O Ιμπραήμ Ρουγκόβα επέστρεψε θριαμβευτής στην πολιτική ηγεσία των Κοσοβάρων, επικρατώντας με άνεση των αντιπάλων των πρώην πολεμάρχων του UCK, στις εκλογές της περασμένης εβδομάδας για την ανάδειξη Κοινοβουλίου, κυβέρνησης και προέδρου στο Κόσοβο.
Δεν πήρε όμως την απόλυτη πλειοψηφία και έτσι θα αναγκαστεί να μοιραστεί την εξουσία με κάποιο εκ των κομμάτων του Χακίμ Θάτσι και του Ραμούς Χαραντινάι, ενώ στην κυβέρνηση θα συμμετέχουν, με βάση το Σύνταγμα, και δύο υπουργοί των Σέρβων, οι οποίοι αν και πήραν μόλις την τελευταία στιγμή την απόφαση να συμμετάσχουν στις εκλογές αναδείχθηκαν σε τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη.
Ο Ρουγκόβα έλαβε το 46,5% των ψήφων, ο Θάτσι 25,5%, ο Χαραντινάι 7,8% και το κόμμα «Επιστροφή» των Σέρβων 10,3%.
Οι αναλυτές ομιλούν περί «σοφού» αποτέλεσματος που θα βοηθήσει στην εμπέδωση της σταθερότητας.
Η κάλπη δεν έβγαλε παντοκρατορία Ρουγκόβα, όπως ο ίδιος βιάστηκε να προαναγγείλει προτού ολοκληρωθεί η καταμέτρηση, ούτε το εκλογικό σώμα αποδοκίμασε τους κομαντάντε του UCK, εξέλιξη που πολλοί φοβούνταν ότι ενδεχομένως θα τους εξωθούσε σε ακραίες συμπεριφορές.
Η παρουσία, ταυτόχρονα, στο σύστημα της εκτελεστικής εξουσίας των Σέρβων αυξάνει την αισιοδοξία για βελτίωση της θέσης τους και διευκολύνει τις προσπάθειες της Δύσης για ένα πολυεθνικό Κόσοβο.
Γι’ αυτό και ο διεθνής παράγοντας υποδέχθηκε με ανακούφιση την ετυμηγορία των Κοσοβάρων.
Η ανεξαρτησία
Ο Ρουγκόβα έσπευσε αμέσως μετά τη νίκη του να διακηρύξει το αίτημα για άμεση χορήγηση ανεξαρτησίας, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν έχει πολλά περιθώρια να προωθήσει με επιτυχία ένα τέτοιο ζήτημα ανεξαρτήτως των προθέσεων του ιδίου και του διακαούς πόθου των ομοεθνών του.
Πέραν του γεγονότος ότι η διεθνής κοινότητα, με την κονή δήλωση των ΥΠΕΞ της E.E. την επομένη, διεμήνυσε προς την Πρίστινα ότι, για την ώρα τουλάχιστον, δεν τίθεται θέμα αλλαγής του καθεστώτος του Κοσόβου, ο ισχυρός άνδρας, εκείνος δηλαδή που θα αποφασίζει για τα μεγάλα ζητήματα που αφορούν στο διεθνές αυτό προτεκτοράτο, παραμένει ο πολιτικός διοικητής του OHE, δηλαδή ο Δανός Χανς Χέγκερουπ.
Η κυβέρνηση και ο πρόεδρος έχουν αρμοδιότητες εκ του προσωρινού Συντάγματος μόνο για ζητήματα που αφορούν στην καθημερινή ζωή, όπως την υγεία, την οικονομία, το περιβάλλον κ.ά.
Δεν αποφασίζουν ούτε έχουν λόγο για θέματα εξωτερικής πολιτικής, αστυνόμευσης και άμυνας, πολύ περισσότερο ό,τι έχει σχέση με τη μορφή της παρουσίας του Κοσόβου στη γεωγραφία της Βαλκανικής και το διεθνές περιβάλλον, που παραμένουν στην αρμοδιότητα της πολιτικής διοίκησης του OHE, της γνωστής UNMIK, και της ΚFΟR.
Ολα αυτά δεν εμποδίζουν τους Κοσοβάρους και την πολιτική τους ηγεσία να ελπίζουν ότι το όραμα της εθνικής τους ολοκλήρωσης, η ανεξαρτησία δηλαδή, θα γίνει σύντομα πράξη.
Η προοπτική
Η αδυναμία της διεθνούς κοινότητας να προβάλει λύση προοπτικής στο ζήτημα του τελικού καθεστώτος, τους κάνει να πιστεύουν ότι ο χρόνος δουλεύει γι’ αυτούς.
Οι Αλβανοί ηγέτες έχοντας πλέον προετοιμαστεί και θεσμικά για την ανεξαρτησία, κοιτάζουν τώρα προς το Μαυροβούνιο, όπου την ερχόμενη άνοιξη ο Τζουγκάνοβιτς οργανώνει δημοψήφισμα για την απόσχιση από τη Γιουγκοσλαβία.
Εάν, όπως προβλέπεται, υπερισχύσουν οι υποστηρικτές της απόσχισης, η Γιουγκοσλαβία της οποίας τμήμα αποτελεί με βάση το ψηφισμα 1244 το Κόσοβο διαλύεται και τότε οι Κοσοβάροι θα έχουν στα χέρια τους τη χρυσή ευκαιρία να εκμεταλλευτούν το νομικό κενό και να υψώσουν τη σημαία της ανεξαρτησίας.
Ενα τέτοιο ενδεχόμενο όμως εγκυμονεί κινδύνους πρόκλησης αλυσιδωτών παρενεργειών στην περιοχή και όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές στις Βρυξέλλες ασκούνται από τη Δύση ισχυρές πιέσεις στον Τζουγκάνοβιτς να μεταθέσει τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος.
Οι Σέρβοι συμμετέχοντας στις εκλογές έδειξαν ότι είναι αποφασισμένοι να μην απεμπολήσουν τα εθνικά τους δικαιώματα σε μια περιοχή την οποία θεωρούν το λίκνο του πολιτισμού τους.
Δεν έπεσαν στην παγίδα της αποχής στην οποία τους έσπρωχναν ακραίες φωνές στο Βελιγράδι και το Κόσοβο, με το πρόσχημα της μη νομιμοποίησης του υφιστάμενου καθεστώτος.
Η απουσία τους από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων, η απομόνωση και τελικά η φυγή όσων απέμειναν στους θυλάκους – υπολογίζονται γύρω στους? εκατόν έικοσι χιλιάδες- μόνο τα σχέδια των Αλβανών εθνικιστών για «καθαρό Κόσοβο» θα εξυπηρετούσε.
Το Βελιγράδι
Τώρα έχουν το δικό τους βήμα για να προωθήσουν τα προβλήματά τους, να παρεμβαίνουν σε αποφάσεις που τους αφορούν.
Οι Αλβανοί εξάλλου θα πρέπει να συνηθίσουν στην ιδέα της μελλοντικής συνύπαρξης στον ίδιο χώρο με τους «προαιώνιους εχθρούς», ενώ και οι προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας για ένα πολυεθνικό Κόσοβο διευκολύνονται.
Η ηγεσία του Βελιγραδίου χειρίστηκε με ρεαλισμό και ψυχραιμία το ζήτημα παροτρύνοντας τους Σέρβους να πάρουν μέρος στις εκλογές, μολονότι υπήρξαν κύκλοι της οι οποίοι πρωτοστάτησαν στην εκστρατεία υπέρ της αποχής.
Οι Τζίντζιτς και Κοστούνιτσα δεν έχουν αυταπάτες για το Κόσοβο. Γνωρίζουν πως οποιαδήποτε σκέψη για εκ νέου ενσωμάτωση της πρώην σερβικής επαρχίας στα εθνικά σύνορα είναι ανέφικτη, όμως δεν θέλουν να αφήσουν την υπόθεση να πάει τελείως χαμένη.
Η παρουσία στο Κόσοβο μιας ισχυρής σερβικής μειονότητας, ανεξαρτήτως της μορφής που θα λάβει το τελικό καθεστώς, εξασφαλίζει στο Βελιγράδι λόγο στις μελλοντικές εξελίξεις, με γνώμονα τα συμφέροντά του.