Καζάνι που βράζει η Βενεζουέλα

Καζάνι που βράζει η Βενεζουέλα

1' 4" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το 1998, όταν ο αριστερών αποκλίσεων Ούγο Τσάβες εξελέγη πρόεδρος της Βενεζουέλας και κήρυξε την «μπολιβαριανή επανάσταση», η άνοδός του στην εξουσία θεωρήθηκε προάγγελος ενός κύματος αμφισβήτησης της οικονομικής ορθοδοξίας στη Λατινική Αμερική. Οι εξεγέρσεις και οι αναταραχές των τελευταίων μηνών στην περιοχή επιβεβαιώνουν αυτή την πρόβλεψη- όμως η καρέκλα του ίδιου του Τσάβες τρίζει.

Την άνοιξη, οι οπαδοί του κινητοποιήθηκαν ακαριαία και τελικά κατάφεραν να τον επαναφέρουν στην εξουσία, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα σε βάρος του. Το πραξικόπημα είχε τη στήριξη της Ουάσιγκτον, των ιδιοκτητών των ΜΜΕ, των δεξιών συνδικάτων και μιας μερίδας κόσμου που είχε απογοητευθεί από τις ξεχασμένες υποσχέσεις του προέδρου.

Η Βενεζουέλα διανύει περίοδο σοβαρής οικονομικής κρίσης, με το μπολιβάρ να υποτιμάται διαρκώς, τον πληθωρισμό να βρίσκεται στο 30% και την ανεργία στο 15%. Η φτώχεια στη χώρα παραμένει σε δραματικά υψηλά επίπεδα, ενώ ολόκληρη η οικονομία στηρίζεται στην εξαγωγή ενός μόνο προϊόντος, του πετρελαίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι η απόφαση του Τσάβες να αντικαταστήσει τον επικεφαλής του Διοικητικού Συμβουλίου της κρατικής εταιρείας πετρελαίου ήταν μία από τις σημαντικότερες αφορμές του πραξικοπήματος. Και στο επίπεδο αυτό ο Τσάβες «έχασε», αφού όταν επανήλθε στην εξουσία, αναγκάστηκε να αναθεωρήσει την επιλογή του. Τώρα, εφαρμόζει αυτό που ένας συμπατριώτης του ορθόδοξος οικονομολόγος αποκαλεί «κλασικό πρόγραμμα δημοσιονομικής αναπροσαρμογής που δεν ανακοινώνεται επισήμως». Και η δυσαρέσκεια εντείνεται.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή