ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ. Προσπαθώντας να εντοπίσουν ζωή σε μακρινούς πλανήτες, οι αστρονόμοι έκαναν το σημαντικότερο μέχρι στιγμής βήμα, ανιχνεύοντας τη χημική σύσταση της ατμόσφαιρας ενός πλανήτη που κινείται σε τροχιά γύρω από ένα μακρινό αστέρι.
Νέο εύρημα
Οι επιστήμονες έστρεψαν το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ στην κατεύθυνση αστέρα που βρίσκεται σε απόσταση 150 ετών φωτός από τη Γη και ανακάλυψαν ότι η ατμόσφαιρα ενός γειτονικού πλανήτη περιείχε νάτριο. Το νέο εύρημα δείχνει ότι είναι δυνατή η έρευνα προς ανεύρεση της χημικής υπογραφής ζωής σε πλανήτες που βρίσκονται εκτός του ηλιακού μας συστήματος.
Ο εν λόγω πλανήτης βρίσκεται σε τροχιά γύρω από ένα άστρο που μοιάζει με τον Ηλιο, ονομάζεται HD209458 και βρίσκεται στον αστερισμό του Πήγασου, περίπου 150 έτη φωτός από τη Γη. Πρόκειται για έναν από τους 76 πλανήτες που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από μακρινά αστέρια, αλλά για πρώτη φορά αναλύθηκε η ατμόσφαιρα ενός τέτοιου πλανήτη.
Οι αστρονόμοι Ντέιβιντ Σαρμπονό του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια και Τίμοθι Μπράουν του Εθνικού Κέντρου Ερευνών Ατμόσφαιρας δημιούργησαν ένα πρόγραμμα που χρησιμοποιήθηκε από το τηλεσκόπιο Χαμπλ και που τους αποκάλυψε τη χημική σύσταση της ατμόσφαιρας του πλανήτη. Γνώριζαν ότι καθώς εκινείτο μπροστά από το HD209458 φως από το άστρο θα περνούσε μέσω της ατμόσφαιρας του πλανήτη. Το φάσμα, όμως, του φωτός αυτού μεταβαλλόταν από τα χημικά συστατικά της ατμόσφαιρας του πλανήτη, ο οποίος βρίσκεται σε αέρια κατάσταση.
Υπήρχε νάτριο
Ετσι μετρώντας τα χαρακτηριστικά του φάσματος, οι δύο αστρονόμοι επιβεβαίωσαν ότι στην ατμόσφαιρα υπήρχε νάτριο, ενώ στο μέλλον θα ερευνηθεί η ατμόσφαιρα του πλανήτη και για μεθάνιο, νερό, ατμό, και κάλιο. Πάντως, δεν πιστεύουν ότι θα εντοπίσουν οποιοδήποτε χημικό που να επιτρέπει την ανάπτυξη ζωής στον πλανήτη, καθώς η ατμόσφαιρά του έχει θερμοκρασία δύο χιλιάδων βαθμών Κελσίου.
Τι μπορεί, όμως, να εξηγήσει τόσο διαφορετικές συμπεριφορές μεταξύ μελών του ιδίου είδους; H απάντηση, σύμφωνα με την ομάδα των εντομολόγων, βρίσκεται στο νόμο της προσφοράς και της ζήτησης. Στη Νέα Υόρκη, οι πληθυσμοί των δουλοκτητών σημειώνουν αύξηση, ενώ οι πληθυσμοί των θυμάτων παραμένουν στάσιμοι. Στη Δυτική Βιρτζίνια, οι πληθυσμοί αυτοί βρίσκονται σε σχετική ισορροπία. Οι πιέσεις της πληθυσμιακής αύξησης έχουν ενισχύσει την επιθετική συμπεριφορά των μυρμηγκιών της Νέας Υόρκης, αυξάνοντας παράλληλα τις αμυντικές ικανότητες των θυμάτων. H πληθυσμιακή ισορροπία της Βιρτζίνια έχει οδηγήσει σε ιδιότυπη ύφεση. «Τα δουλοκτητικά μυρμήγκια θα έχαναν το εξελικτικό παιχνίδι εάν γίνονταν υπερβολικά επιθετικά, αφού θα αφάνιζαν τους πληθυσμούς των θυμάτων τους. Παρατηρούμε εδώ μία εξελικτική συναλλαγή, που μοιάζει πολύ με την οπλική αντιπαράθεση μεταξύ των υπερδυνάμεων», λέει η δρ Χέρμπερς.