ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Τα πενήντα εκατομμύρια δολάρια που δαπάνησε κατά την προεκλογική εκστρατεία, κυρίως όμως η υποστήριξη του δημοφιλούς απερχόμενου δημάρχου της Νέας Υόρκης, Ρούντολφ Τζουλιάνι, συνέβαλαν στη χθεσινή, εντυπωσιακή νίκη του Ρεπουμπλικανού μεγιστάνα των μέσων ενημέρωσης, Μάικλ Μπλούμπεργκ, ο οποίος καλείται τώρα να οδηγήσει τους Νεοϋρκέζους σε μία περίοδο ανάρρωσης από τον εφιάλτη των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου. Παρόλο που ο αριθμός των Δημοκρατικών ψηφοφόρων είναι πενταπλάσιος στη Νέα Υόρκη, ο Μπλούμπεργκ κατόρθωσε να ανατρέψει τα δυσμενή για τον ίδιο προγνωστικά και να αναδειχθεί διάδοχος του Τζουλιάνι με ποσοστό περίπου 50% έναντι 47% του Δημοκρατικού αντιπάλου του, Μαρκ Γκριν.
«Η Νέα Υόρκη είναι ζωντανή και ανοιχτή στις επιχειρήσεις», εξήγγειλε ενώπιον των ενθουσιασμένων οπαδών του. Ο Μπλούμπεργκ κληρονομεί μία πόλη βυθισμένη στην κρίση, καθώς μετά τις επιθέσεις και την αναπόφευκτη οικονομική ύφεση, έχουν χαθεί πάνω από 100.000 θέσεις εργασίας, ενώ το έλλειμμα στον προϋπολογισμό του δήμου ανέρχεται σε πολλά δισεκατομμύρια δολάρια. «Είναι σαφές ότι θα αντιμετωπίσουμε τεράστια προβλήματα», παραδέχθηκε ο νεοεκλεγείς δήμαρχος.
Από την πλευρά του ο Γκριν, ο οποίος είχε αποκαλέσει την παραμονή της αναμέτρησης τον Μπλούμπεργκ «πλούσιο ελιτιστή», αναγνώρισε με χιούμορ την ήττα του και επέδειξε μεγαλοψυχία, όταν κάλεσε τους κατοίκους της πόλης να υποστηρίξουν τον νέο δήμαρχο. «Τα πήγαμε καλά, αλλά ο Μάικλ Μπλούμπεργκ τα πήγε σαφώς καλύτερα, θα πρέπει να τον συγχαρούμε», ανέφερε χαρακτηριστικά. Ο πρώην κυβερνήτης της Νέας Υόρκης, Αλ ντ’ Αμάτο, ανέφερε ότι η επικράτηση του Μπλούμπεργκ συνιστά τη μεγαλύτερη πολιτική ανατροπή στη Νέα Υόρκη, απέδωσε όμως την εξέλιξη στην «έξοχη εκστρατεία που διεξήγαγε».
Η στήριξη Τζουλιάνι
Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι η νίκη του Μπλούμπεργκ οφείλεται στην έξυπνη στρατηγική που ακολούθησε. Κατ’ αρχάς, ενώ ήταν Δημοκρατικός, κατήλθε ως Ρεπουμπλικανός υποψήφιος, μόλις είδε ότι το πεδίο ήταν ελεύθερο. Αντίθετα στις τάξεις των Δημοκρατικών τη δημαρχία διεκδίκησαν τέσσερις υποψήφιοι. Στη συνέχεια η υποστήριξη που του παρέσχε ο Τζουλιάνι έστω και την τελευταία στιγμή, υπήρξε ευεργετική, αφού μετά τα τραγικά γεγονότα του Σεπτεμβρίου ο δήμαρχος είχε εξελιχθεί σε πατερναλιστική φιγούρα της πόλης και είχε γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής. Πολλοί μάλιστα ισχυρίζονται ότι η καθυστερημένη υιοθέτησή του από τον Τζουλιάνι ήταν προϊόν σχεδιασμού, προκειμένου να αιφινιδιασθεί ο αντίπαλος και να μην προλάβει να αντιδράσει. Είχε προηγηθεί η νίκη του Γκριν επί του Ισπανόφωνου, Φερνάντο Φερέρ, στις προκριματικές εσωκομματικές εκλογές για το χρίσμα του υποψηφίου δημάρχου, εξέλιξη που φαίνεται ότι απομάκρυνε πολλούς Ισπανόφωνους από τους Δημοκρατικούς. Ακόμη και η μεγάλη συμμετοχή στις εκλογές, που συνήθως είναι θετική για τους Δημοκρατικούς, αυτήν τη φορά λειτούργησε σε βάρος του Δημοκρατικού υποψήφιου.
Το βέβαιο πάντως είναι ότι η πλειοψηφία των Νεοϋρκέζων θα ευχόταν την παρατεταμένη παραμονή του Τζουλιάνι στη δημαρχία, ωστόσο η σχετική προσφυγή για επιμήκυνση της θητείας του κατά τρεις μήνες απορρίφθηκε από την Κρατική Επιτροπή της Νέας Υόρκης και ο δήμαρχος της πόλης θα εγκαταλείψει τον θώκο του την 1η Ιανουαρίου.
Σε άλλες πολιτείες
Τοπικές αναμετρήσεις πραγματοποιήθηκαν και σε άλλες αμερικανικές Πολιτείες: στη Βιρτζίνια νέος κυβερνήτης αναδείχθηκε ο επίσης άπειρος πολιτικά, επιχειρηματίας, Μαρκ Ουόρνερ, ο οποίος κατήλθε με τους Δημοκρατικούς. Δημοκρατικός είναι και ο νέος δήμαρχος του Νιου Τζέρσεϊ, ο Τζιμ Μακ Γκρίβι, ενώ στη Μινεάπολη ηττήθηκε έπειτα από δύο συναπτές θητείες η πρώτη έγχρωμη γυναίκα δήμαρχος, Σέιλς Μπέλτον, από τον πρώην δημοσιογράφο, Ρ.Τ. Ράιμπακ. Αντίθετα γυναίκα δήμαρχο εξέλεξε το Κλίβελαντ, αναθέτοντας το αξίωμα στην πρώην βουλευτή, Τζέιν Κάμπελ.
Μέτρο σύγκρισης ο Ρούντολφ Τζουλιάνι
Οι δημοτικές αυτές εκλογές ήταν πρωτόγνωρες στην ιστορία της Νέας Υόρκης, αφού ακολούθησαν μια δημαρχία που δεν έμοιαζε με καμία άλλη. Ο απερχόμενος δήμαρχος είναι μία τόσο σημαντική φυσιογνωμία, που είναι διάσημος παντού με το μικρό του όνομα: Ρούντι.
Ο Ρούντολφ Τζουλιάνι ουσιαστικά επέβαλε μια δραματική μείωση της εγκληματικότητας, θριάμβευσε σε μια ευημερούσα οικονομία, συνένωσε τις μειονότητες, αγωνίσθηκε δημοσίως με τα προσωπικά του δράματα (καρκίνο στον προστάτη, διαζύγιο) και κατόρθωσε να εγγραφεί στη συλλογική μνήμη μιας μητρόπολης. Ακριβώς τη στιγμή που η πόλη έμοιαζε έτοιμη να σταθεί στα πόδια της και χωρίς αυτόν, η τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου προκάλεσε μια φονική οπή στο νότιο Μανχάταν. Και η καθησυχαστική ψυχραιμία του Τζουλιάνι σε αυτήν την κολοσσιαία κρίση τον ανέδειξε σε έναν άγιο των πολιτών, οι δυνάμεις του εδραιώθηκαν και οι αδυναμίες του ξεχάσθηκαν.
Ερωτήματα
Αυτοί οι παράγοντες προλείαναν το έδαφος για την προχθεσινή αναμέτρηση, παράλληλα όμως άφησαν ανοιχτά ορισμένα καίρια ερωτήματα. Ο νέος δήμαρχος, Μάικλ Μπλούμπεργκ, θα κινείται διαρκώς στη σκιά του Τζουλιάνι; Ή θα βρει τον τρόπο να ηγηθεί, να διαχειρισθεί, να κριθεί με τις δικές του δυνάμεις; Το ζήτημα της ηγεσίας κατέληξε να μονοπωλήσει την προεκλογική εκστρατεία, καθιστώντας ανεπαρκείς τους υποψηφίους, που υπό άλλες συνθήκες θα έμοιαζαν να διαθέτουν τα απαραίτητα προσόντα. Οι επερχόμενες κρίσεις αναμφισβήτητα θα αποτελέσουν μια δοκιμασία για τις ηγετικές ικανότητες του Μπλούμπεργκ.
Τα προβλήματα, που προϋπήρχαν της επίθεσης, συνδυάζονται τώρα με τις προκλήσεις τις οποίες δημιούργησαν οι τρομοκρατικές επιθέσεις: η ανεπαρκής λειτουργία των σχολείων, η απειλή του άνθρακα, η έλλειψη φτηνής στέγης, η δύσκολη διαδικασία καθαρισμού και ανοικοδόμησης του οικονομικού κέντρου της πόλης. Ο Μπλούμπεργκ μπορεί να βρεθεί το πρωί να αντιμετωπίζει το πρόβλημα του ελλείμματος ύψους 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων και το απόγευμα να χειρίζεται τις ανάγκες του τραυματισμένου από τις επιθέσεις του πληθυσμού. Κι όλα αυτά ενώ το φάντασμα του Τζουλιάνι θα πλανάται από πάνω του, διαθέσιμο για διαρκείς συγκρίσεις.
Εχτισε τη φήμη και την περιουσία του ως χρηματιστής
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Νεοφερμένος στην πολιτική σκηνή, ο 59χρονος Μάικλ Μπλούμπεργκ έχτισε τη φήμη και την περιουσία του ως χρηματιστής στη Γουόλ Στριτ και το 1981, όταν εξήλθε… εθελουσίως από τη Σάλομον Μπράδερς κατά δέκα εκατομμύρια δολάρια πλουσιότερος, ίδρυσε το πρακτορείο Bloomberg LP. Για να συμμετάσχει στις δημοτικές εκλογές ως Ρεπουμπλικανός αναγκάσθηκε να παραδώσει την κομματική του ταυτότητα και την ιδιότητά του ως χρηματοδότης των Δημοκρατικών. «Το όνομά μου είναι Μάικλ Μπλούμπεργκ», αυτοσυστήθηκε στο πρώτο τηλεοπτικό σποτ και στη συνέχεια δαπάνησε 50 εκατομμύρια, μερικά… ψιχία συγκριτικά με την περιουσία του, που υπερβαίνει τα 4,5 δισεκατομμύρια. Ο Μπλούμπεργκ γεννήθηκε το 1942 κοντά στη Βοστώνη. Ο πατέρας του ήταν λογιστής σε εργοστάσιο γαλακτοκομικών προϊόντων. Προερχόμενος από ένα μεσοαστικό περιβάλλον, ο Μπλούμπεργκ υποχρεώθηκε να δουλέψει ως παρκαδόρος για να χρηματοδοτήσει τις σπουδές του στο Τζον Χόπκινς και στο Χάρβαρντ. Αρχισε να εργάζεται στη Σάλομον Μπράδερς το 1966 και έπειτα από έξι χρόνια έγινε μέτοχος της εταιρείας. Με την αποζημίωση που έλαβε δημιούργησε την αυτοκρατορία του, η οποία είναι πλέον ανταγωνιστική των πρακτορείων Reuters και Dow Jones. Διαζευγμένος, με δύο κόρες, ηλικίας 18 και 22 ετών, ο Μπλούμπεργκ επικρίθηκε συχνά για τα πολυτελή πάρτι, τις διάσημες ερωμένες και τις αμφιλεγόμενες δηλώσεις του. Οι τρεις αγωγές που είχαν υποβληθεί εις βάρος του για σεξουαλική παρενόχληση, δεν ήταν δυνατόν να αποσιωπηθούν στην εκστρατεία.