ΑΡΚΑΝΣΑΣ. Την τελευταία φορά που ο Τέρι Γουόλις είχε συνείδηση του κόσμου που τον περιέβαλλε, ο Ρόναλντ Ρέιγκαν ήταν πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Μπιλ Κλίντον ήταν κυβερνήτης στο Αρκάνσας, η Σοβιετική Ενωση ήταν εχθρός της Αμερικής και οι Δίδυμοι Πυργοι στη Νέα Υόρκη βρίσκονταν στη θέση τους. O Γουόλις βρισκόταν για 19 χρόνια σε κώμα μετά το αυτοκινητικό δυστύχημα στο οποίο τραυματίστηκε σοβαρά.
Τις τελευταίες εβδομάδες ο τριανταεννιάχρονος Γουόλις άρχισε να αποκτά ξανά συνείδηση του κόσμου. Οι γιατροί δεν πίστευαν ότι ο νεαρός άνδρας θα συνερχόταν ποτέ από το κώμα. Τον Ιούλιο του 1984 ο Γουόλις έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου στο οποίο επέβαινε κι ένας φίλος του, με αποτέλεσμα το όχημα να βγει από την πορεία του και οι δύο επιβαίνοντες να βρεθούν κάτω από μια γέφυρα. O φίλος του Γουόλις πέθανε και ο ίδιος έμεινε τετραπληγικός. Για 19 χρόνια ο νεαρός Αμερικανός επικοινωνούσε με το περιβάλλον ανοιγοκλείνοντας τα μάτια ή γρυλλίζοντας. Και ξαφνικά στις 13 Ιουνίου, προς μεγάλη αγαλλίαση της οικογενείας του αλλά και των γιατρών που τον παρακολουθούν, ο Γουόλις φώναξε «μητέρα» και λίγο αργότερα ζήτησε να πιει μια Πέπσι κόλα. Οι γονείς του τον μετέφεραν στο σπίτι του για το Σαββατοκύριακο και ο γιος τους, τους εξέπληξε ζητώντας γάλα για το πρωινό του. Εκτοτε ο Γουόλις επανακτά σιγά σιγά το λεξιλόγιό του κι έχει σχεδόν επανέλθει από το κώμα.
Λογοθεραπεία και ασκήσεις γυμναστικής
Ενας λογοθεραπευτής παρακολουθεί τον Γουόλις τρεις φορές την εβδομάδα και ο γιατρός του, ο δόκτωρ Ζίνι, τον βοηθάει με ασκήσεις γυμναστικής να ανακτήσει την κινητικότητά του. Οι νοσοκόμες απευθύνουν τον λόγο στον ασθενή με ερωτήσεις στις οποίες καλείται να απαντήσει με περισσότερες λέξεις από ένα «ναι» ή ένα «όχι». O Γουόλις επανέρχεται, ωστόσο, σε έναν κόσμο τελείως διαφορετικό. Το Τείχος του Βερολίνου έχει καταρρεύσει, όπως και η Σοβιετική Ενωση. H Αμερική εχει χτυπηθεί από τρομοκράτες. Το 1984, την εποχή του ατυχήματός του, το Διαδίκτυο ήταν ένα παράγωγο της χρήσης των υπολογιστών με το οποίο μόνο κάποιοι ακαδημαϊκοί ήταν εξοικειωμένοι. H κόρη του Γουόλις, η Αμπερ, ήταν μόλις έξι εβδομάδων όταν ο πατέρας της τραυμαστίτηκε. Σήμερα μετά 19 χρόνια σιωπής, ο πατέρας της μπόρεσε να της πει ότι την αγαπάει, ότι είναι όμορφη και ότι στο εξής, ο σκοπός της ζωής του είναι να μπορέσει να περπατήσει στο πλευρό της. H μνήμη του Γουόλις είναι ακόμη ασθενής. Θυμάται πράγματα που συνέβησαν πολύ παλιά. Είναι σίγουρος όμως ότι με τη βοήθεια της οικογενείας του, η οποία του συμπαραστάθηκε όλα αυτά τα χρόνια, θα μπορέσει να ενταχθεί και πάλι στη ζωή.