Το πρώτο κύμα της επιδημίας COVID-19 έπληξε ιδιαίτερα τις πιο εύπορες πόλεις της Ευρώπης, όπως το Παρίσι, το Λονδίνο, η Μαδρίτη και το Μιλάνο. Ο ιός σάρωνε τα πάντα χωρίς διακρίσεις, δεν άφηνε κανέναν αλώβητο, ούτε πλούσιους ούτε φτωχούς. Οι πρόσφατες εξάρσεις των κρουσμάτων σε διάφορες περιοχές της ηπείρου, ωστόσο, ακολουθούν ένα πολύ διαφορετικό μοτίβο, παρατηρεί ο αρθρογράφος του Bloomberg, Φερντινάντο Τζουλιάνο.
Οι περισσότερες εξάρσεις λαμβάνουν χώρα σε ορισμένες από τις πιο υποβαθμισμένες γειτονιές της Ευρώπης, συχνά εκείνες που κατοικούνται από μειονότητες ή μετανάστες που εργάζονται σε χαμηλόμισθες θέσεις εργασίας ζωτικής σημασίας για την ενίσχυση της οικονομίας.
Αυτό το μοτίβο εγείρει το ερώτημα εάν οι κυβερνήσεις κάνουν αρκετά για να διασφαλίσουν ότι όλοι οι πολίτες κατανοούν τις βασικές προφυλάξεις που πρέπει να λάβουν για να προστατευθούν, αλλά και έχουν τα μέσα να το πράξουν. Υπογραμμίζει επίσης τις αδυναμίες πολλών ευρωπαϊκών κρατών να διασφαλίσουν ότι ακόμη και τα φτωχότερα μέρη της κοινωνίας έχουν πρόσβαση σε αξιοπρεπή στέγαση. Η κατάσταση θα μπορούσε να πυροδοτήσει κοινωνικές και φυλετικές εντάσεις εάν οι κοινότητες μεταναστών κατηγορηθούν ότι είναι φορείς του ιού. Στη Γερμανία, οι Αρχές έκλεισαν τον δήμο Γκίτερσλο στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, αφότου εκατοντάδες εργαζόμενοι σε ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια επεξεργασίας κρέατος της Ευρώπης ελέγχθηκαν θετικοί στον ιό. Η ομάδα αποτελείτο σε μεγάλο βαθμό από φτωχά αμειβόμενους μετανάστες της Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίοι ζούσαν μαζί σε καταλύματα για τους εργαζομένους του εργοστασίου. Η βιομηχανία κρέατος της Γερμανίας κατάφερε να παρακάμψει αυστηρούς κανόνες σχετικά με τις συνθήκες εργασίας χρησιμοποιώντας υπεργολάβους.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Λέστερ κατατάσσεται στο χαμηλότερο 10% όσον αφορά το επίπεδο του εισοδήματος στην Αγγλία. Σύμφωνα με το δημοτικό συμβούλιο του Λέστερ, το 37% του πληθυσμού είναι ασιατικής καταγωγής, ενώ εκτιμάται ότι το 40% των ανθρώπων που ζουν εκεί γεννήθηκε εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου. Οπως συμβαίνει και στις ΗΠΑ, η επιδημία έχει ρίξει φως στις φυλετικές ανισότητες και στη Βρετανία. Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι ο κίνδυνος θανάτου από την COVID-19 είναι υψηλότερος στις φτωχότερες περιοχές και στους πληθυσμούς μαύρων, Ασιατών και άλλων μειονοτήτων.