Στο εδώλιο τον Απρίλιο

3' 45" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το 2004 άρχισε άσχημα για τον Ιταλό πρωθυπουργό Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Με την πικρή ανάμνηση της αποτυχημένης ιταλικής προεδρίας ακόμη νωπή και το τεράστιο οικονομικό σκάνδαλο του επιχειρηματικού κολοσσού Parmalat να συγκλονίζει τη χώρα, ο «καβαλιέρε» χρειάζεται κάτι περισσότερο από το σύνηθες χαμόγελο αυταρέσκειας για να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες που ορθώνονται μπροστά του.

Η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Ιταλίας, την περασμένη Τετάρτη, να άρει την ασυλία του Μπερλουσκόνι, ο οποίος κατηγορείται για δωροδοκία δικαστών, κατάφερε νέο σοβαρό πλήγμα στην κεντροδεξιά κυβέρνηση. H σημαντικότερη, ωστόσο, συνέπεια της απόφασης, την οποία αρκετοί χαρακτήρισαν ιστορική, είναι ότι στην Ιταλία, χώρα που στο υποσυνείδητο πολλών είναι ταυτισμένη, και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της διακυβέρνησης Μπερλουσκόνι, με σκάνδαλα και διαπλοκή, η δημοκρατία λειτουργεί.

Το σκεπτικό

Η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου να κηρύξει αντισυνταγματικό το νόμο που εξασφάλιζε ασυλία στον πρωθυπουργό αποδεικνύει ότι στην Ιταλία οι πολίτες είναι ίσοι έναντι του νόμου και ότι ουδείς, ούτε ο πρωθυπουργός ούτε η πλειοψηφία στη Βουλή έχουν τη δυνατότητα να παραβιάζουν το σύνταγμα, ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά που διακρίνουν ένα κράτος δικαίου από τα απολυταρχικά καθεστώτα.

Το ζήτημα που επί της ουσίας έθεσε το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ιταλίας είναι το κατά πόσον μια εκλεγμένη πλειοψηφία βουλευτών μπορεί να απαλλάξει από τη δίωξη, ένα πρόσωπο, εν προκειμένω τον πρωθυπουργό της χώρας. O συγκεκριμένος νόμος που ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι κατάφερε να ψηφιστεί τον περασμένο Ιούνιο, λίγο πριν από την έναρξη της ιταλικής προεδρίας, αφορούσε την ασυλία πέντε ανώτατων αξιωματούχων για όσο διάστημα διαρκούσε η θητεία τους: του προέδρου της δημοκρατίας, του πρωθυπουργού, των προέδρων της ιταλικής Βουλής και της γερουσίας και του προέδρου του Συνταγματικου Δικαστηρίου. Σημειωτέον ότι με την ψήφιση του νόμου, τον οποίο είχε εισηγηθεί ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας και νυν βουλευτής της Κεντροαριστεράς, Αντόνιο Μακάνικο, «πάγωνε» η δίκη του Μπερλουσκόνι για δωροδοκία δικαστών στην υπόθεση εξαγοράς της ημικρατικής επιχείρησης τροφίμων SME, το 1986.

Με τις νέες εξελίξεις, η δίκη του Ιταλού πρωθυπουργού αναμένεται να ξαναρχίσει. Προς το παρόν δεν έχει οριστεί ημερομηνία αλλά το πιθανότερο είναι ότι η διαδικασία στο δικαστήριο -με νέα σύνθεση- του Μιλάνου, θα επαναληφθεί το αργότερο τον Απρίλιο ή τον Μάιο. Είναι διάχυτος, ωστόσο ο προβληματισμός, στην αντιπολίτευση για το αν η διαδικασία θα ολοκληρωθεί έως το 2006, οπότε το αδίκημα για το οποίο κατηγορείται ο Μπερλουσκόνι θα έχει παραγραφεί.

Επιμένει…

Ανεξαρτήτως, πάντως, της ολοκλήρωσης ή μη της δίκης, ο Μπερλουσκόνι έχει σοβαρούς λόγους να ανησυχεί. H επόμενη κίνησή του όσον αφορά στο ζήτημα της ασυλίας, αναμένεται ότι θα είναι, σύμφωνα, με δημοσίευμα της εφημερίδας La Repu-bblica, η προετοιμασία ενός νέου σχεδίου νόμου που θα διασφαλίζει την ασυλία όχι μόνο των ανώτατων αξιωματούχων του κράτους αλλά και όλων των βουλευτών και γερουσιαστών. O Μπερλουσκόνι δηλώνει ότι μόνο με ένα τέτοιο νομοσχέδιο, η πολιτική εξουσία στην Ιταλία θα είναι πραγματικά ανεξάρτητη και όχι δέσμια, για παράδειγμα, «κόκκινων» δικαστών, όπως χαρακτηρίζει ο «καβαλιέρε» τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης που τον διώκουν. Είναι πολύ πιθανό το ζήτημα της ασυλίας να αποτελέσει τον κεντρικό άξονα της προεκλογικής εκστρατείας του Μπερλουσκόνι στις ευρωεκλογές. Ή ακόμη και στις βουλευτικές εκλογές, αν αυτές πραγματοποιηθούν, πρόωρα μεν, παράλληλα δε με τις ευρωεκλογές, ενδεχόμενο το οποίο ο «καβαλιέρε» αφήνει προς το παρόν ανοιχτό.

Προτού, πάντως, προσφύγει πρόωρα στις κάλπες, ο Μπερλουσκόνι θα πρέπει να έχει επιλύσει τις οξείες διαμάχες που υφέρπουν στο εσωτερικό του κυβερνητικού συνασπισμού. Μετά τον Τζιανφράνκο Φίνι, αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και ο Μάρκο Φολίνι, εκ των επικεφαλής της Δημοκρατικής Ενωσης του Κέντρου, η οποία μετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό ζητεί την ανανέωση του κυβερνητικού προγράμματος. Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι ο Μπερλουσκόνι θα προχωρήσει σε ανασχηματισμό της κυβέρνησής του ώς το τέλος του μήνα.

Ανοιχτά μέτωπα

Το κρισιμότερο όμως στοίχημα του Μπερλουσκόνι είναι με τους Ιταλούς ψηφοφόρους. Τα μέτωπα που η κυβέρνησή του καλείται να αντιμετωπίσει είναι σημαντικά: η συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση και η μεταρρύθμιση στον τομέα των μεταφορών είναι δύο μόνον από τα φλέγοντα ζητήματα. Οι συνδικαλιστές και στους δύο τομείς είναι αποφασισμενοι να μην κάνουν πίσω. Είναι χαρακτηριστική η εικόνα του χάους που δημιουργήθηκε στις μεγάλες πόλεις της Ιταλίας εξαιτίας των απεργιών στις συγκοινωνίες, στις αρχές της εβδομάδας. Εκκρεμεί επίσης η μεταρρύθμιση στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, μετά την άρνηση του Ιταλού προέδρου Τσιάμπι να επικυρώσει το σχετικό νομοσχέδιο που ευνοούσε τη μιντιακή αυτοκρατορία του πρωθυπουργού, και να το επιστρέψει στη Βουλή για αναθεώρηση. Οσο για τους ψηφοφόρους της Κεντροδεξιάς, ο «καβαλιέρε» θα πρέπει να δώσει μάχη για να τους ξανακερδίσει. Οσοι ψήφισαν Κεντροδεξιά με την ελπίδα ότι στην Ιταλία θα υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία, λιγότεροι φόροι και μικρότερη κρατική παρέμβαση, δηλώνουν σήμερα απογοητευμένοι γιατί η κυβέρνηση δεν πέτυχε τους συγκεκριμένους στόχους.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή