Διορία δύο ημερών ζήτησε ο Χαφτάρ για να συζητήσει τη συμφωνία της Μόσχας

Διορία δύο ημερών ζήτησε ο Χαφτάρ για να συζητήσει τη συμφωνία της Μόσχας

3' 11" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο στρατάρχης Χαφτάρ ζήτησε δύο ημέρες για να συζητήσει με τους αρχηγούς των φυλών, που υποστηρίζουν τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό (ΛΕΣ), το τελικό κείμενο της συμφωνίας που επιτεύχθηκε στη Μόσχα, πριν το υπογράψει, ανακοίνωσε σήμερα στους δημοσιογράφους το ρωσικό υπουργείο Άμυνας.

«Ο διοικητής του ΛΕΣ στρατάρχης Χαφτάρ είδε θετικά το τελικό κείμενο της συμφωνίας, όμως πριν από την υπογραφή του ζήτησε δύο εικοσιτετράωρα για να συζητήσει το κείμενο με τους ηγέτες των φυλών που υποστηρίζουν τον ΛΕΣ», ανακοίνωσε το ρωσικό υπουργείο Άμυνας.

Το ρωσικό υπουργείο υπενθύμισε ότι το σχέδιο της τελικής συμφωνίας έχει υπογραφεί από τον επικεφαλής της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας Φαγέζ Αλ Σάρατζ και από τον πρόεδρο του Ανώτατου Κρατικού Συμβουλίου της Λιβύης Χάλεντ Αλ-Μίσρι.

Τέλος το ρωσικό υπουργείο Άμυνας προσέθεσε ότι η συνεργασία που άρχισε στην ρωσική πρωτεύουσα θα συνεχισθεί «καθώς ο όγκος των συσσωρευμένων ενδολιβυκών προβλημάτων απαιτεί επίπονη δουλειά όσον αφορά στην διαμόρφωση σταθμισμένων και αμοιβαία αποδεκτών για όλες τις πλευρές αποφάσεων».

Το Γαλλικό πρακτορείο μεταδίδει εξάλλου από τη Μόσχα πως το ρωσικό υπουργείο Άμυνας διαβεβαίωσε ότι η χθεσινή συνάντηση στη Μόσχα των δύο Λίβυων αντιπάλων κατέληξε «στην σύναψη μιας κατ’αρχήν συμφωνίας μεταξύ των εμπολέμων για να διατηρηθεί και να παραταθεί επ’ αόριστον η κατάπαυση των εχθροπραξιών».

Σκληρό πόκερ για τη Λιβύη

Και μπορεί εκ πρώτης όψεως η ανάμειξη της Τουρκίας στη Λιβύη και νωρίτερα στη Συρία να συνάδει με τις νεοοθωμανικές φιλοδοξίες του προέδρου της χώρας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στην πραγματικότητα όμως η Αγκυρα δέχεται ασφυκτικές πιέσεις και στις δύο προαναφερθείσες συρράξεις.

Στη μεν Λιβύη η «επένδυση» του Ερντογάν στην κυβέρνηση του Φαγιέζ Αλ Σάρατζ, που στηρίζεται από τον ΟΗΕ, δεν αποδίδει καρπούς καθώς ο στρατηγός Χαλίφα Χαφτάρ κατέλαβε αυτήν την εβδομάδα τη Σύρτη και βρίσκεται πολύ κοντά στην εξασφάλιση του ελέγχου της Τρίπολης. Στη δε Συρία ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Σύρος πρόεδρος Μπασάρ αλ Ασαντ είχαν αιφνιδιαστική συνάντηση κι ενώ τα συριακά στρατεύματα υπό την κάλυψη ρωσικών μαχητικών βρίσκονται πολύ κοντά στην ανακατάληψη του Ιντλίμπ, του τελευταίου προπύργιου της αντιπολίτευσης.

Οι εξελίξεις ακυρώνουν αυτόματα τη συνεργασία Μόσχας – Αγκυρας στην περιοχή, αφού συστηματικά παραβιάζονται οι όροι της συμφωνίας του Σότσι το 2018. Η ένταση στις διμερείς τους σχέσεις επιδεινώνεται από το γεγονός ότι στη Λιβύη, Ερντογάν και Πούτιν έχουν επιλέξει αντίπαλα στρατόπεδα.

Πόλεμος δι’ αντιπροσώπων

Κατά την πρόσφατη συνάντησή τους στην Κωνσταντινούπολη οι δύο ηγέτες, της Ρωσίας και της Τουρκίας, απηύθυναν έκκληση για εκεχειρία στη Λιβύη, προωθώντας ένα είδος συμφωνίας του Σότσι, αλλά για τη μεσογειακή χώρα αυτή τη φορά. Πάντως, η Λιβύη πράγματι τείνει να γίνει μία δεύτερη Συρία με την έννοια ότι εξελίσσεται ένας πόλεμος διά αντιπροσώπων (proxy war), στον οποίον εμπλέκονται όλο και περισσότερες χώρες. Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, Χάικο Μάας, έκανε ευθέως παραλληλισμό της Λιβύης με τον συριακό εμφύλιο.

Η Τουρκία έχει αρχίσει ήδη να στέλνει στρατεύματα στη Λιβύη για να ενισχύσει την κυβέρνηση του Σάρατζ, η Ρωσία διαθέτει ήδη 2.500 μισθοφόρους στη χώρα που πολεμούν στο πλευρό του Χάφταρ, όπως και εκατοντάδες άνδρες από το Σουδάν. Την ανάμειξη της Τουρκίας στη χώρα αποδοκίμασε ήδη ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Γιόζεπ Μπορέλ, ο οποίος ζήτησε άμεση κατάπαυση του πυρός γύρω από την Τρίπολη. Παράλληλα, επέκρινε μονομερείς ενέργειες, όπως η υπογραφή του μνημονίου Τουρκίας – Τρίπολης, αν και στη σχετική δήλωση δεν κατονόμασε ρητά την Αγκυρα.

Η Λιβύη θεωρείται σημαντική στρατηγικά λόγω των πετρελαϊκών κοιτασμάτων της, των μεγαλύτερων στην Αφρική. Παράλληλα, είναι ζωτικής σημασίας η ύπαρξη σταθερών θεσμών στη χώρα, αφού η Ε.Ε. τρέμει ότι χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες καταφτάνουν στα παράλιά της με στόχο να διασχίσουν τη Μεσόγειο. Η κρίση στη βορειοαφρικανική χώρα διαρκεί περίπου μία δεκαετία, από το 2011, όταν ανατράπηκε ο Μουαμάρ Καντάφι, ο οποίος στη συνέχεια δολοφονήθηκε. Η αστάθεια οδήγησε σε χάος και διχασμό τη χώρα μεταξύ ανατολικού και δυτικού κομματιού με το πρώτο να ελέγχεται από τον LNA του Χαφτάρ και το δεύτερο από τη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση του Σάρατζ.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ,TASS

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή