ΠΟΡΤΛΑΝΤ. Ολοι νιώθουμε καλύτερα μετά από μία νύχτα καλού ύπνου. Ομως, είναι δυνατόν όταν ξυπνάμε να είμαστε-πραγματικά- πιο έξυπνοι; Ή, ίσως πιο δημιουργικοί; Γερμανοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι μπόρεσαν να αποδείξουν, για πρώτη φορά, ότι ο εγκέφαλός μας εξακολουθεί να αναζητεί λύσεις για τα προβλήματα που μας απασχόλησαν την προηγούμενη ημέρα, ακόμα και όταν κοιμόμαστε. Συχνά ένα οκτάωρο ύπνου αρκεί για να βρεθεί η απαιτούμενη λύση. H γερμανική έρευνα-σύμφωνα τουλάχιστον με την επιστημονική κοινότητα- αποτελεί την πρώτη επιστημονική τεκμηρίωση μιας πραγματικότητας που δεχόμασταν αξιωματικά μέχρι τώρα, ότι, δηλαδή, η δημιουργικότητα και η ικανότητα επίλυσης προβλημάτων συνδέονται άμεσα με τον καλό και αρκετό ύπνο. Αλλοι επιστήμονες, που δεν έλαβαν μέρος στο συγκεκριμένο πείραμα, υποστηρίζουν ότι το παραπάνω συμπέρασμα αποτελεί μία σημαντική διαπίστωση που δεν θα πρέπει να λησμονούν οι κουρασμένοι οδηγοί, εργαζόμενοι και τέλος οι φοιτητές: ότι, δηλαδή, σε πολλές περιπτώσεις ο ύπνος είναι το καλύτερο φάρμακο. H έλλειψή του συμβάλλει στην πρόκληση τροχαίων ατυχημάτων, στην κακή υγεία και τέλος στην κακή μαθητική απόδοση. Επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Λύμπεκ, στη Γερμανία, διαπίστωσαν ότι οι εθελοντές επέλυαν μία άσκηση Μαθηματικών με πολύ μεγαλύτερη ευκολία απ’ όσους δεν είχαν κοιμηθεί αρκετά το προηγούμενο βράδυ. Τα συμπεράσματα της έρευνας δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό Nature, που κυκλοφορεί σήμερα Πέμπτη.
Ο τρόπος επεξεργασίας των μνημών
Οπως αναφέρει ο συντονιστής της μελέτης, Γιον Μπορν, τα αποτελέσματα της έρευνάς του ενισχύουν προηγούμενες μελέτες για τη βιοχημεία του εγκεφάλου, που αποκαλύπτουν τον τρόπο επεξεργασίας των μνημών προτού αποθηκευθούν. Στην ίδια διαδικασία φαίνεται ότι ενισχύεται και η δημιουργικότητα. Ωστόσο, ο δρ Μπορν επεσήμανε ότι παραμένει άγνωστος ο τρόπος με τον οποίο ενισχύονται αυτές οι ικανότητες κατά τη διάρκεια του ύπνου. Πρέπει, κατά πάσα πιθανότητα, να λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια του βαθύτερου ύπνου, στις πρώτες, δηλαδή, τέσσερις ώρες του. Τα ίδια συμπεράσματα αποτελούν εν μέρει ερμηνεία της απώλειας μνήμης που παρατηρείται στους ηλικιωμένους καθώς αυτοί έχουν συχνά οξύτερο πρόβλημα αϋπνίας.