Ακολουθώντας τη λανθασμένη συμβουλή ενός πανικόβλητου και ανίσχυρου υπουργού Δικαιοσύνης, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών ενέκρινε δικτατορικές εξουσίες για τη φυλάκιση και εκτέλεση των ξένων. Και οι Αμερικανοί, πτοημένοι από τους τρομοκράτες και φλεγόμενοι από την επιθυμία για απονομή δικαιοσύνης, επιτρέπουν στον Τζορτζ Μπους να αντικαθιστά την αμερικανική δικαιοσύνη με στρατιωτικά «στημένα» δικαστήρια.
Ο πρόεδρος, στο αισχρό διάταγμά του, παραδέχεται ότι αγνόησε «τις αρχές του νόμου και της πρωτοκαθεδρίας των αποδεικτικών στοιχείων», που κυριαρχούν στο αμερικανικό σύστημα απονομής δικαιοσύνης. Αντ’ αυτών, έδωσε στον εαυτό του την εξουσία να παρακάμπτει τα δικαστήρια και να συστήνει τα δικά του δικαστήρια-μαριονέτες -σώματα αποτελούμενα από αξιωματικούς που θα κρίνουν τους μη Αμερικανούς πολίτες για τους οποίους ο πρόεδρος θα «έχει λόγους να πιστεύει» ότι είναι μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων. Ο κ. Μπους αφαίρεσε από τους αλλοδαπούς κατηγορούμενους ακόμη και τα περιορισμένα δικαιώματα που θα τους εξασφάλιζε ένα στρατοδικείο.
Χωρίς στοιχεία
Τα «στημένα» δικαστήριά του θα δικαιούνται να μην παρουσιάζουν αποδεικτικά στοιχεία, προβάλλοντας λόγους εθνικής ασφάλειας, να διατυπώνουν δικούς τους κανονισμούς, να καταδικάζουν τον κατηγορούμενο ακόμη κι αν το ένα τρίτο διαφωνεί και να τον εκτελούν χωρίς την επανεξέταση της υπόθεσης από πολιτικό δικαστήριο. Δεν υπάρχει πλέον Δίκαιο και ανεξάρτητη Δικαιοσύνη για να σταθεί ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον αλλοδαπό κατηγορούμενο. Στη θέση αυτών των μηχανισμών, που είναι αναπόσπαστα στοιχεία του αμερικανικού νομικού συστήματος, οι μη Αμερικανοί πολίτες θα έχουν να αντιμετωπίσουν κάποιον διοικητικό που θα είναι πια ανακριτής, εισαγγελέας, δικαστής, ένορκος και δεσμοφύλακας ή δήμιος. Ο κ. Μπους, στο οργουελικής πλοκής διάταγμά του, αποκαλεί αυτό το σοβιετικού τύπου βδέλυγμα, δίκαιη δίκη.
Αλλά ποιο είναι το νομικό προηγούμενο που εξέθρεψε την ιδέα στον καίσαρά μας; Ο Λευκός Οίκος αναφέρεται στο στρατιωτικό δικαστήριο που συστήθηκε μετά τη δολοφονία του Αβραάμ Λίνκολν, ενώ ένα άλλο προηγούμενο είναι η εκτέλεση δι’ απαγχονισμού, που εγκρίθηκε όμως από το Ανώτατο Δικαστήριο, Γερμανών σαμποτέρ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι υποστηρικτές των «στημένων» δικαστηρίων θέτουν ως επιχείρημα τον πόλεμο, τους 5.000 χιλιάδες νεκρούς, την ανάγκη σκληρών μέτρων ασφαλείας για την προστασία των πολιτών. Και αν ενοχλήσουμε κάποιους υπέρμαχους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα απολογηθούμε αργότερα!
Βεβαίως, για να αντιμετωπίσει κανείς μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, χρειάζονται αυστηρότερα μέτρα και νέοι νόμοι. Αλλά ας εξετάσουμε τον πραγματικό στόχο αυτής της εντολής. Το σοβαρότερο ερώτημα στην Ουάσιγκτον σήμερα είναι πώς θα αντιδράσει η κυβέρνηση αν ο Οσάμα Μπιν Λάντεν αποφασίσει να παραδοθεί. Οι Αμερικανοί φοβούνται πως μια «κανονική» δίκη, σαν αυτή που επεφύλαξε το Ισραήλ στον Αντολφ Αϊχμαν, θα παράσχει στον τρομοκράτη το βήμα για μια προπαγάνδα παγκοσμίου βεληνεκούς.
Αν παραδοθεί
Η απάντηση όμως στο ερώτημα δεν είναι η διαφθορά της δικαστικής παράδοσης με την αναγόρευση του Μπιν Λάντεν σε διασημότητα του θαλάμου εκτελέσεων. Η λύση είναι να μετατρέψουμε τη σπηλιά του σε τάφο. Οταν οι τρομοκρατημένοι Ταλιμπάν αποκαλύψουν την κρυψώνα του, οι βόμβες πρέπει να τον εξαφανίσουν. Τι θα συμβεί όμως αν αύριο εμφανιστεί σε κάποιο τηλεοπτικό δίκτυο και δηλώσει την πρόθεσή του να παραδοθεί και παρουσιαστεί κρατώντας λευκή σημαία; Οι Αμερικανοί δεν εκτελούν αιχμαλώτους.
Αν παραδoθεί λοιπόν, τα πολιτικά δικαστήρια μπορούν να αναλάβουν την υπόθεσή του. Αν, όπως είναι το πιθανότερο, προτιμήσει αυτό που πιστεύει ως μαρτύριο, η επιλογή της αυτοκτονίας θα είναι δική του. Και οι Αμερικανοί δεν θα έχουν ανάγκη από «στημένα» δικαστήρια που προδίδουν τις αρχές τους περί απονομής δικαιοσύνης.
Σε σχέση με τα μελλούμενα στο Αφγανιστάν, διαφωτιστικές ήταν οι χθεσινές δηλώσεις του Ντόναλντ Ράμσφελντ σχετικά με τις κινήσεις των αμερικανικών στρατευμάτων στο νότιο Αφγανιστάν. «Είναι εκατοντάδες, οπλισμένοι και συμμετέχουν. Πήγαν σε διάφορα μέρη, συνάντησαν αντίσταση, την οποία αντιμετώπισαν», είπε ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, περιγράφοντας τη μάχη για την πλήρη εξουδετέρωση της Αλ Κάιντα και των πολιτοφυλακών των Ταλιμπάν. «Συμβαίνουν πολλά στον Νότο», είπε αναφερόμενος στο μεσολαβητικό ρόλο των τοπικών φυλάρχων. Νωρίτερα Αμερικανός αξιωματούχος δήλωσε ότι εφεξής οι βομβαρδισμοί θα μετριασθούν και η εκστρατεία στο Αφγανιστάν θα στηριχθεί σε πληροφορίες των μυστικών υπηρεσιών και στις ειδικές δυνάμεις.