ΒΕΡΝΗ. Πριν από δέκα χρόνια, η Ελβετίδα κομμώτρια Κριστίν Ντουσέ φοβόταν τα όπλα. Μετά η κόρη της την έπεισε να ενταχθεί σε μια τοπική λέσχη σκοποβολής, που ιδρύθηκε πριν από 400 χρόνια. Εκτοτε κάνει σκοποβολή δύο φορές την εβδομάδα. Η Ντουσέ και άλλοι 500 συμμετέχοντες σε αγώνα σκοποβολής στο Ρομόν αυτόν τον μήνα πιστεύουν ότι η παράδοσή τους κινδυνεύει από το δημοψήφισμα της προσεχούς Κυριακής, που στόχο έχει να εναρμονίσει τους νόμους περί οπλοκατοχής στη χώρα με τις ευρωπαϊκές νόρμες. Παρά τη μακρά σχέση των Ελβετών με τα όπλα, οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν τα δύο τρίτα του εκλογικού σώματος έτοιμα να υιοθετήσουν την αυστηροποίηση της σχετικής νομοθεσίας στο δημοψήφισμα, το οποίο έχει δεσμευτική ισχύ.
Μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι και αλλού, η Ε.Ε. κατέστησε δυσκολότερη την απόκτηση ημιαυτόματων και ευκολότερο τον εντοπισμό όπλων σε βάσεις δεδομένων. Αν και το κοινοβούλιο της χώρας –που, σημειωτέον, δεν είναι μέλος της Ε.Ε.– στηρίζει τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες, οι λάτρεις της οπλοκατοχής βλέπουν μια επικίνδυνη τάση συνολικού αφοπλισμού του πληθυσμού. Η Ελβετία οφείλει να υιοθετήσει τις σχετικές διατάξεις για να παραμείνει μέλος της ζώνης Σένγκεν, αλλιώς θα μπορούσε να αποτελέσει πόλο έλξης για όσους θέλουν να προμηθευτούν όπλα. Η έξοδος από τη ζώνη Σένγκεν, αντίθετα, θα μπορούσε να βλάψει την ελεύθερη μετακίνηση, τον τουρισμό και τη διασυνοριακή αστυνομική συνεργασία.
Οι υπέρμαχοι του δικαιώματος στην οπλοκατοχή διαμαρτύρονται ότι οι κανόνες, συμπεριλαμβανομένης της τακτικής προπόνησης στη σκοποβολή, αποτελούν μέρος της εθνικής ταυτότητας. Με βάση την παράδοση αιώνων, η καλά οπλισμένη κοινότητα πολιτών συνιστά το προπύργιο της εθνικής ασφάλειας. Οι αγώνες σκοποβολής χρονολογούνται από τον 14ο αιώνα, με τον εθνικό ήρωα Γουλιέλμο Τέλο να αποτελεί εμβληματικό εκπρόσωπο της λαϊκής παράδοσης.