Αν τις αναπτυσσόμενες χώρες τις απασχολεί κυρίως η διευκόλυνση της πρόσβασής τους στην «ψηφιακή κοινότητα», οι ανεπτυγμένες χώρες -ιδίως οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ενωση- έχουν στην προτεραιότητα τον έλεγχο του ίντερνετ, ενώ δεν λείπει και ο μεταξύ τους ανταγωνισμός. Καθώς όλο και μεγαλύτερο μέρος των επικοινωνιών αλλά και της κοινωνικής ζωής στις χώρες αυτές γίνεται μέσω διαδικτύου, οι δυνάμεις ασφαλείας προσπαθούν να αποκτήσουν τον έλεγχο των ψηφιακών λεωφόρων, αλλά και των μονοπατιών.
Σειρά κυβερνητικών αποφάσεων, νομοθετικών πρωτοβουλιών και το κατάλληλο λογισμικό (όπως τον Σαρκοφάγο (!) του FBI) δημιουργούν μια ατμόσφαιρα Μεγάλου Αδελφού πάνω από το διαδίκτυο. Αυτές οι πρακτικές βέβαια έχουν ξεσηκώσει μεγάλες αντιδράσεις, ειδικά στις ΗΠΑ και στη Βρετανία, χώρες όπου η παράδοση της ατομικής ελευθερίας και της προστασίας του ατομικού απορρήτου είναι ισχυρή.
Αθωώθηκε το KaZaa
H αξιοποίηση του ίντερνετ για τη δωρεάν ανταλλαγή μουσικών και άλλων αρχείων είναι ένα άλλο πρόβλημα που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα ισχυρά κράτη της Δύσης, κάτω και από τις ασφυκτικές πιέσεις των λόμπι των εταιρειών δισκογραφίας και κινηματογράφου. Σημαντικότατο πλήγμα πάντως δέχθηκε η προσπάθεια να τεθεί εκτός νόμου το πιο διαδεδομένο χόμπι των πιτσιρικάδων της Δύσης, το file sharing, από την πρόσφατη απόφαση του ολλανδικού Ανώτατου Δικαστηρίου να αθωώσει την εταιρεία διανομής αρχείων KaZaa! Πρόκειται χωρίς αμφιβολία «για μια ιστορική νίκη για το ίντερνετ και τους καταναλωτές», όπως έσπευσαν να δηλώσουν οι ιδρυτές της KaZaa Νίκολας Ζένστρομ και Γιάνους Φρις. Την KaZaa, τον πιο διαδεδομένο διάδοχο του Νάπστερ με 17,7 εκατομμύρια χρήστες μόνο στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, είχαν μηνύσει εταιρείες δισκογραφίας.
Το δικαστήριο θεώρησε ότι δεν φέρει ευθύνη η εταιρεία παραγωγής λογισμικού, αν οι χρήστες κάνουν παράνομες πράξεις με το προϊόν της. Πέρα από τη νομική ή άλλη διαπίστωση όλοι καταλαβαίνουν ότι η αμερικανική προσπάθεια να επιβληθεί μια τρομοκρατία κατά της «πειρατείας» απέτυχε παταγωδώς.
Σε αμερικανική εταιρεία
Σε σημείο αντιπαράθεσης μεταξύ των κυβερνήσεων έχει αναδειχθεί το θέμα του κεντρικού ελέγχου του ίντερνετ. Πρόκειται για ένα θέμα που είναι κατάλοιπο του τρόπου με τον οποίο αναπτύχθηκε το διαδίκτυο, δηλαδή κάτω από την ηγεμονία αμερικανικών ιδρυμάτων, του στρατού αρχικά και των πανεπιστημίων αργότερα. Σήμερα, την ευθύνη για τη διαχείριση των ηλεκτρονικών διευθύνσεων του διαδικτύου (domainames) δεν την έχει κάποια επιτροπή ή φορέας του OHE, όπως θα ήταν το λογικό, αλλά μια αμερικανική εταιρεία, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με το όνομα ICAN(Internet Corporatiofor Assigned Names and Numbers) και έδρα (πού αλλού;) την Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Στην πρόσφατη Διάσκεψη στη Γενεύη δεν ήταν λίγοι εκείνοι που κριτίκαραν ανοικτά την ICANN, με κορυφαία στιγμή την παρέμβαση του αντιπροέδρου της επιτροπής του OHE για τις τηλεπικοινωνίες Ιορδανού Ταλάλ Αμπού Γκαζαλί, ο οποίος μάλιστα εμφανιζόταν αποφασισμένος να βάλει σε ψηφοφορία το πέρασμα της ευθύνης σε οργανισμό που θα δημιουργήσει ο OHE. Αν και τελικά δεν υλοποίησε την απειλή του, καθώς δεν είχε την υποστήριξη του OHE, άνοιξε ένα θέμα που μάλλον δεν θα κλείσει εύκολα.