Είναι μάλλον βέβαιο πως, όταν το τηλέφωνο κουδουνίζει στις 2.30 τα ξημερώματα, τα νέα δεν είναι καλά. Οι πιθανότητες ελαχιστοποιούνται αν είσαι Αμερικανός και ταξιδεύεις στο εξωτερικό μεσούσης της πανδημίας κορωνοϊού. Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν η κόρη μας, που μας ενημέρωσε ότι «ο πρόεδρος Τραμπ απαγόρευσε όλα τα ταξίδια από την Ευρώπη στις ΗΠΑ». Δεν είχαμε ακούσει τίποτα, καθώς ήμασταν στο Παρίσι. Αμέσως, όμως, αντιληφθήκαμε ότι οι πολυπόθητες διακοπές μας τελείωσαν αιφνιδίως. Ανοίξαμε τον υπολογιστή για να αλλάξουμε τα εισιτήριά μας για Παρασκευή (ημέρα έναρξης της απαγόρευσης) αντί του προγραμματισμένου Σαββάτου.
Ολες οι προσπάθειές μας απέβησαν άκαρπες. Ετσι, αναζητήσαμε νέα εισιτήρια, προφανώς ταυτόχρονα με χιλιάδες άλλους που βρίσκονταν στην ίδια θέση με εμάς. Ολοι οι «λογικοί» ναύλοι δεν υπήρχαν πια, και καταλήξαμε να ψάχνουμε κάτι τρελά δρομολόγια διάρκειας 31 ωρών, με αεροπορικές εταιρείες που δεν είχαμε ξανακούσει ποτέ. Βρίσκαμε, βέβαια, και κάτι υπέρογκα ακριβούς ναύλους. Εισιτήρια οικονομικής θέσης Παρίσι – Νέα Υόρκη κόστιζαν χιλιάδες δολάρια.
Καθώς δεν είχα άλλη εναλλακτική λύση, αναγκάστηκα να αγοράσω δύο εισιτήρια οικονομικής θέσης έναντι 5.000 δολαρίων (4.500 ευρώ) ευελπιστώντας ότι θα λαμβάναμε κάποια αποζημίωση για τα αρχικά μας εισιτήρια. Μόλις ολοκληρώσαμε την αγορά, το CNN αναμετέδωσε ότι η ταξιδιωτική απαγόρευση του προέδρου Τραμπ δεν αφορούσε Αμερικανούς πολίτες, αλλά μόνο υπηκόους ξένων κρατών. Μόλις το μάθαμε, προσπαθήσαμε να ακυρώσουμε τα καινούργια εισιτήρια. Μάταια. Ετσι, μεταβήκαμε στο αεροδρόμιο για να δοκιμάσουμε την τύχη μας με την ακύρωση επιτόπου, αλλά βρεθήκαμε μπροστά σε τεράστιες ουρές απελπισμένων ανθρώπων, που απευθύνονταν στους εκπροσώπους των αεροπορικών εταιρειών ζητώντας βοήθεια.
Αντικρίζοντας το χάος γύρω μας και πιστεύοντας ότι τα πράγματα θα επιδεινώνονταν τις επόμενες ημέρες, αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε τα «χρυσά» εισιτήριά μας. Ο υπάλληλος που πήρε τις αποσκευές μας στο τσεκ-ιν μάς πληροφόρησε ότι κάποιος άλλος είχε πληρώσει 20.000 δολάρια (17.978 ευρώ) για εισιτήρια οικονομικής θέσης και τώρα προσπαθούσε να τα ακυρώσει. Οπλισμένοι με τη γνώση ότι κάποιος άλλος είχε περισσότερα προβλήματα από εμάς, επιβιβαστήκαμε στο αεροπλάνο μαζί με άλλους εξουθενωμένους Αμερικανούς, σκουπίσαμε τις θέσεις με αντισηπτικό και αναρωτηθήκαμε αν τελικά στην πατρίδα μας θα ήμασταν πιο ασφαλείς από ό,τι στο εξωτερικό.