ΛΟΝΔΙΝΟ. Προτομή του ιδρυτή του Βρετανικού Μουσείου, σερ Χανς Σλόουν, αφαίρεσε το μουσείο από την είσοδό του, εξαιτίας των δεσμών του Σλόουν με τον θεσμό της σκλαβιάς στην Καραϊβική. Ο διευθυντής του ιδρύματος, Χάρτουιγκ Φίσερ, αποκάλυψε ότι η προτομή του Σλόουν έχει ήδη μεταφερθεί σε ειδική προθήκη μαζί με εκθέματα τα οποία εξηγούν το έργο του, τοποθετώντας το στο ιστορικό πλαίσιο της βρετανικής αυτοκρατορίας. Μιλώντας στην εφημερίδα Daily Telegraph, ο κ. Φίσερ είπε: «Τον αποκαθηλώσαμε. Δεν πρέπει να κρύβουμε τίποτα. Η γνώση είναι γιατρειά».
Η απόφαση αφαίρεσης της προτομής του Σλόουν ελήφθη εν μέρει εξαιτίας της εκστρατείας «Οι ζωές των μαύρων έχουν αξία», σύμφωνα με το διοικητικό συμβούλιο του ιδρύματος. Διαδηλώσεις κατά των φυλετικών ανισοτήτων και της αστυνομικής βίας έχουν ξεσπάσει σε όλο τον κόσμο, μετά τη δολοφονία του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ στις ΗΠΑ τον Μάιο, όπως εξηγεί σε άρθρο της η εφημερίδα The Guardian.
Ο Σλόουν, γιατρός γεννημένος στην Ιρλανδία το 1660, χρηματοδότησε τη συλλογή έργων τέχνης του χάρη στην εργασία σκλάβων στις φυτείες ζαχαροκάλαμου, που διέθετε στην Τζαμάικα. Τα έργα τέχνης που συνέλεξε έγιναν η βάση για τη δημιουργία του Βρετανικού Μουσείου.
«Η αφοσίωση στην αλήθεια, σε ό,τι αφορά την Ιστορία, είναι απολύτως αναγκαία, όταν επιδιώκουμε να ξαναγράψουμε την κοινή, περίπλοκη και ενίοτε πολύ οδυνηρή ιστορία μας. Η προθήκη αφιερωμένη στον Χανς Σλόουν και τη σχέση του με τη σκλαβιά είναι πολύ σημαντικό βήμα σε αυτό. Τον αποκαθηλώσαμε από ένα σημείο όπου ουδείς τον παρατηρούσε και τον τοποθετήσαμε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.
Το Βρετανικό Μουσείο έχει κάνει κοπιαστική δουλειά ερευνώντας την ιστορία του ίδιου του θεσμού του μουσείου, την ιστορία της αυτοκρατορίας, την ιστορία της αποικιοκρατίας και της δουλείας. Τα θέματα αυτά πρέπει να συζητηθούν και να συζητηθούν σωστά. Πρέπει να αντιλαμβανόμαστε την ιστορία μας», είπε ο κ. Φίσερ.
Ο Σλόουν, που απέκτησε τη φυτεία του στην Τζαμάικα ως προίκα από τη σύζυγό του, έχει δώσει το όνομά του σε πολλά μνημεία και τοποθεσίες στην αγγλική πρωτεύουσα, όπως στην εμβληματική Σλόουν Σκουέαρ. Ο Σλόουν, όμως, είναι βέβαιο ότι γνώριζε τις μεθόδους που χρησιμοποιούνταν στις φυτείες της Καραϊβικής, καθώς ταξίδεψε πρώτη φορά το 1687 στην περιοχή ως ασκούμενος γιατρός, βοηθός του νεοδιορισθέντος κυβερνήτη της Τζαμάικας, δούκα του Αλμπερμαρλ, προτού επιστρέψει και παντρευτεί τη σύζυγό του, χήρα εύπορου Αγγλου κτηματία. Η συλλογή του απετελείτο από 70.000 βιβλία και χειρόγραφα, ενώ ο συνιδρυτής του μουσείου, σερ Ρόμπερτ Κότον, προσέθεσε τη δική του εντυπωσιακή συλλογή μεσαιωνικών χειρογράφων, μεταξύ τους και το μοναδικό χειρόγραφο του επικού ποιήματος «Μπέογουλφ», που χρονολογείται μεταξύ του 700 και του 1000.
Το αρχικό έργο των Σλόουν και Κότον για τη δημιουργία εθνικού μουσείου, που θα στέγαζε και τις εκτενείς συλλογές έργων τέχνης που είχαν αποκομίσει από τα ευρωπαϊκά ταξίδια τους, συνάντησε τη σθεναρή αντίδραση του βασιλιά Γεωργίου Β΄, ο οποίος θεωρούσε το έργο σπάταλο και άχρηστο. Το Βρετανικό Μουσείο έγινε πραγματικότητα χάρη στην επιμονή του Κοινοβουλίου, το οποίο ψήφισε «φωτογραφικό» νόμο θεσμοθετώντας τη λειτουργία του.