Δύσκολη η ζωή των ναυτικών. Νέα βρετανική έρευνα διαπιστώνει ότι η μοναξιά, η απομόνωση και η μονοτονία, η κόπωση και η πολύωρη εργασία, η νοσταλγία για την πατρίδα και το σπίτι, συνεχίζουν να βασανίζουν τους σύγχρονους ναυτικούς. Η μελέτη του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ, με επικεφαλής την καθηγήτρια Ελεν Σάμσον, βασισμένη στις εμπειρίες περισσοτέρων των 1.500 ναυτικών, μέσω ερωτηματολογίου, κατέληξε στο ότι η έλλειψη πρόσβασης στο Διαδίκτυο, η απομάκρυνση από τους φίλους και την οικογένεια, οι κακές συνθήκες διαβίωσης και διατροφής στο πλοίο, είναι ορισμένα από τα κυριότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Η Σάμσον σημειώνει ότι υπάρχουν ενδείξεις ανοδικής τάσης των ψυχικών διαταραχών μεταξύ των ναυτικών, παρ’ όλα αυτά πολλοί πλοιοκτήτες δεν έχουν ακόμη λάβει τα αναγκαία μέτρα ώστε να μετριάσουν το γνωστό από παλιά ψυχικό βάρος των ναυτιλλομένων. Οπως ανέφερε χαρακτηριστικά ένας ναυτικός, «όταν αισθάνεσαι πίεση, φόρτο εργασίας, δεν έχεις ρεπό και βρίσκεσαι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι σου, ενώ η επικοινωνία σου είναι περιορισμένη, τι νομίζει κανείς ότι πρόκειται να συμβεί;». «Τρεις μήνες στη στεριά δεν αρκούν. Δεν μπορείς να δεις τα παιδιά σου να μεγαλώνουν, δεν μπορείς να δεις τίποτε. Δεν είσαι παρά ένας θείος που έρχεται και φεύγει», προσέθεσε ένας άλλος.
Σύμφωνα με τη Σάμσον, «είναι εύκολο να παραμένουν αόρατα τα προβλήματα των ναυτικών που εργάζονται στους ωκεανούς, με συνέπεια η κακοποίηση εις βάρος τους να περνάει απαρατήρητη. Μερικές φορές, οι ναυτικοί πέφτουν θύματα εκφοβισμού και παρενόχλησης από τους ανωτέρους και τους συναδέλφους τους. Από την άλλη, πολλοί εργοδότες κακομεταχειρίζονται τους ναυτικούς, μη παρέχοντας αξιοπρεπείς και ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, ώστε να προστατεύεται η ψυχική τους υγεία».
Η μελέτη καλεί τις ναυτιλιακές εταιρείες να πάρουν πιο σοβαρά την ψυχολογική υποστήριξη των εργαζομένων τους, για να αποφύγουν την ανάπτυξη αγχωδών διαταραχών και κατάθλιψης. Τα σημαντικότερα προτεινόμενα μέτρα είναι η παροχή δωρεάν Διαδικτύου, η βελτίωση των χώρων διαμονής (με έπιπλα και άνετα στρώματα στα κρεβάτια) και του φαγητού, η οργάνωση ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων (μπάσκετ, κολύμπι, πινγκ-πονγκ, μπάρμπεκιου, επιτραπέζια παιγνίδια κ.ά.), η πρόβλεψη για γυμναστήριο και άλλες υπηρεσίες, όπως σάουνα, βιβλιοθήκη, δορυφορική τηλεόραση, βιντεοπαιχνίδια, η τακτική χορήγηση αδειών κ.ά.