Ας γνωρίσουμε την αράχνη. Πριν από ένα χρόνο, η πρόσκληση αυτή δεν είχε κανένα νόημα. Αλλά από την 1η Απριλίου, το ύψος εννέα μέτρων μπρούτζινο γλυπτό της Λουίζ Μπουρζουά έχει αγγίξει την… κορυφή της συλλογικής συνείδησης του Τόκιο. Τα παιδιά της Ιαπωνίας που άλλοτε ανησυχούσαν για τον Γκοντζίλα, τώρα πια προστατεύονται από οκτώ καλοσυνάτα άκρα ενός αραχνοειδούς, που επισήμως ονομάζεται «Μάμαν».
Η αράχνη είναι το σημείο αφετηρίας για την εξερεύνηση των Λόφων Ροπόνγκι, της «νέας πόλης μέσα στην πόλη» του Τόκιο, δύο χιλιόμετρα από την Γκίνζα, μια γειτονιά γεμάτη νυχτερινά κέντρα, εστιατόρια, πολυκαταστήματα και αναβαθμισμένα κτίρια. Για το Τόκιο, που έχει εμμονή με τη μόδα και το στυλ, αυτή η σύνθεση των 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων, εμφανίστηκε ύστερα από μια δεκαετία κυοφορίας, προσφέροντας ένα δελεαστικό σύμπλεγμα: ακριβά ρεστοράν, μαγαζιά, ένα πολυτελές ξενοδοχείο, κινηματογράφους και τέχνες, όπως κι έναν πύργο γραφείων 54 ορόφων και ένα συγκρότημα κατοικιών. H εξευρένηση των Λόφων Ροπόνγκι είναι ένα νέο κλειδί προς την κατανόηση της Ιαπωνίας του σήμερα αλλά και του αύριο.
Παρότι το 99% της πελατείας είναι Ιάπωνες, το νέο σύμπλεγμα καλωσορίζει σκοπίμως κάθε αγγλόφωνο. Οι ταμπέλες είναι γραμμένες και στις δύο γλώσσες και οι ένοικοι τηρούν τις εντολές του Μινόρου Μόρι -της δύναμης των μεσιτικών γραφείων, που κρύβεται πίσω από το φιλόδοξο οικοδόμημα- και προσλαμβάνουν υπαλλήλους γνώστες της αγγλικής. Τα πανταχού παρόντα διαφημιστικά φυλλάδια, ωστόσο, αποδεικνύεται ότι είναι γραμμένα όλα στα γιαπωνέζικα. Παρ’ όλα αυτά, όπως παρατήρησε κάποιος καυστικός πελάτης, «Τα αγγλικά εδώ είναι καλύτερα απ’ ό,τι στο Imperial Hotel». Στους Λόφους Ροπόνγκι δεσπόζει και ένα καινούργιο μπαρ, το Μαντούρο, με μια γκρι επιβλητική είσοδο, που προκαλεί, μισάνοιχτη, τους περαστικούς. Για δείπνο, μπορεί κανείς να επισκεφτεί το Γιούνιπερ, όπου σερβίρονται μενού σκανδιναβικών και ιαπωνικών συνδυασμών και ο καπνιστός σολομός έρχεται πάντα στις σωστές αναλογίες.
Μετά το δείπνο κατεβήκαμε την οδό Κεγιακίζακα, απολαμβάνοντας τις βιτρίνες. H δύση του χειμερινού ήλιου ήδη είχε διώξει εκείνους που κατακλύζουν την περιοχή κατά τη διάρκεια της ημέρας: θύματα της μόδας, περιπατητές στους παραδοσιακούς ιαπωνικούς κήπους και πλήρως εξοπλισμένους τουρίστες για την ξενάγηση σε κάθε αξιοθέατο.
26 εκατ. επισκέπτες
Μερικοί από τους τουρίστες είχαν καταφύγει στις κεντρικές εγκαταστάσεις του ραδιοτηλεοπτικού δικτύου Ασάχι για να πιουν τσάι ή καφέ με θέα τον κήπο. Αλλοι είχαν σκαρφαλώσει 215 μέτρα ψηλά, στο Tokyo City View, στον 52ο όροφο του Πύργου Μόρι. Από τους γυάλινους τοίχους του πύργου, που φαίνεται ότι καθαρίζονται κάθε 18 λεπτά, ο επισκέπτης μπορεί να δει ολόκληρο το Τόκιο, είτε την ημέρα, είτε τη νύχτα. O επισκέπτης δεν θα πρέπει να εκπλαγεί, επίσης, όταν ανακαλύψει σπα και πισίνες χτισμένα λες και έχουν βγει από την ελληνική μυθολογία. Στο ξενοδοχείο μας, στον 20ό όροφο, είχαμε στη διάθεσή μας μεγάλες τηλεοπτικές οθόνες και κουρτίνες που ανογοκλείνουν με χειριστήριο.
Δώδεκα ώρες στους Λόφους Ροπόνγκι ήταν αρκετές για να θυμηθούμε ότι παρά τους πρωτοσέλιδους τίτλους που μιλούν για τα προβλήματα της ιαπωνικής οικονομίας, οι Ιάπωνες δεν παύουν να δημιουργούν. Πριν από ένα χρόνο, οι ειδικοί προέβλεπαν παταγώδη αποτυχία. Οι λόφοι Ροπόνγκι, όμως, προσήλκησαν, στους πρώτους 6 μήνες, 26 εκατομμύρια επισκέπτες.