Η ενθρόνιση του Ματέο Σαλβίνι στο άτυπο αξίωμα του προνομιακού Ευρωπαίου συνομιλητή της Ουάσιγκτον κατά την πρόσφατη επίσκεψη του αντιπροέδρου της ιταλικής κυβέρνησης στην αμερικανική πρωτεύουσα συνοδεύθηκε από την πλευρά του με πλήρη ευθυγράμμιση με τις προτεραιότητες της κυβέρνησης Τραμπ. Σκοπός των συναντήσεων με τον υπουργό Εξωτερικών Μάικ Πομπέο και τον αντιπρόεδρο Μάικ Πενς δεν ήταν να αποσπάσει ο Σαλβίνι κάποιες δεσμεύσεις προς όφελος της Ιταλίας («δεν ήρθα για να προωθήσω συγκεκριμένα θέματα, ήρθα για να εμπεδώσω μια κοινή αντίληψη για τον κόσμο»), αλλά να λάβει το «χρίσμα» για τα επόμενα βήματα της πολιτικής του ανέλιξης.
Σε αυτόν τον βωμό θυσιάστηκε κάθε ίχνος κυβερνητικής ενότητας. Ο Σαλβίνι κατέστησε σαφή τη διαφωνία του με την ένταξη της Ιταλίας στο διεθνές κινεζικό δίκτυο υποδομών «Ζώνη και Δρόμος», η οποία έγινε με πρωτοβουλία του Κινήματος 5 Αστέρων, και υποσχέθηκε ότι δεν θα υπάρξουν εμπόδια στην ολοκλήρωση του αγωγού φυσικού αερίου ΤΑΡ, τον οποίο οι κυβερνητικοί του εταίροι είχαν υποσχεθεί ότι θα καταργούσαν «δύο εβδομάδες μετά την άνοδό τους στην εξουσία». Τα έργα για τον αγωγό προχωρούν, αλλά η Ουάσιγκτον ανησυχεί ότι το υπουργείο Περιβάλλοντος, που ελέγχεται από τα 5 Αστέρια, θα καθυστερήσει να εγκρίνει άδειες περιβαλλοντικών επιπτώσεων ενώ φοβάται τις εκκρεμείς δικαστικές προσφυγές εναντίον του αγωγού. Το ζήτημα αναδείχθηκε σε υπ’ αριθμόν 1 θέμα των συνομιλιών, με την αμερικανική πλευρά να χρησιμοποιεί τη φράση «Whatever it takes» – δηλαδή, πρέπει να ολοκληρωθεί ό,τι και να γίνει.
Το δεύτερο που απεμπόλησε ο Σαλβίνι ήταν η ευρωπαϊκή ενότητα. «Σε μια εύθραυστη Ευρωπαϊκή Ενωση, η Ιταλία είναι σημείο αναφοράς για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είμαστε η χώρα την οποία η κυβέρνηση των ΗΠΑ αισθάνεται πιο κοντά, είμαστε η εναλλακτική στην υπερβολική γαλλογερμανική ισχύ και εγώ ήρθα να επαναβεβαιώσω αυτή την εγγύτητα αξιών», είπε, διαβεβαιώνοντας την Ουάσιγκτον ότι η Ιταλία θα αγοράσει μαχητικά F-35 και δεν θα μετάσχει στην κοινοπραξία γαλλικών, γερμανικών και ισπανικών εταιρειών για την ανάπτυξη ευρωπαϊκού μαχητικού έκτης γενιάς. Ακόμη και το ζήτημα που κινδυνεύει να πλήξει άμεσα την πολιτική βάση του Σαλβίνι, οι απειλούμενοι αμερικανικοί δασμοί στην ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία και άρα στις επιχειρήσεις της βόρειας Ιταλίας που προμηθεύουν με εξαρτήματα τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία, δεν έπαιξε κανέναν ρόλο στη στάση του. «Οι δασμοί δεν στοχεύουν εμάς», διαβεβαίωσε, ξεχνώντας προσωρινά ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση αποτελεί ενιαίο μπλοκ ως προς τις εμπορικές σχέσεις με τον υπόλοιπο πλανήτη.
Στη συνταγή πολιτικής ανόδου προστίθενται η εγκατάλειψη κάθε ισορροπίας στις σχέσεις με το Ισραήλ και τον αραβομουσουλμανικό κόσμο προς όφελος του πρώτου και η δήλωση ότι η Ιταλία θα όφειλε να είχε αναγνωρίσει τον Χουάν Γκουαϊδό ως πρόεδρο της Βενεζουέλας. Το μείγμα πολιτικής είναι έτοιμο για φούρνισμα και ο μελλοντικός πρωθυπουργός θα είναι σύντομα έτοιμος και… φρεσκοψημένος.