Πουρνό-πουρνό, όποιον ελληνικό τηλεοπτικό σταθμό κι αν επιλέξεις -ακόμη και το πρώτο κανάλι της κρατικής τηλεόρασης- θα δεις διάφορους ερασιτέχνες ή επαγγελματίες σεφ να τεμαχίζουν με συγκλονιστική ακρίβεια καρότα, να ανακατεύουν μανιωδώς φαγητά σε ανοξείδωτες, υπερσύγχρονες κουζίνες και να αμπελοφιλοσοφούν πάνω από κοχλάζουσες κατσαρόλες, κάπως σαν τον Γούντι Αλεν που αναρωτιέται ποιο είναι το νόημα της ζωής κοιτώντας ένα μπούτι από κοτόπουλο στις «Ιστορίες της Νέας Υόρκης». Αυτή η μαγειρική μονομανία των πρωινάδικων δεν οφείλεται μόνο στη δεξαμενή τηλεθεατών της συγκεκριμένης ζώνης (κατά κύριο λόγο νοικοκυρές), αλλά στη νέα ανακάλυψη – δυνάμει χρυσωρυχείο των ιθυνόντων στα κανάλια. Μετά τους ψυχολόγους, τους δικηγόρους και τους διάφορους ειδικούς (στρατιωτικούς, γιατρούς κ.ά.), υποδεχτείτε τους νέους δυνάστες των τηλεοπτικών αιθέρων: τους σεφ!
Οπως επισημαίνει σε πρόσφατο τεύχος του το γερμανικό περιοδικό «Ντερ Σπίγκελ», το μαγείρεμα αναδείχθηκε πανευρωπαϊκά στην επιτυχέστερη τηλεοπτική συνταγή της σεζόν που μας πέρασε. Το μεγάλο φαγοπότι των καναλιών είναι συνέπεια της ύφεσης. O υποχρεωτικός εγκλεισμός στο σπίτι -ένεκα αφραγκίας-, το επιβεβλημένο cocooning και «σάπινγκ» (εκ του ζάπινγκ και σαπίζω στον καναπέ) καθιστούν το δίστιχο «κρύο, καιρός για δύο» επίκαιρο ακόμη και σε συνθήκες καύσωνα. Στο πλαίσιο αυτό τι καλύτερο από ένα δείπνο, παρασκευασμένο στο σπίτι με φτηνά υλικά. Τέρμα πια η διανομή sushi κατ’ οίκον? αυτά ανήκουν στη δεκαετία του ’90, όταν η χρηματιστηριακή φούσκα σκάσει ηχηρά υπό την πίεση των chopsticks. Οι τηλεοπτικοί σεφ έχουν αντιληφθεί τη διαφορά στο βαλάντιο του ακροατηρίου και έχουν προσαρμόσει αναλόγως το μενού τους, αποκαθιστώντας τη χαμένη τιμή μπατίρικων φαγητών, όπως οι φακές, ο τραχανές, οι πατάτες κ.λπ. H προλεταριοποίηση μαγείρων, που διαθέτουν αστεράκια της Μicheliή Χρυσούς Σκούφους επί το ελληνικότερον, έχει συμβάλει αφενός στην εκτόξευση των τηλεμεριδίων τους, τα οποία ακολουθούν αντιστρόφως ανάλογη πορεία προς τις πραγματικές μερίδες τους.
Απαραίτητο προσόν των νέων αυτών αστέρων της τηλεοπτικής κουζίνας είναι ασφαλώς η φωτογένεια. Ηδη η κυρία Βέφα, παρά το καλτ στάτους, που απολαμβάνει λόγω αρχαιότητας, έχει υποσκελισθεί από τον Ηλία Μαμαλάκη και δεν αποκλείεται στην προσεχή τηλεοπτική περίοδο να εμφανισθεί κάποιο φυντανάκι της υψηλής γαστρονομίας. Οι Βρετανοί έχουν εντοπίσει ήδη τη μετεξέλιξη του παραδοσιακού τηλεοπτικού σεφ στο πρόσωπο του 28χρονου Τζέιμι Ολιβερ, η εκπομπή του οποίου με τίτλο «Γυμνός σεφ» στο BBC μεταδίδεται και από τη NET. Το κασέ του κινείται σε αστρονομικά ύψη, τα βιβλία του έχουν γίνει ανάρπαστα σε ολόκληρη την Ευρώπη και όλοι οι παραγωγοί της Γηραιάς Ηπείρου αναζητούν την εγχώρια εκδοχή του. Το μυστικό της επιτυχίας του βασίζεται στον καταιγιστικό, βιντεοκλιπίστικο ρυθμό της εκπομπής, αλλά και στον αναρχικό του χαρακτήρα. O Ολιβερ με τη χρωματιστή χαίτη παίρνει το ξεχαρβαλωμένο φορτηγάκι του και πάει στη Σκωτία για να προμηθευθεί τα μύδια του ή ανακατεύει το γιαούρτι του με μαρμελάδα βατόμουρο προτού δαμάσει τα κύματα με την ιστιοσανίδα του, σιγομουρμουρίζοντας με σαρδόνιο χαμόγελο «πολύ cool και πραγματικά απλούστατο».