ΚΕΜΠΡΙΤΖ. Μακριά από τα βλέμματα φοιτητών και επισκεπτών μεταφέρθηκε ιστορική καμπάνα στο Κολέγιο της Αγίας Αικατερίνης του Κέμπριτζ, καθώς η ιστορική έρευνα έδειξε ότι το σήμαντρο είχε χρησιμοποιηθεί για να ειδοποιεί τους σκλάβους σε φυτεία των βρετανικών αποικιών της Καραϊβικής.
Την «καμπάνα Ντεμεράρα», που ονομάστηκε για τη φυτεία ζαχαροκάλαμου της Βρετανικής Γουιάνας, δώρισε στο κολέγιο ο απόφοιτος του Κέμπριτζ, Εντουαρντ Γκούντλαντ το 1960. Το επιβλητικό σήμαντρο χρησιμοποιείται έκτοτε για να ειδοποιεί τους φοιτητές για τα γεύματα. Τον περασμένο μήνα, το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ εγκαινίασε φιλόδοξο πρόγραμμα καταγραφής των τρόπων με τους οποίους το ίδρυμα επωφελήθηκε από το εμπόριο των σκλάβων. Ιστορικοί και ανεξάρτητοι ερευνητές εξετάζουν τα αρχεία του πανεπιστημίου, αναζητώντας στοιχεία για τις σχέσεις δωρητών και εμπόρων σκλάβων κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατίας. Ο δωρητής της καμπάνας, Εντουαρντ Γκούντλαντ, διορίστηκε το 1958 τεχνικός διευθυντής του εργοστασίου παραγωγής ζάχαρης Bookers στην τότε αποικία της Βρετανικής Γουιάνας, σημερινή Γουιάνα, βόρεια της Βραζιλίας. Φθάνοντας εκεί, δώρισε την καμπάνα που βρισκόταν έξω από τα γραφεία της φυτείας στο Πανεπιστήμιο της Αγίας Αικατερίνης.
Η καμπάνα κατασκευάστηκε το 1772, εποχή κατά την οποία η συγκομιδή του ζαχαροκάλαμου γινόταν αποκλειστικά από Αφρικανούς σκλάβους, που είχαν υποστεί το απάνθρωπο ταξίδι στη Λατινική Αμερική στα αμπάρια βρετανικών, ολλανδικών, δανέζικων, ισπανικών και πορτογαλικών δουλεμπορικών. Ο όμιλος Booker, ο μεγαλύτερος όμιλος ειδών διατροφής στη χώρα, ήταν αυτός που αθλοθέτησε το λογοτεχνικό βραβείο Booker Prize, ενώ η ισχύς του ήταν τέτοια που στις αρχές του 20ού αιώνα, η χώρα ονομαζόταν άτυπα «Γουιάνα του Μπούκερ».
«Ολα τα στοιχεία δείχνουν ότι η καμπάνα προήλθε από φυτεία ζάχαρης, την οποία συνέλεγαν σκλάβοι. Το πανεπιστήμιο οφείλει να ρίξει άπλετο φως πάνω στις σχέσεις του με τον θεσμό της δουλείας και να καταγράψει με ειλικρίνεια τη στάση του απέναντι σε αυτόν», είπε εκπρόσωπος του κολεγίου.