ΛΟΝΔΙΝΟ. Ολοι θυμούνται το πρώτο τους φιλί, ενώ η πρώτη φορά που φιλάμε τον ή τη σύντροφό μας, όλοι νιώθουμε σαν να εκρήγνυνται πυροτεχνήματα στο στομάχι μας. Καθώς, όμως, μια σχέση επεκτείνεται στον χρόνο, τείνουμε να φιλάμε ολοένα και λιγότερο τον άνθρωπό μας, επισημαίνει η ειδικός των σχέσεων Μάντλιν Μέισον, μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα The Independent.
Το φιλί, όμως, ανεξαρτήτως εάν είναι παρατεταμένο στο στόμα ή γρήγορο στο μάγουλο, έχει πολλά οφέλη για τη σωματική μας υγεία, αλλά και για την υγεία της σχέσης μας. «Το φιλί είναι μια ένδειξη οικειότητας, που εμβαθύνει την αγάπη και τον σύνδεσμο που νιώθουν δύο άνθρωποι. Αυτό συμβαίνει χάρη στην απελευθέρωση των ορμονών ντοπαμίνη και οξυτοκίνη κατά τη διάρκεια του φιλιού, ιδίως αν είναι ερωτικό. Αυτός ο ορμονικός συνδυασμός προκαλεί ευεξία, περιορίζει το στρες και επιβεβαιώνει την αξία της σχέσης», λέει η Μέισον.
Παρότι πολλοί θα υπέθεταν ότι η ανταλλαγή σωματικών υγρών, όπως σιέλου, είναι επικίνδυνη την εποχή της πανδημίας της COVID-19 –ένα ζευγάρι μοιράζεται περίπου 80 εκατ. βακτήρια όταν φιλιέται στο στόμα με τη γλώσσα για δέκα δευτερόλεπτα–, η μετάδοση μικροβίων γίνεται ευκολότερα με τη χειραψία παρά με το φιλί. Επιστημονικές μελέτες εκτιμούν ότι το φιλί αναπτύχθηκε ως εξελικτικός μηχανισμός με στόχο την εξάπλωση βακτηρίων και την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Την ίδια στιγμή, το φιλί έχει τη μοναδική ικανότητα να ηρεμεί τον άνθρωπο, περιορίζοντας το άγχος, καθώς μειώνει τα επίπεδα κορτιζόλης, αυξάνοντας παράλληλα τη σεροτονίνη στον εγκέφαλο. Ορισμένοι, μάλιστα, υποστηρίζουν ότι τα φιλιά έχουν την ίδια επίδραση με τον διαλογισμό. Το ανθρώπινα χείλη περιέχουν αιμοφόρα αγγεία, τα οποία διαστέλλονται καθώς φιλιόμαστε. «Το αίμα καθοδηγείται προς το πρόσωπο και μακριά από το υπόλοιπο σώμα, μειώνοντας τη ζήτηση αίματος από την καρδιά και την αρτηριακή πίεση», σημειώνει ο Νεοϋορκέζος πλαστικός χειρουργός Ράιαν Νάινστιν. Το φιλί απαιτεί τη λειτουργία 30 μυών στο πρόσωπο, καταπολεμώντας τις ρυτίδες. Την ίδια ώρα, η «ανταλλαγή» σιέλου μεταξύ του ζευγαριού ενισχύει την παραγωγή του, διατηρώντας υγιή τα δόντια και τα ούλα.
Το φιλί με γλώσσα προέρχεται από την εξελικτική ανάγκη να εντοπίσουμε γενετικά συμβατό σύντροφο. «Το φιλί, όπως η αφή και η όσφρηση του συντρόφου, είναι πράξεις τρυφερότητας που μας επιτρέπουν να αναγνωρίσουμε το γενετικά καταλληλότερο ταίρι», λέει ο καθηγητής Ανοσολογίας του Πανεπιστημίου του Ρόουχαμπτον, Φούλβιο Ντακουίστο. «Ο άνθρωπος δεν διαθέτει ισχυρή όσφρηση. Ετσι, το φιλί μάς επιτρέπει να μυρίσουμε και να γευθούμε τον άλλον, διαπιστώνοντας εάν διαθέτει παραπλήσια ανοσολογική αντίδραση με εμάς», σημειώνει η δρ Σάρα Τζόουνς, ειδικός της ανθρώπινης αναπαραγωγής στο Πανεπιστήμιο του Κεντ.
Τέλος, ένα «καλό φιλί» οδηγεί σε απελευθέρωση της οξυτοκίνης, γνωστής και ως ορμόνης του έρωτα, η οποία έχει αποδειχθεί ότι ευθύνεται για τη μονογαμία και για το αίσθημα εμπιστοσύνης που μοιράζονται τα ζευγάρια. Το φιλί απελευθερώνει, επίσης, ντοπαμίνη, η οποία ενισχύει το αίσθημα ρομαντικής σύνδεσης μεταξύ δύο ανθρώπων. «Το φιλί είναι πολύ σημαντικό σε μια σχέση, καθώς διατηρεί την οικειότητα και τον ρομαντισμό», λέει η ειδικός των σχέσεων Τζο Μπαρνέτ.