Εχετε δει μια «συστάδα» από κάθετες γραμμές διαφορετικού πάχους πάνω σε όλα τα προϊόντα που αγοράζουμε; Τα γνωστά bar codes, που έφεραν την επανάσταση στη μηχανοργάνωση και έλυσαν τα χέρια των εμπόρων ετοιμάζονται να περάσουν στην ιστορία. H νέα μέθοδος RDIF (Radio Frequency IdentificatioSystem) επιτρέπει να τοποθετούνται σε αντικείμενα, μικροσκοπικά τσιπ και κεραίες που σε μέγεθος δεν ξεπερνούν το κεφάλι ενός μερμηγκιού, με πολλαπλές δυνατότητες: αφενός αποθηκεύουν μια σειρά πληροφοριών για το εμπόρευμα όπως το χρώμα, το μέγεθος, την ημερομηνία παραγωγής και λήξης, αφετέρου εκπέμπουν αυτό το μήνυμα σε έναν κεντρικό υπολογιστή. Το σύστημα αυτό λειτουργεί χωρίς μπαταρίες καθώς η «απάντηση» του μικρού πομπού προς το κέντρο θα αντλεί ενέργεια από το σήμα του αποστολέα.
Με το RDIF, ένας καταστηματάρχης θα είναι σε θέση να γνωρίζει χωρίς να κουνηθεί από την καρέκλα του, αν κάποια προϊόντα στα ράφια τελειώνουν ή έχουν ξεπεράσει την ημερομηνία που επιτρέπεται η κατανάλωση. Επίσης θα ξέρει με το πάτημα ενός κουμπιού τι διαθέτει στην αποθήκη του ενώ ο υπολογιστής του θα μπορεί να «διαβάσει» τι υπάρχει μέσα σε μια κλειστή κούτα, χωρίς καν να την ανοίξει. Μέχρι στιγμής πολλές μεγάλες εταιρείες στις ΗΠΑ, ανάμεσα στις οποίες η Gilette, η αλυσίδα φαρμακείων CVS καθώς και η Procter & Gamble έχουν αποφασίσει να υιοθετήσουν αυτήν τη νέα τεχνολογία στα προϊόντα τους. Είναι ένα επίτευγμα, του οποίου άλλωστε χρηματοδότησαν την έρευνα και την υλοποίηση, αφού θεωρούσαν ότι τα bar codes ήταν πλέον απαρχαιωμένα. Δεν πρόκειται για μια νέα εφεύρεση καθώς μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται σε πολλές «έξυπνες» κάρτες που ανοίγουν πόρτες ή επιτρέπουν στους κατόχους να περνούν από ελέγχους ασφαλείας μέσα σε μεγάλα κτίρια.
Το μεγαλύτερο ερώτημα που τίθεται με τη χρήση RDIF έχει να κάνει με τα ασαφή όρια των υπηρεσιών που προσφέρει. Πολλοί φοβούνται ότι η λειτουργία του δεν θα σταματά στο ταμείο του καταστήματος αλλά θα συνοδεύει το προϊόν και στα σπίτια μας. Ενα παράδειγμα θα σας λύσει τις απορείες: αγοράζετε ένα μπλουζάκι Βenetto-εταιρεία που έχει αποφασίσει να βάλει RDIF στις ετικέτες των ρούχων της- με πιστωτική κάρτα. Αν επισκεφθείτε ξανά το μαγαζί όπου ψωνίσατε, μόλις περάσετε το κατώφλι ο ταμίας θα ξέρει το όνομά σας και τις καταναλωτικές σας προτιμήσεις! Σε περίπτωση που εγκαταστήσετε πρόγραμμα στον υπολογιστή της κατοικίας σας, θα ελέγχετε πότε λήγουν τα τρόφιμα στο ψυγείο σας ή τα φάρμακα που έχετε στο ντουλαπάκι του μπάνιου.
Αυτό είναι το σχετικώς χαριτωμένο σενάριο διότι υπάρχει και ένα εφιαλτικό: να γνωρίζουν κάποιοι ανά πάσα στιγμή πού βρίσκεσθε επειδή έχετε επάνω σας το μικροτσίπ (το οποίο δεν παθαίνει απολύτως τίποτα με το πλύσιμο!). Ολα αυτά βέβαια εν αγνοία σας αφού το μόνο που κάνατε ήταν να αγοράσετε ένα αθώο μπλουζάκι. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Αμερικανοί έδωσαν στους στρατιώτες τους που πήγαν στο Ιράκ ένα βραχιολάκι RDIF πολύ πιο εξελιγμένης τεχνολογίας από τα αντίστοιχα για να μπορούν να τους εντοπίσουν αν χαθούν η τραυματιστούν. Σε 20 χρόνια περίπου, όταν τα bar codes θα έχουν εξαφανιστεί θα παρακολουθήσουμε δικαστικές υποθέσεις απείρου κάλλους. Ζηλόφθονες απατημένοι σύζυγοι θα διηγούνται στους ενόρκους πως εντόπισαν την μοιχαλίδα επειδή φορούσε το φόρεμα με την RDIF ετικέτα ή είχε μαζί της στο διαμέρισμα του εραστή ένα μπουκάλι γάλα με τσιπάκι που την πρόδωσε! Οι διαρρήκτες του μέλλοντος θα βρίσκουν με τα κατάλληλα μηχανήματα τα σπίτια που έχουν τιμαλφή και ακριβά ηλεκτρονικά μηχανήματα. Υπάρχει λύση; Προφανώς να αγοράζουμε όχι Βenettoαλλά ρούχα και τρόφιμα από βιοτεχνίες. Δεν θα είναι chic αλλά θα έχουμε τα νώτα μας καλυμμένα μέχρι να φτάσει η πρόοδος και εκεί…