Δυο μέρες, αφότου το Ισραήλ άρχισε το χτίσιμο του τείχους, που θα το χωρίσει από τη Δυτική Οχθη, Παλαιστίνιος καμικάζι επιτέθηκε σε γέματο λεωφορείο, στην Ιερουσαλήμ και σκότωσε 19 άτομα, μεταξύ τους και έξι μαθητές. Την επόμενη ημέρα, η Ιερουσαλήμ δέχθηκε και νέο πλήγμα, όταν ένας άλλος καμικάζι σκότωσε έξι άτομα σε στάση λεωφορείου, κοντά στο Φρεντς Χιλ, έναν πολυτελή οικισμό. Στις 18 και 19 Ιουνίου, ο Ισραηλινός στρατός εισέβαλε σε πολλές πόλεις και κωμοπόλεις της Δυτικής Οχθης και βομβάρδισε τη Γάζα. O πρωθυπουργός Αριέλ Σαρόν ανακοίνωσε μια νέα πολιτική: ο στρατός θα καταλάβει επιλεγμένες περιοχές και θα παραμείνει σ’ αυτές για όσο συνεχίζεται η τρομοκρατία. Στρατιωτικές πηγές ανέφεραν ότι θα εκτοπιστούν υψηλά ιστάμενοι Παλαιστίνιοι αξιωματούχοι, αν και όχι ο ίδιος ο Γιασέρ Αραφάτ.
Οι επιθέσεις άνοιξαν μια οργισμένη συζήτηση τόσο για τη χάραξη του τείχους -θα χρειαστεί ένας χρόνος έως ότου φθάσει στην Ιερουσαλήμ- όσο και για την κατεύθυνσή του όταν φθάσει εκεί. O δήμαρχος Εχούντ Ολμερτ θέλει να ακολουθήσει τα διευρυμένα δημοτικά σύνορα της πόλης, όπως χαράχτηκαν μονομερώς από το Ισραήλ, την επαύριο του πολέμου του 1967. Οι καμικάζι, ισχυρίζεται, έρχονται απ’ έξω. Οι επικριτές του, αντιλέγουν ότι το τείχος μπορεί κάλλιστα να υποκινήσει βιαιότητες στο εσωτερικό της πόλης, προτείνουν διάφορα ελικοειδή σχήματα για τον φυσικό διαχωρισμό των εβραϊκών συνοικιών από τις αραβικές, τα οποία ο δήμαρχος απορρίπτει για ιδεολογικούς λόγους. Αλλοι ζητούν να ενσωματωθούν στο τείχος σημαντικές περιοχές της Δυτικής Οχθης, στα βορεινά και τα νότια της πόλης, όπου έχουν οικοδομηθεί μεγάλοι εβραϊκοί οικισμοί, τα τελευταία χρόνια.
Οργανώσεις, τόσο στην αριστερά όσο και στη δεξιά, εξακολουθούν να δίνουν μάχη οπισθοφυλακής. Οι ειρηνιστές ισχυρίζονται ότι μια μονομερής ενέργεια του Ισραήλ καταστρέφει όλες τις προοπτικές που απομένουν για την επίτευξη ειρήνης μέσω διαπραγματεύσεων με την παλαιστινιακή ηγεσία. Διαμαρτύρονται επίσης για την αρπαγή γης.
Οι έποικοι και οι πολιτικοί εκφραστές τους πιστεύουν ότι οι εποικισμοί και η ανάγκη τους για στρατιωτική προστασία θα πάψουν ν’ αποτελούν προτεραιότητα του στρατού, ειδικά αν το τείχος αποδειχθεί αποτελεσματικό στη μείωση των επιθέσεων αυτοκτονίας στο εσωτερικό του Ισραήλ.
Πολύ περισσότερο φοβούνται ότι το τείχος, με την παρουσία και τη μονιμότητά του θα χαραχτεί στην εθνική συνείδηση ως το νέο-παλιό σύνορο μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης -το σύνορο που αγωνίστηκαν επί δεκαετίες να σβήσουν από την εθνική μνήμη. «H Ιουδαία και η Σαμάρεια είναι εδώ» έγραφε πριν από μερικά χρόνια ένα πανό του Συμβουλίου των Εποίκων, σε μια προσπάθεια να πείσει τους κατοίκους του Τελ Αβιβ. Τότε βρήκε ελάχιστη ανταπόκριση. Ωστόσο, οι επιθέσεις αυτοκτονίας, που έχουν καταστήσει τους δρόμους του Τελ Αβιβ τόσο επικίνδυνους όσο και εκείνοι των απομακρυσμένων εποικισμών, έχουν προσδώσει νέα ισχύ στην επιχειρηματολογία των εποίκων.
Η πολιτική των πολιτικών
Την ίδια στιγμή, οι επιθέσεις έχουν προκαλέσει μια έντονη επιθυμία στους Ισραηλινούς για τον «διαχωρισμό» των δυο εθνών. H κυβέρνηση δέχεται εντονότατες πιέσεις και ο κ. Σαρόν, η καρδιά του οποίου είναι με τους εποίκους, διέκρινε, ενδεχομένως σωστά ότι αν συνεχίσει να αντιτίθεται στο τείχος θα ανατραπεί. H ηγεσία των Εργατικών θα προτιμούσε να προτείνει νέες διαπραγματεύσεις με τους Παλαιστινίους. Ωστόσο, η λαϊκή απήχηση που βρήκε η διακήρυξη αυτής της μονομερούς θέσης από προσωπικότητες όπως ο Χαΐμ Ραμόν και ο Σλόμο Μπεν Αμί ήταν πολύ ισχυρή για τον Βενιαμίν Μπεν Ελιέζερ, τον αρχηγό του κόμματος, να αντισταθεί.
Ο κ. Μπεν Ελιέζερ, που είναι υπουργός Αμύνης, εξακολουθεί να επιμένει ότι το τείχος είναι «α-πολιτικό». Δεν είναι σύνορο, λέει, «είναι τείχος. Απλώς μια ουδέτερη ζώνη, που μόνος της στόχος είναι να κλείσει τον δρόμο σε βομβιστές και τρομοκράτες».
Ανώτεροι στρατιωτικοί αξιωματούχοι εξηγούν ότι η ίδια η κατασκευή θα ενισχυθεί από ένα υπερσύγχρονο σύστημα ηλεκτρονικού ελέγχου και περιπόλων, που μπορούν γρήγορα να εντοπίσουν και να αποτρέψουν οποιαδήποτε απόπειρα διάσπασης ή παραβίασής του. Στρατιωτικοί αντίθετοι στην κατασκευή του δαπανηρού τείχους ($ 1 εκατ./χλμ.) ισχυρίζονται ότι κανένα εμπόδιο δεν είναι αδιαπέραστο. Αποφασισμένοι άνθρωποι, λένε, θα προσπαθήσουν να σκάψουν από κάτω, να κρεμαστούν από πάνω του, ή να εκτοξεύσουν από ψηλά αυτοσχέδιους όλμους σε στόχους της άλλης πλευράς.
Σύμφωνα με κυβερνητικούς αξιωματούχους, ήταν ο αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών της «Σιν Μπετ» Αβι Ντίχτερ, που έπεισε τον Σαρόν και τον Μπεν Ελιέζερ να δώσουν το πράσινο φως για την κατασκευή του. H εναλλακτική λύση, κατά την κρίση του, θα ήταν να αναπτυχθούν επ’ αόριστον πολυάριθμες στρατιωτικές δυνάμεις στο εσωτερικό των παλαιστινιακών εδαφών. Αλλά τώρα, μετά τις τελευταίες βομβιστικές επιθέσεις, φαίνεται ότι θα γίνει κι αυτό.