H προεκλογική εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές του 2004 αρχίζει με πολλή συγκίνηση και με λίγες ιδέες. Αυτό δεν είναι καλό ούτε για τους Δημοκρατικούς ούτε για τη χώρα. O φόβος και η οργή ανταγωνίζονται μεταξύ τους, καθώς η προκριματική περίοδος οδεύει προς την κορύφωσή της. H σπουδή του Χάουαρντ Ντιν να αναδειχθεί ως επικρατέστερος για να λάβει το χρίσμα των Δημοκρατικών, πυροδότησε έντονη δυσαρέσκεια, τρία χρόνια μετά την ήττα των Δημοκρατικών στις εκλογές. Στο άλλο άκρο του φάσματος, η έκκληση του Τζορτζ Μπους για εθνική αλληλεγγύη προτάσσεται υπό το πρίσμα της απειλής της διεθνούς τρομοκρατίας και των φρικτών αναμνήσεων της 11ης Σεπτεμβρίου. O ανταγωνισμός του φόβου με την οργή πιθανό να ευνοήσει τον σημερινό ένοικο του Λ. Οίκου, δεδομένου ότι οι ψηφοφόροι θα επιδιώξουν τη συνέχεια, καθώς αγωνιούν όχι μόνο για τις συγκρούσεις στο εξωτερικό αλλά και για την αμερικανική οικονομία.
Προτάσεις από τους Δημοκρατικούς
Για να ανατρέψουν αυτή την κατάσταση, οι Δημοκρατικοί θα πρέπει να παρουσιάσουν σαφείς εναλλακτικές προτάσεις στην πολιτική του Μπους αναφορικά με τις δύο μείζονες προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ: την κατάσταση στη M. Ανατολή και την παγκόσμια οικονομία, στο πλαίσιο της οποίας πολλές θέσεις εργασίας στον βιοτεχνικό τομέα αλλά και κεφάλαια μεταφέρονται από τις ΗΠΑ στην Ασία. Την τελευταία φορά που οι Δημοκρατικοί αγωνίστηκαν εναντίον ενός άλλου Μπους, ένας νεαρός διεκδικητής της εξουσίας με το όνομα Μπιλ Κλίντον είχε ήδη ορίσει, από τον Ιανουάριο του 1992, το πλαίσιο της προεκλογικής του εκστρατείας, η οποία ήταν γεμάτη ιδέες. Καθώς ο Κλίντον εστίαζε με δυναμισμό τις προεκλογικές του εξαγγελίες στην οικονομία και στην παγκοσμιοποίηση, ο Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος έδωσε βάρος στο θυμικό και διεξήγαγε άχρωμη προεκλογική εκστρατεία, κενή ιδεών. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι οι Αμερικανοί θα εξέλεγαν έναν καινούργιο στην πολιτική με προφανή χαρακτηριστικά αφερέγγυου ανθρώπου. H σημερινή ηγεσία των Δημοκρατικών δεν φαίνεται να έχει την ικανότητα να εκφράσει σοβαρές προτάσεις όπως αυτές που οδήγησαν τον Κλίντον στη νίκη το 1992. Στο ζήτημα του Ιράκ, για παράδειγμα, αλλά και σε άλλα θέματα, ο Ντιν και άλλοι Δημοκρατικοί περιορίστηκαν σε εντυπωσιακές ιδέες όπως η αντικατάσταση αμερικανικών στρατευμάτων με ανύπαρκτη ειρηνευτική αποστολή του OHE. Υπόσχονται επίσης να φέρουν διεθνή δύναμη από τη Γαλλία, τη Γερμανία και άλλες χώρες. Ωστόσο, οι χώρες αυτές αποσαφήνισαν ότι δεν πρόκειται να στείλουν νέα στρατεύματα αν δεν αποκατασταθεί η ασφάλεια και η πολιτική σταθερότητα στο Ιράκ. Οι Δημοκρατικοί εμμένουν σε τέτοιες βραχυπρόθεσμες εναλλακτικές προτάσεις και δεν ανοίγουν σοβαρό διάλογο για την αμυντική και την οικονομική πολιτική Μπους, από τον οποίο θα ωφελείτο η χώρα. Στην προεκλογική εκστρατεία των Δημοκρατικών το 1992, οι περισσότεροι Αμερικανοί άκουσαν για πρώτη φορά τον όρο παγκοσμιοποίηση και αναλογίστηκαν τις συνέπειές της. Δεν συντρέχει λόγος να μη γίνει και η φετινή προεκλογική εκστρατεία εξίσου ενημερωτική και μορφωτική ανεξαρτήτως του εκλογικού αποτελέσματος. O Δημοκρατικός Φρεντ Μπέργκστεν, διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνούς Οικονομίας και πρώην σύμβουλος του Κάρτερ, δίνει ορισμένα παραδείγματα για το πώς πρέπει να διαγραφεί η πολιτική των Δημοκρατικών. Σε άρθρο του στην επιθεώρηση ForeigAffairs, υποστηρίζει ότι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ οφείλει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις σε έναν κόσμο όπου η Κίνα και ίσως η Ινδία θα κυριαρχήσουν στον βιοτεχνικό τομέα διεθνώς. Θα είναι, προσθέτει ο Μπέργκστεν, σημαντικό να ξεπεράσουν οι ΗΠΑ την αντίδραση κατά της παγκοσμιοποίησης και να εφαρμόσουν νέα διεθνή οικονομική πολιτική. Κατά τον Μπέργκστεν, η παγκοσμιοποίηση -περισσότερο από την τρομοκρατία και το τέλος του Ψυχρού Πολέμου- είναι η σημαντικότερη διεθνής αλλαγή.
Οι άνδρες προτιμούν τον Μπους
Λιγότερο από ένα χρόνο πριν τις προεδρικές εκλογές και ενώ οι Δημοκρατικοί δεν έχουν ακόμη επιλέξει τον υποψήφιό τους, ο Τζορτζ Μπους προηγείται στην πρόθεση ψήφου, σύμφωνα με δημοσκόπηση της Ipsos σε δείγμα 1.000 ατόμων. Το 41% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι θα ψηφίσει υπέρ του Μπους και το 33% ότι θα ψηφίσει εναντίον του. O Αμερικανός πρόεδρος χαίρει ιδιαίτερης υποστήριξης μεταξύ των ανδρών, των χριστιανών ευαγγελιστών και των κατοίκων των αγροτικών περιοχών. Αντίθετα, μεταξύ των γυναικών, η πλειοψηφία δηλώνει ότι θα καταψηφίσει τον Τζορτζ Μπους. H δημοτικότητα του Μπους βρίσκεται στο 56% και είναι υψηλότερη από εκείνη που απελάμβαναν σε αυτό το σημείο της θητείας τους οι πρόεδροι Μπους πατήρ και Κλίντον.