Κατοικίδια ή ιατρική ανάγκη;

Κατοικίδια ή ιατρική ανάγκη;

2' 9" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

O Bέιν Μάιερς, εργαζόμενος στα Starbucks στην Τάμπα της Καλιφόρνιας, από την παιδική του ηλικία υπέφερε από άγχος. Ενας συνάδελφός του του πρότεινε να δοκιμάσει ένα κατοικίδιο ψυχολογικής υποστήριξης. Ετσι, αγόρασε μια πάπια, την οποία ονόμασε Πριμαντόνα. Και ως φαίνεται, το κατάλευκο πουλί έκανε θαύματα για την ψυχική του κατάσταση. «Οποτε ένιωθα πως κανείς στο κόσμο δεν νοιαζόταν, ερχόταν η Πριμαντόνα και μου θύμιζε πως κάποιος με αγαπάει», λέει. Ωστόσο, ο ιδιοκτήτης του σπιτιού όπου κατοικεί ο νεαρός άνδρας είχε αντιρρήσεις και απαίτησε αποδείξεις ότι η Πριμαντόνα δεν ήταν απλώς και μόνον ένα κατοικίδιο, αλλά κάλυπτε μια ιατρική ανάγκη. Ο Μάιερς προσκόμισε γνωματεύσεις από δύο ψυχοθεραπευτές, αλλά ο ιδιοκτήτης ούτε τότε πείσθηκε και τον απείλησε με έξωση.

Ο αριθμός των ανθρώπων που υποστηρίζουν ότι έχουν το δικαίωμα να ζουν με ένα κατοικίδιο εξαιτίας της ψυχικής τους κατάστασης, αλλά και να το μεταφέρουν μαζί τους σε αεροπλάνα, εστιατόρια και καταστήματα, παρουσιάζει ραγδαία αύξηση. Σήμερα, τα ζώα υπηρεσίας και συναισθηματικής υποστήριξης που έχουν καταγραφεί στο σχετικό Εθνικό Αρχείο Ζώων Υπηρεσίας ξεπερνούν τις 200.000, όταν το 2011 ήταν μόλις 2.400.

Η διάδοση αυτής της πρακτικής –τα κατοικίδια ψυχολογικής υποστήριξης είναι στη συντριπτική τους πλειονότητα σκύλοι– έχει ομολογουμένως προκαλέσει ανησυχία σε σπιτονοικοκύρηδες, αεροπορικές εταιρείες και άλλες επιχειρήσεις, που υποστηρίζουν ότι οι Αμερικανοί εξαπατούν το σύστημα λαμβάνοντας ψευδείς βεβαιώσεις και γνωματεύσεις από διαδικτυακούς ψυχολόγους προκειμένου να μην πληρώσουν τις απαραίτητες άδειες ή για να μπορούν να μεταφέρουν τα ζώα τους εκεί όπου υπό φυσιολογικές συνθήκες θα τους απαγορευόταν. Ηδη πολλές πολιτείες έχουν θεσπίσει νομοθεσία προκειμένου να πατάξουν αυτού του είδους τις απάτες.

Η αλήθεια είναι ότι ο σκεπτικισμός γύρω από τα κατοικίδια ψυχολογικής υποστήριξης ενισχύεται ανάλογα με τον αριθμό τους. Ηδη, κάποιες αεροπορικές εταιρείες απαγορεύουν την επιβίβαση σκαντζοχοίρων, τρωκτικών και φιδιών, αλλά και σκύλων, στην άτρακτο των επιβατών για πτήσεις διάρκειας άνω των οκτώ ωρών. Περιστατικά όπως μια επίθεση σκύλου σε επιβάτη ή οι σκανδαλιές ενός σκίουρου, που οδήγησαν στην εκκένωση αεροπλάνου, έχουν ενισχύσει τις σχετικές ανησυχίες. Επίσης, αρκετοί τυφλοί, για τους οποίους ο σκύλος-οδηγός αποτελεί αναγκαιότητα, διαμαρτύρονται για τη ραγδαία αύξηση των ζώων ψυχικής υποστήριξης λέγοντας ότι πυροδοτούν αμφιβολίες για τα πραγματικά σκυλιά υπηρεσίας.

Ο Μάιερς, ο οποίος επισημαίνει ότι το άγχος του οφείλεται στην κακοποίηση που υπέστη ως παιδί από τον πατριό του, αγόρασε την πάπια του το Πάσχα από ένα αγρόκτημα. Τότε ήταν ένα χνουδάτο παπάκι λίγων ημερών. Κατάλαβε πως η Πριμαντόνα ήταν αυτό που ζητούσε όταν το παπάκι κούρνιασε στην ανοικτή παλάμη του. Γρήγορα οι δυο τους συνδέθηκαν έντονα. «Με ακολουθεί κατά πόδας όπου κι αν πάω», λέει, ενώ σημειώνει ότι μέσα στο σπίτι της φοράει πάνα προκειμένου να μη βρωμίζει.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή