«Ολοι μας, σχεδόν, κάναμε λάθος», πιστεύοντας, πριν από τον πόλεμο, ότι ο Σαντάμ κατείχε απαγορευμένα όπλα, δήλωσε την Τετάρτη το βράδυ ενώπιον της Γερουσίας, ο Ντέιβιντ Κέι, ο πρώην επικεφαλής των Αμερικανών επιθεωρητών στο Ιράκ. Με τις επισημάνσεις του στην επιτροπή Ενόπλων Δυνάμεων, κατά κάποιο τρόπο υποβάθμισε τους υπαινιγμούς ότι η κυβέρνηση Μπους «μαγείρεψε» με μεγάλη προθυμία τα διαθέσιμα στοιχεία των μυστικών υπηρεσιών για να δικαιολογήσει τον πόλεμο.
Το ίδιο πίστευαν Γερμανοί, Γάλλοι
Το πίστευαν όχι μόνο οι αναλυτές των μυστικών υπηρεσιών -ότι το Ιράκ διέθετε βιολογικά και χημικά όπλα, πιθανόν και πρόγραμμα πυρηνικών όπλων- αλλά και οι Γάλλοι, οι Γερμανοί και άλλοι, δήλωσε ο Κέι. H αναφορά του έγινε, σημειωτέον, μόλις λίγες ώρες μετά την απαλλαγή του Μπλερ από την επιτροπή Χάτον. «H άποψή μου», πριν από τον πόλεμο, είπε ο κ. Κέι «ήταν ότι τα πιο πειστικά στοιχεία που είχα δει για την ενοχή του Ιράκ αφορούσαν τα όπλα μαζικής καταστροφής». Οι αναλυτές των μυστικών υπηρεσιών, με τους οποίους ήλθε σε επαφή «δεν είχαν πιεστεί να εξάγουν συμπεράσματα, που θα ταίριαζαν με την πολιτική ατζέντα». Ωστόσο, σε ερώτηση που ετέθη στη συνέχεια από τον Ρεπουμπλικανό γερουσιαστή Τζον Μακ Κέιν, ο Κέι δήλωσε ότι θα χρειαστεί ενδεχομένως μια ανεξάρτητη επιτροπή για να διερευνήσει σε βάθος τα σφάλματα που έγιναν πριν από τον πόλεμο. Την ίδια στιγμή, ο εμπειρογνώμονας επανέλαβε την αρχική θέση, η οποία και προβλήθηκε στην πρόσφατη εκρηκτική του συνέντευξη: τόσοι μήνες ερευνών δεν οδήγησαν παρά σε ισχνά στοιχεία προς την κατεύθυνση της επαλήθευσης των όπλων που είχε επικαλεστεί η κυβέρνηση για να δικαιολογήσει τον πόλεμο, ενώ όσες έρευνες κι αν ακολουθήσουν είναι απίθανο να αλλάξουν το δεδομένο αυτό. Επέμεινε δε ότι η πρόθεσή του να συζητήσει για το έργο του στο Ιράκ «δεν είναι ούτε πολιτική ούτε κυνήγι μαγισσών». Αντίθετα, ελπίζει να προβάλει μια «θεμελιώδη ανάλυση των λαθών» που έγιναν από τις μυστικές υπηρεσίες. Είναι αναγκαία, υπογράμμισε, μια αναθεώρηση των μεθόδων των μυστικών υπηρεσιών, ανάλογη αυτής που ακολούθησε την κρίση των πυραύλων στην Κούβα. Το βασικό πρόβλημα στην περίπτωση του Ιράκ, σύμφωνα με τον κ. Κέι, ήταν «τα περιορισμένα στοιχεία», τα οποία υπερτιμήθηκαν.