ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ. O Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Κόλιν Πάουελ, παραδέχθηκε για πρώτη φορά ότι έγιναν λάθη όσον αφορά την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και έσπευσε να διαβεβαιώσει τη διεθνή κοινότητα ότι η προσέγγιση της κυβέρνησης Μπους δεν καθορίζεται από τη λογική των προληπτικών χτυπημάτων. Με άρθρο του στο περιοδικό του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, «ForeigAffairs», ο κ. Πάουελ εμφανίζεται συμφιλιωτικός ως προς τους συμμάχους των ΗΠΑ στην Ευρώπη, απευθύνει έκκληση για διεύρυνση του διεθνούς ρόλου της Κίνας και εκφράζει την αισιοδοξία του για την ειρηνική διευθέτηση του προβλήματος της Βόρειας Κορέας.
Κατά Ράμσφελντ
Μολονότι ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών αποφεύγει να αναφερθεί ευθέως στο ζήτημα του Ιράκ, δεν διστάζει να έρθει σε αντιπαράθεση με τον υπουργό Αμυνας, Ντόναλντ Ράμσφελντ, που φέρεται ως ο κυριότερος ενδοκυβερνητικός του αντίπαλος. O κ. Πάουελ, μάλιστα, καθιστά σαφή τη διαφωνία του με τον υπουργό Αμυνας, ο οποίος υποστήριξε τον Σεπτέμβριο ότι το δόγμα της «στρατιωτικής αποτροπής» ξεπεράστηκε από την πορεία των εξελίξεων.
«Οσον αφορά το δόγμα των προληπτικών χτυπημάτων, αυτό πρέπει να εφαρμόζεται μόνο στην περίπτωση αναπότρεπτων απειλών που προέρχονται από μη κρατικές οντότητες, όπως η τρομοκρατικές οργανώσεις», γράφει ο κ. Πάουελ. «Το δόγμα των προληπτικών χτυπημάτων δεν δημιουργήθηκε για να αντικαταστήσει αυτό της στρατιωτικής αποτροπής, αλλά για να το συμπληρώσει», επισημαίνει ο ίδιος.
Το προληπτικό δόγμα που υιοθέτησε η κυβέρνηση Μπους δημοσιοποιήθηκε, αναλύθηκε λεπτομερώς στο έγγραφο περί στρατηγικής που δόθηκε στη δημοσιότητα από τον Λευκό Οίκο τον Σεπτέμβριο του 2002. Στο εν λόγω έγγραφο γινόταν σαφές ότι οι ΗΠΑ θεωρούν δικαιολογημένη την προληπτική χρήση βίας για την εξουδετέρωση απειλών κατά τις εθνικής τους ασφάλειας. H εισβολή στο Ιράκ με στόχο την καταστροφή των όπλων μαζικής καταστροφής του καθεστώτος Χουσεΐν, τα οποία δεν έχουν μέχρι στιγμής βρεθεί, θεωρείται ως η πρώτη εφαρμογή του εν λόγω δόγματος.
Στο άρθρο του, ωστόσο, ο κ. Πάουελ επιμένει ότι η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ δεν καθορίζεται από το δόγμα των προληπτικών χτυπημάτων. «Πάνω απ’ όλα, η στρατηγική του προέδρου στηρίζεται στην ανάπτυξη στενών σχέσεων που θα ενισχύσουν τον ζωτικής σημασίας ρόλο του NATO και των υπολοίπων συμμαχιών των Ηνωμένων Πολιτειών, συμπεριλαμβανομένου και του OHE», τονίζει ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών. O κ. Πάουελ, πάντως, δεν διστάζει να παραδεχθεί ότι έγιναν και λάθη την τελευταία τριετία. «Θα ήταν αφελές να υποστηρίξει κανείς ότι η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Μπους υπήρξε αλάνθαστη», υπογραμμίζει. «Είμαστε άνθρωποι και κάνουμε λάθη». O ίδιος ρίχνει τους τόνους της αντιπαράθεσης με τη Γαλλία και τη Γερμανία γύρω από το ζήτημα του Ιράκ, κάνοντας λόγο για «διαφωνίες μεταξύ φίλων, οι σχέσεις των οποίων στηρίζονται σε κοινά συμφέροντα και αξίες».
Ο κ. Πάουελ, επίσης, δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην παράλληλη βελτίωση των σχέσεων των ΗΠΑ με την Ινδία και το Πακιστάν και εκφράζει την πεποίθησή του ότι η σχέση αυτή θα μετατραπεί σε «τρίγωνο επίλυσης της διένεξης». Θυμίζεται ότι τα δύο ασιατικά κράτη, που διαθέτουν πυρηνικά όπλα, παραμένουν εδώ και αρκετές δεκαετίες εγκλωβισμένα στη διαμάχη γύρω από τον έλεγχο της περιοχής του Κασμίρ και έχουν εμπλακεί σε τρεις πολεμικές αναμετρήσεις.
Οι σχέσεις με την Κίνα
Κατά τα άλλα, ο υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών εμφανίζεται ιδιαίτερα ικανοποιημένος από τη βελτίωση των σχέσεων της χώρας του με την Κίνα. «Πράγματι», γράφει, «προσβλέπουμε στην ανάληψη μεγαλύτερου ρόλου από πλευράς της Κίνας στα διεθνή δρώμενα, αρκεί το Πεκίνο να αποδεχθεί και τις ευθύνες που συνεπάγονται από αυτό το ρόλο». O ανώτατος Αμερικανός αξιωματούχος δηλώνει ικανοποιημένος από τη συνεργασία ΗΠΑ – Κίνας για την επίλυση του ζητήματος της Βόρειας Κορέας, αν και όπως σημειώνει, «ο δρόμος προς τη διευθέτηση είναι μακρύς». «H λύση του προβλήματος διά της διπλωματικής οδού, πάντως, είναι εφικτή», υποστηρίζει ο κ. Πάουελ.
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, τέλος, κάνει λόγο για πρόοδο στο Μεσανατολικό, αλλά δεν παραλείπει να επιτεθεί εκ νέου στον Γιασέρ Αραφάτ τον οποίο αποκαλεί «εμπόδιο στον δρόμο προς την ειρήνη». «Με τον ένα ή τον άλλον τρόπο και αυτό το εμπόδιο θα ξεπεραστεί», καταλήγει, αποφεύγοντας να μπει σε λεπτομέρειες.