Η επόμενη μέρα της καταδίκης Ουάινσταϊν για βιασμό

Η επόμενη μέρα της καταδίκης Ουάινσταϊν για βιασμό

2' 59" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τρεις ημέρες προτού ο Χάρβεϊ Ουάινσταϊν καταδικαστεί για βιασμό, ο υποψήφιος για το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος, Μάικ Μπλούμπεργκ, συμφώνησε να επιτρέψει σε τρεις γυναίκες των οποίων είχε εξαγοράσει τη σιωπή να περιγράψουν δημοσίως τα παράπονα εις βάρος του. Στην τελετή μνήμης για τον αδικοχαμένο αστέρα του NBA Κόμπι Μπράιαντ, τα ερωτήματα για την υπόθεση βιασμού, που χρονολογείται από το 2003, παρέμεναν. Και ο εξωδικαστικός συμβιβασμός που είχε επιτύχει ο αστέρας της όπερας Πλάθιντο Ντομίνγκο, συμφωνώντας να κλείσει υπόθεση σεξουαλικής παρενόχλησης καταβάλλοντας 500.000 δολάρια, κατέρρευσε όταν έγιναν γνωστές οι έρευνες για τη συμπεριφορά του απέναντι σε 20 γυναίκες.

Οι εξελίξεις αυτές δείχνουν πόσο ισχυρό και πόσο σημαντικό παραμένει το κίνημα #MeToo. Η συμπεριφορά του Ουάινσταϊν οδήγησε στη δημιουργία του κινήματος, ενώ η καταδίκη του ήταν μια νίκη που πολλά από τα θύματα θεωρούσαν ανέφικτη. Τώρα, οι πρωτοστάτριες του #ΜeToo σκοπεύουν να περάσουν από τις κατηγορίες εναντίον συγκεκριμένων ατόμων σε προτάσεις αλλαγής της νομοθεσίας.

«Το αποτέλεσμα της υπόθεσης Ουάινσταϊν κινητοποιεί τα θύματα και τους συμμάχους μας για να ζητάμε αλλαγές», δήλωσε η ιδρύτρια του κινήματος, Τατιάνα Μπερκ. «Τρια χρόνια μετά, πρέπει να σκεφτούμε στρατηγικές κινήσεις που θα υπερβαίνουν τη στόχευση συγκεκριμένων ατόμων». Αποφάσεις όπως η δωρεά ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων από τη Μελίντα Γκέιτς για τον σκοπό της προώθησης της ισότητας πυροδοτήθηκαν εν μέρει από το #MeToo. «Ανοιξε ένα παράθυρο ευκαιρίας», είπε η Γκέιτς, σημειώνοντας ότι μεταξύ άλλων επιδιώκει να αντιμετωπίσει τη σεξουαλική παρενόχληση στους χώρους εργασίας.

Η Φατίμα Γκος Γρέιβς, του Εθνικού Κέντρου Γυναικείας Νομοθεσίας, σημείωσε ότι ο στόχος είναι να δημιουργηθεί «μια κοινή συνεκτική ατζέντα». Αυτό δεν είναι τόσο εύκολο για ένα διάσπαρτο κίνημα βάσης, το οποίο, σε αντίθεση με το κίνημα υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων, δεν έχει κάποιο βασικό στόχο (π.χ. τη νομιμοποίηση του γάμου μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου). Οι προτεραιότητες είναι πολλές, π.χ. να τονίζεται το ζήτημα της συναίνεσης στη σεξουαλική εκπαίδευση στα σχολεία, να επεκταθεί ο χρόνος παραγραφής των αδικημάτων, να γίνει πιο διασταλτική η ερμηνεία της σεξουαλικής παρενόχλησης, να ενισχυθεί η εργατική νομοθεσία για την προστασία των υπαλλήλων και πολλά άλλα.

Η Time’s Up, η οργάνωση που ιδρύθηκε στο Χόλιγουντ μετά την υπόθεση Ουάινσταϊν, έχει σκοπό την «ασφαλή, αξιοπρεπή δουλειά για όλους και όλες», με εξίσωση μισθών και πληρωμένων αδειών για τα δύο φύλα.

Οι συμφωνίες… φίμωσης

Ενα πράγμα που έχει ήδη επιτύχει το κίνημα είναι να αμφισβητούνται όλο και περισσότερο οι συμφωνίες εμπιστευτικότητας (nondisclosure agreements). Οι συμφωνίες αυτές συχνά επιβάλλονται ως τίμημα για τον εξωδικαστικό διακανονισμό καταγγελιών σεξουαλικής παρενόχλησης. Μέχρι προ τριετίας, σπανίως αμφισβητούνταν, αλλά η δημοσιοποίηση περιστατικών στα οποία εμπλέκονταν ο Ουάινσταϊν και άλλοι έδειξε πως οι συμφωνίες αυτές, φιμώνοντας τα θύματα, διευκολύνουν τους θύτες.

Από το 2017, τουλάχιστον δώδεκα αμερικανικές πολιτείες έχουν ψηφίσει νόμους που περιορίζουν την ισχύ των συμφωνιών αυτών, ενώ εταιρείες όπως η Google, η Microsoft, η Uber και η Conde Nast έχουν δεσμευθεί ότι δεν θα χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις κακομεταχείρισης. Παράλληλα, μια μικρή αλλά όλο και διευρυνόμενη ομάδα γυναικών έχει παραβιάσει τις συμφωνίες αυτές ή προσπαθεί να απαλλαγεί από αυτές, στρώνοντας τον δρόμο για αλλαγές. Ενα από τα θύματα του γυμναστή Λάρι Νάσαρ μήνυσε την αμερικανική ομοσπονδία γυμναστικής για να απαλλαγεί από τη συμφωνία εμπιστευτικότητας, με αποτέλεσμα η ομοσπονδία να τη διαβεβαιώσει ότι δεν θα τιμωρηθεί. Αρκετές γυναίκες που έχουν κατηγορήσει για παρενόχληση τον τραγουδιστή Ρ Κέλι μίλησαν δημοσίως παρά τις συμφωνίες εμπιστευτικότητας. Τουλάχιστον τέσσερις από τις γυναίκες που κατηγορούν τον Ουάινσταϊν έχουν κάνει το ίδιο. Μέχρι στιγμής, δεν φαίνεται να έχουν υπάρξει νομικές συνέπειες για κάποια από αυτές. Και όμως, ακόμη πολλές δεν μπορούν να μιλήσουν, μεταξύ αυτών και η γυναίκα που κατηγόρησε τον Κόμπι Μπράιαντ και η οποία υπέγραψε συμφωνία εμπιστευτικότητας αντί αμοιβής το 2005. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή