«O ουρανός μού έπεσε στο κεφάλι». Με τη γνωστή ρήση του Αστερίξ, ο Αλέν Ζιπέ, πρώην πρωθυπουργός, νυν δήμαρχος του Μπορντό και πρόεδρος της κυβερνώσας Ενωσης για ένα Λαϊκό Κίνημα (UMP) περιέγραψε σε βουλευτές συναδέλφους τα συναισθήματα που του προκάλεσε η καταδίκη του σε δικαστήριο της Ναντέρ. Πράγματι, στο άκουσμα της ετυμηγορίας ο κ. Ζιπέ είδε, ως άλλος Γαλάτης, τους χειρότερους φόβους του να επαληθεύονται. Δεκαοχτώ μήνες φυλάκιση με αναστολή και 10 χρόνια στέρηση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι είναι μεγάλη και ίσως ανεξίτηλη «ρετσινιά» για τον επί 30 χρόνια συνεργάτη του Ζακ Σιράκ και επίδοξο διάδοχό του στην προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας. Ρετσινιά που μπορεί να απλωθεί, μετά την καταγγελία της προέδρου του Δικαστηρίου Κριστίν Πιρς περί «άσκησης πιέσεων» σε δικαστές, περί τηλεφωνικών και άλλων υποκλοπών.
Ο Αλέν Ζιπέ, χαρακτηριστικό δείγμα Γάλλου αστού και απόφοιτος της Ecole Nationale d` Administratio(ENA), εκρίθη στις 30 Ιανουαρίου ένοχος κατηγοριών για παράνομη χρηματοδότηση την περίοδο της δημαρχίας Σιράκ. H τοποθέτηση επτά στελεχών του γκολικού κόμματος RPR, σήμερα μετασχηματισμένου σε UMP, σε εικονικές θέσεις υπήρξε το κυρίως ατόπημά του στον δήμο των Παρισίων, από τον οποίο ο σημερινός πρόεδρος της Γαλλίας κινούσε τα νήματα της πολιτικής και της εξουσίας από το 1977 έως το 1995. Σήμερα, ο Ζακ Σιράκ χαίρει ασυλίας, άρα δεν εμπλέκεται σε δικαστικές περιπέτειες σχετικές με διάφορα σκάνδαλα της δημαρχίας, που χρονίζουν από τη δεκαετία του ’90 και νωρίτερα. Τα σκάνδαλα αυτά αποτέλεσαν μοχλό στα χέρια των σοσιαλιστών τις περιόδους της συγκατοίκησης Σιράκ – Μιτεράν, Σιράκ – Μπαλαντίρ και Σιράκ – Ζοσπέν, ένα είδος «αναχώματος» στην πορεία του προέδρου προς μια εξουσία απαλλαγμένη από την παραλυσία της συγκατοίκησης με τους σοσιαλιστές. Δοθέντος ότι στη Γαλλία θα διεξαχθούν δημοτικές και περιφερειακές εκλογές τον Μάρτιο, ευρωεκλογές τον Ιούνιο και στη συνέχεια εκλογές για τη Γερουσία, η υπόθεση Ζιπέ κάλλιστα θα μπορούσε να μετατραπεί σε βραδυφλεγή βόμβα, ενώ τη «διαφθορά, τη σαπίλα και την παρακμή της πολιτικής τάξης» ετοιμάζεται να μετατρέψει σε προεκλογική παντιέρα ο αμφίσημος πρόεδρος του Εθνικού Μετώπου, Ζαν Μαρί Λεπέν.
Απέτρεψε πολιτική έκρηξη
Στις αρχές της εβδομάδας, ο Αλέν Ζιπέ, για μια ακόμη φορά «εξιλαστήριο θύμα», απέτρεψε πολιτική έκρηξη ανυπολόγιστης ζημίας, όταν, αν και καταπλακωμένος από τον ουρανό, υπαναχώρησε στην αρχική του απόφαση να εγκαταλείψει την πολιτική, άσκησε έφεση και ανακοίνωσε ότι παραμένει δήμαρχος του Μπορντό και πρόεδρος του UΜΡ.
Λίγο νωρίτερα η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη διερεύνηση των καταγγελιών της κ. Πιρς στο πλαίσιο ευρύτερης έρευνας για το δικαστικό σώμα από τρεις επιτροπές. Παράλληλα, ο πρωθυπουργός Ζαν Πιερ Ραφαρέν ήταν πανέτοιμος να αναλάβει την προεδρία του κόμματος, για να προλάβει τυχόν «εξάρσεις» του επιτυχημένου και φιλόδοξου υπουργού Εσωτερικών Νικολά Σαρκοζί, διεκδικητή της υποψηφιότητας για την Προεδρία της Δημοκρατίας στις εκλογές του 2007.
Ενδοπαραταξιακή πάλη
Ο κ. Σαρκοζί ή «Σαρκό», όπως είναι το χαϊδευτικό του, ενσαρκώνει μία από τις πτυχές του όλου προβλήματος Ζιπέ. H προφανώς ενοχλητική για τον πρόεδρο Σιράκ προσπάθεια αναρρίχησής του στον προεδρικό θώκο, υποσκελίζοντας τον «επίλεκτο» διάδοχο Αλέν Ζιπέ, έχει απασχολήσει τους τελευταίους μήνες τον Τύπο στη Γαλλία, κυρίως τον αντιπολιτευτικό. H αποχώρηση Ζιπέ, υπό το βάρος μιας καταδικαστικής απόφασης, θα άναβε τη θρυαλλίδα της ενδοπαραταξιακής πάλης εξουσίας, σε κρίσιμη εκλογική περίοδο και ενώ ο πρόεδρος Σιράκ επιχειρεί να οικοδομήσει μια νέα κεντροδεξιά παράταξη στη Γαλλία. Τώρα, εν αναμονή δικαίωσης του κ. Ζιπέ κατά την εκδίκαση της έφεσης, τα παραταξιακά – προεδρικά παραπέμπονται στο συνέδριο του Νοεμβρίου, αφήνοντας περιθώριο στους εκλογικούς χειρισμούς και πρωτίστως στους προεδρικούς ελιγμούς.
Η καταδίκη του Γάλλου πολιτικού, ο οποίος παρά τις περιπέτειές του συνεχίζει να χαίρει εκτίμησης, χαιρετίσθηκε ως τεκμήριο της υγιούς λειτουργίας της δικαιοσύνης.
Μετριοπαθής η αντιπολίτευση
Παρά τις πρώτες «ιαχές» της πολυσυλλεκτικής αντιπολίτευσης, αξιοσημείωτη είναι μια σχετική μετριοπάθεια εκ μέρους της. Ισως, επειδή εκκρεμεί πάντα η υπόθεση Elf, στην οποία εμπλέκονται πλείστοι όσοι κορυφαίοι σοσιαλιστές και μη, με πρώτο και καλύτερο τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Ρολάν Ντιμά. Ισως, επίσης, επειδή η γαλλική κοινή γνώμη δεν έχει λησμονήσει τα σκάνδαλα της περιόδου Μιτεράν -Φαμπιούς και μολυσμένο αίμα, επιτροπεία Κρεσόν στις Βρυξέλλες. Σίγουρα δεν έχει λησμονήσει ότι ο επίσης αξιοπρεπής Πιερ Μπερεγκοβουά, υπουργός Οικονομικών του Φρανσουά Μιτεράν και αρχιτέκτων του «σκληρού φράγκου» αυτοκτόνησε με περίστροφο μπροστά σε ενα κανάλι, όταν κατηγορήθηκε ότι είχε αγοράσει το μετριοπαθές διαμέρισμά του με «ύποπτα» χρήματα. O κ. Μπερεγκοβουά, όπως και άλλοι άνθρωποι του τότε προέδρου, είχε μείνει μόνος. O Αλέν Ζιπέ, ο οποίος το 1997 επωμίσθηκε το βάρος της εκλογικής ήττας που έφερε στην εξουσία τον Λιονέλ Ζοσπέν και την πολυσυλλεκτική «Αριστερά» και στη συνέχεια κατηγορήθηκε και αυτός ότι αγόρασε το διαμέρισμά του στο παρισινό 7ο διαμέρισμα με «ύποπτα μέσα», στηρίχθηκε και από τον Ζακ Σιράκ και από την παράταξή του.
Ισως για το λόγο αυτόν, την περασμένη Πέμπτη, οι Γάλλοι σε ποσοστό 69% δικαίωσαν την απόφαση του Αλέν Ζιπέ να παραμείνει στο προσκήνιο, έστω και αν ο δρόμος του δεν μοιάζει στρωμένος με ρόδα.