Τα δελτία ειδήσεων δεν μας κάνουν οικολόγους, τα βιβλία και οι ταινίες, όμως, μπορούν

Τα δελτία ειδήσεων δεν μας κάνουν οικολόγους, τα βιβλία και οι ταινίες, όμως, μπορούν

2' 9" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η κατανόηση του τι συμβαίνει αυτή την περίοδο στον Αμαζόνιο και πώς η καταστροφή των «πνευμόνων» της υδρογείου θα μπορούσε να επηρεάσει τη ζωή μας, στηρίζεται σε μια απλή αρχή: την αποδοχή εκ μέρους μας πως η ύπαρξη στη Γη δεν αρχίζει ούτε τελειώνει με την παρουσία των ανθρώπων. Εμείς οι δημοσιογράφοι προσπαθούμε να τραβήξουμε την προσοχή της παγκόσμιας κοινής γνώμης για την τεράστια καταστροφή που συντελείται στον πλανήτη, την ώρα που οι πολίτες ασχολούνται κυρίως με τον μικρόκοσμό τους και τις δικές τους ιεραρχήσεις. Αν θέλαμε να επιτύχουμε σε αυτό το σπουδαίο καθήκον, ίσως δεν θα έπρεπε να βασιζόμαστε μόνο στο ειδησεογραφικό σκέλος, αλλά να αναδείξουμε μια άλλη αφήγηση, που μπορεί να εισδύσει βαθύτερα στην ανθρώπινη ψυχή.

Τα δελτία ειδήσεων δεν μας κάνουν οικολόγους, τα βιβλία και οι ταινίες, όμως, μπορούν-1

Βραβευμένο με Πούλιτζερ, το βιβλίο αυτό μιλάει για τα δένδρα.

Διάβασα πρόσφατα το εξαιρετικό βιβλίο του Αμερικανού Ρίτσαρντ Πάουερς –μαθαίνω ότι αυτή την περίοδο μεταφράζεται στα ελληνικά– με τίτλο «Overstory». Είναι από εκείνα τα πονήματα που μπορούν να κάνουν τον αναγνώστη να αναπτύξει οικολογική συνείδηση μέσα από μερικές εκατοντάδες σελίδες. Βραβευμένο με Πούλιτζερ, το μυθιστόρημα παρακολουθεί την εξέλιξη εννέα χαρακτήρων και της σχέσης που έχουν οι ίδιοι ή οι πρόγονοί τους με συγκεκριμένα δένδρα. Το βιβλίο ανήκει στο λογοτεχνικό είδος που περιγράφεται ξεκάθαρα εδώ και μία δεκαετία ως «climate fiction» και εισάγει στην πλοκή θέματα όπως η υπερθέρμανση, η μόλυνση των θαλασσών και, βέβαια, η καταστροφή της χλωρίδας. Ο Πάουερς δίνει στα δένδρα την ίδια –ίσως και μεγαλύτερη– βαρύτητα με τους πρωταγωνιστές του βιβλίου.

Τα δελτία ειδήσεων δεν μας κάνουν οικολόγους, τα βιβλία και οι ταινίες, όμως, μπορούν-2

Διαβάζοντάς το θα αισθανθεί κανείς την ίδια συγκίνηση που ένιωσαν οι θεατές στην ταινία του Βιμ Βέντερς για τη ζωή του θρυλικού Βραζιλιάνου Σεμπαστιάο Σαλγκάδο, το «Αλάτι της Γης». Ο φωτογράφος και η σύζυγός του έβαλαν προσωπικό στοίχημα την αναβίωση ενός ολόκληρου δάσους. (Το βιβλίο, που καταγράφει τις διαδρομές του βίου του, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Στερέωμα με τίτλο «Από τη Γη μου στη Γη»). Κοντά στους συγγραφείς και τους φωτογράφους, οι εικαστικοί και οι επιμελητές εκθέσεων παίρνουν τη σκυτάλη στη συγκρότηση μιας νέας γλώσσας για την οικολογία. Στις 4 Σεπτεμβρίου θα βρίσκεται στην Αθήνα ο Αμερικανοπακιστανός καλλιτέχνης Ασάντ Ραζά, που παρουσίασε στην Μπιενάλε του Γουίτνεϊ, πριν από δύο χρόνια, μια πολύ ιδιαίτερη εγκατάσταση με τίτλο «Root sequence. Mother tongue». Οι «κεντρικές φιγούρες» ήταν 26 δενδρύλλια, τα οποία παρουσιάστηκαν στο μουσείο μαζί με τους ανθρώπους που τα φρόντιζαν και τα προσωπικά αντικείμενα των τελευταίων. Ο Ραζά θα δώσει μια ομιλία στο αμφιθέατρο της Νέας Βιβλιοθήκης της ΑΣΚΤ στις 19.30, στο πλαίσιο του ενδιαφέροντος σεμιναρίου «Ιστορίες εκθέσεων από τον 17ο αιώνα μέχρι σήμερα».

Τα δελτία ειδήσεων δεν μας κάνουν οικολόγους, τα βιβλία και οι ταινίες, όμως, μπορούν-3

Μία εικοσαετία μετά, η γη της πάνω εικόνας μεταμορφώθηκε.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή