«Σε ηλικία περίπου τριών ετών, έβγαινα έξω τρέχοντας κάθε φορά που άκουγα την Τζούλι, την κότα μας, να κακαρίζει για να μας ανακοινώσει ότι ήταν έτοιμη να γεννήσει τα αυγά της. Μάζευα με προσοχή τα ζεστά ακόμα αυγά και έτρεχα γρήγορα στην κουζίνα…».
Ενα από τα πρώτα βιβλία μαγειρικής που αγόρασα ήταν του Μισέλ Ρου. Μου είχε κάνει εντύπωση, πώς αυτός ο σπουδαίος σεφ με τα αστέρια Μισελέν και τα αναρίθμητα βραβεία, θέλησε να γράψει ένα ολόκληρο βιβλίο μόνο για το αυγό. «Είναι ένα υποτιμημένο τρόφιμο, που συχνά επισκιάζεται από άλλα ακριβότερα. Ετσι λοιπόν, αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα για εμένα να γράψω ένα βιβλίο γι’ αυτό το τρόφιμο, το πιο εύθραυστο και ανυπεράσπιστο απ’ όλα, για να απονείμω στο αυγό την τιμή που του αξίζει», εξηγεί ο ίδιος στον πρόλογο του βιβλίου, κι αν για κάποιους εξακολουθεί να ακούγεται παράξενο, δεν είναι το μοναδικό στην πορεία του Γάλλου σεφ που πέθανε πριν από λίγες μέρες στα 79 του χρόνια από χρόνια πνευμονοπάθεια.
Αλλο ένα είναι ότι τα μεγαλύτερα αφιερώματα για τη ζωή του έχουν γίνει τις τελευταίες μέρες από βρετανικές εφημερίδες, καθώς ο Μισέλ Ρου μαζί με τον αδελφό του υπήρξαν οι αναμορφωτές της βρετανικής γαστρονομίας και δημιουργοί του fine dinning. Τα δύο αδέλφια από τη Γαλλία ουσιαστικά μύησαν τους Βρετανούς στο καλό φαγητό και εκπαίδευσαν μια γενιά μαγείρων στη γαλλική κουζίνα. Σεφ όπως ο Γκόρντον Ράμσεϊ και ο Πιερ Κόφμαν έμαθαν τα μυστικά και τις τεχνικές της γαλλικής μαγειρικής στις κουζίνες τους. Ολοι περιγράφουν τον Μισέλ ως έναν γενναιόδωρο δάσκαλο, ενθαρρυντικό με τους νέους, ευγενικό, ζεστό και με τρομερή αίσθηση του χιούμορ. Μια ταπεινή ιδιοφυΐα. Ας δούμε, όμως, πώς ξεκίνησε.
Ο Μισέλ Ρου γεννιέται το 1941 στην πόλη Σαρόλ, στην περιοχή Σον-ε-Λουάρ σε ένα δωμάτιο πάνω από το κρεοπωλείο του παππού του. Μετά τον πόλεμο όλη η οικογένεια μετακομίζει στο Παρίσι όπου ο πατέρας του ανοίγει το δικό του μικρό κρεοπωλείο. Δεν το κρατάει για πολύ όμως. Ο εθισμός του στον τζόγο φέρνει ταχύτατα την πτώχευση. Ο Μισέλ Ρου είναι δέκα ετών όταν ο πατέρας του εγκαταλείπει την οικογένεια, κι από τότε δεν θα ξανακούσει ποτέ νέα του.
Στα 14 του χρόνια ακολουθεί τον μεγάλο του αδελφό Αλμπέρ ο οποίος έχει ήδη ξεκινήσει να εργάζεται ως ζαχαροπλάστης. Μαθαίνει τα μυστικά της τέχνης δουλεύοντας ασταμάτητα μέρα και νύχτα πλάι του και σύντομα προσλαμβάνεται ως pastry chef στη βρετανική πρεσβεία στο Παρίσι. Από εκεί ανεβαίνει γρήγορα στο επόμενο σκαλί, και βρίσκεται να μαγειρεύει στην κουζίνα του βαρώνου Ροτσίλντ, της γνωστής δυναστείας τραπεζιτών. «Ταξίδεψα σε ολόκληρο τον κόσμο μαζί τους και μαγείρεψα για τους μεγαλύτερους ηγέτες», είχε πει σε συνέντευξή του.
Για μία διετία ο Μισέλ Ρου υπηρετεί στον γαλλικό στρατό, αρχικά στο Παλάτι των Βερσαλλιών και μετά παίρνει μετάθεση για το Μπεχάρ της Αλγερίας. Για τις υπηρεσίες του παρασημοφορείται. Το τέλος της στρατιωτικής του θητείας τον βρίσκει σε δίλημμα. Πρέπει να αποφασίσει αν θα ξαναμπεί στις κουζίνες ή θα ακολουθήσει την άλλη μεγάλη του αγάπη, την όπερα. Τελικά παίρνει την απόφαση να ακολουθήσει τον αδελφό του Αλμπέρ ο οποίος βρίσκεται ήδη στο Λονδίνο και αυτή η απόφαση θα αποδειχθεί η πιο σημαντική στη ζωή του, αν και όπως εξομολογείται χρόνια μετά, τότε όλοι του έλεγαν «είσαι τρελός που πηγαίνεις σε μια χώρα που ζει σε “γαστρονομικό Μεσαίωνα”».
Χωρίς να γνωρίζει λέξη αγγλικά, βρίσκεται στη βρετανική πρωτεύουσα και δουλεύει ασταμάτητα. Το 1967 τα δύο αδέλφια ανοίγουν το εστιατόριο «Le Gavroche». Στα εγκαίνια βρίσκεται όλη η αφρόκρεμα της κοινωνίας της εποχής, από τον Τσάρλι Τσάπλιν μέχρι την Αβα Γκάρντνερ και τον Ντάγκλας Φέρμπανκς. Η επιτυχία είναι τεράστια και το «Le Gavroche» γίνεται σημείο αναφοράς για το Λονδίνο.
Το 1974 το «Le Gavroche» κερδίζει το πρώτο αστέρι Μισελέν. Στα επόμενα χρόνια η πορεία είναι διαρκώς ανοδική, το 1977 έρχεται το δεύτερο αστέρι και το 1982 γίνεται το πρώτο εστιατόριο στην Αγγλία που κερδίζει την ύψιστη διάκριση του διασημότερου γαστρονομικού οδηγού. Εν τω μεταξύ, τα δύο αδέλφια ανοίγουν και δεύτερο εστιατόριο, το «Waterside Inn», αλλά μαζί εμφανίζονται και τα πρώτα σύννεφα στη σχέση τους. Το 1986 οι δρόμοι τους χωρίζουν, το «Le Gavroche» μένει στον Αλμπέρ και το «Waterside Inn» στον Μισέλ.
Ο Γάλλος σεφ δεν περιορίστηκε μόνο στις κουζίνες. Εγραψε πολλά βιβλία τα οποία θεωρούνται κλασικά, συνεργάστηκε με την British Airways παρέχοντας συμβουλές σε θέματα γαστρονομίας αλλά και με την εταιρεία κρουαζιέρας Celebrity Cruises. Πρωτοποριακή για την εποχή της, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, ήταν και η εκπομπή μαγειρικής που παρουσίαζε μαζί με τον αδελφό του. Οταν όμως οι εκπομπές πλήθυναν και έγιναν περισσότερο σόου και λιγότερο μαγειρική, δεν δίστασε να βγει και να δηλώσει ότι «ο τρόπος που αυτοί οι άνθρωποι μεταχειρίζονται τις πρώτες ύλες και το φαγητό, αποτελεί έγκλημα. Δεν γνωρίζουν ούτε τα βασικά. Χασκογελάνε και σπάνε πλάκα. Αλλά αυτό μπορούν να το κάνουν και χωρίς να βάζουν στη μέση τη μαγειρική».
Την τελευταία δεκαετία ο Μισέλ Ρου είχε εγκατασταθεί στην Ελβετία, αφήνοντας το τιμόνι του «Waterside Inn» στον γιο του Αλέν και ασχολήθηκε με πάθος με την οινοποιία στον αμπελώνα του κοντά στο Σεν Τροπέ. Εκανε δύο γάμους και απέκτησε έναν γιο και δύο κόρες. Οταν κάποια στιγμή τον ρώτησαν αν έχει μετανιώσει για κάτι, απάντησε «που δεν πέρασα χρόνο με τα παιδιά μου όταν μεγάλωναν».