξη και ο Μπους στην εξωτερική πολιτική, εξαιτίας της χρονικής συγκυρίας, σε όλα τα υπόλοιπα ζητήματα όμως οι προτεραιότητες των δύο Ρεπουμπλικανών προέδρων είναι σχεδόν ταυτόσημες.

Η επιστημονική ομάδα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το κυρίαρχο στοιχείο της ομιλίας Τραμπ ήταν η έλλειψη πολιτικού περιεχομένου και πως τόσο πέρυσι όσο και φέτος οι αναφορές του στο μεταναστευτικό και στην ασφάλεια των συνόρων ξεπέρασαν κατά πολύ τα σχετικά εδάφια στις ομιλίες όλων των προηγούμενων προέδρων.

Ο μικρός Τζόσουα

Μπορεί η ομιλία του Αμερικανού προέδρου να χαρακτηρίστηκε μάλλον απολίτικη, συμβατή με το γνωστό του λαϊκιστικό ύφος άσκησης της εξουσίας, δύο στιγμιότυπα ωστόσο, και μάλιστα χωρίς λόγια, έκλεψαν την παράσταση στο αντιπολιτευτικό στρατόπεδο. Το ειρωνικό χειροκρότημα της Δημοκρατικής προέδρου της Βουλής Νάνσι Πελόσι τη στιγμή που ο Τραμπ τόνιζε τη σημασία του… «συμβιβασμού και του κοινού καλού» τής εξασφάλισε τον τίτλο της «βασίλισσας του συγκαταβατικού χειροκροτήματος», ενώ αναλύσεις του αμερικανικού Τύπου έκαναν λόγο «για κοροϊδία ενδεδυμένη με το κοστούμι της υποτιθέμενης ευγένειας». Στο μεταξύ, ο 11χρονος Τζόσουα Τραμπ προσκλήθηκε από την Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ Μελάνια Τραμπ στην ομιλία επειδή έπεσε θύμα μπούλινγκ από τους συμμαθητές του εξαιτίας της συνωνυμίας του με τον Αμερικανό πρόεδρο και υποχρεώθηκε να αλλάξει σχολείο. Ωστόσο, ο πιτσιρικάς δεν έκανε τη χάρη στον Ντόναλντ Τραμπ να παίξει ρόλο συμπαθούς «γλάστρας» στην ομιλία του. Τη στιγμή που ο πρόεδρος υποσχόταν για πολλοστή φορά να κατασκευάσει το τείχος στα σύνορα με το Μεξικό και χαρακτήριζε την παράτυπη μετανάστευση «επείγουσα κρίση στον τομέα της εθνικής ασφαλείας», ο Τζόσουα παραδιδόταν στην αγκαλιά του Μορφέα, με αποτέλεσμα να εξελιχθεί σε ακούσιο σύμβολο του αγώνα κατά του Τραμπ. Ο Τύπος αποθέωσε την επόμενη μέρα τον κατά λάθος ήρωα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή