Σε μία σκηνή της συγκινητικής ταινίας «Χαμένοι στη μετάφραση», της Σοφία Κόπολα, ο υποψήφιος για Οσκαρ α΄ ανδρικού ρόλου, Μπιλ Μάρεϊ, ερμηνεύει ένα τραγούδι του Μπράιαν Φέρι σε κάποιο καραόκε-μπαρ του Τόκιο. Το στιγμιότυπο είναι τόσο εξωτικό για τα δυτικά και δη τα ελληνικά μάτια που είναι ξεκαρδιστικό. Κι όμως τα καραόκε μπαρ, που ανθούν κυρίως στην Ασία, είναι πλέον παρωχημένα στις πολύβοες μητροπόλεις του κόσμου? η νέα μόδα είναι το «μουβιόκε» (movieoke), που δίνει τη δυνατότητα σε επίδοξους ηθοποιούς να βγάλουν τον καταπιεσμένο ντε Νίρο από μέσα τους. «You talkin’ to me?», είναι η δημοφιλέστερη ατάκα από τον «Ταξιτζή», που επιλέγουν οι περισσότεροι θαμώνες του Deof Cin, του πρώτου νεοϋρκέζικου μουβιόκε κλαμπ στο East Village.
Αν και εκατοντάδες, ενδεχομένως χιλιάδες, Ελληνες έχουν ψώνιο με το τραγούδι (όπως αποδεικνύεται από τον καταιγισμό τηλεοπτικών εκπομπών αναζήτησης ταλέντων) φαίνεται ότι δεν σκοπεύουν να χαλαλίσουν τη «φωνάρα» τους σε σκοτεινά καταγώγια και μάλιστα τσάμπα, προς τέρψη μεθυσμένων μπαρόβιων. Ετσι το καραόκε, ενώ δυνάμει θα μπορούσε να γίνει ανάρπαστο, δεν είχε την αναμενόμενη απήχηση στα πάτρια εδάφη. Αντίθετα, το μέλλον του μουβιόκε προδιαγράφεται λαμπρό. Ποιος δεν θα ήθελε να γίνει βασιλιάς της ντίσκο για ένα βράδυ, χορεύοντας στα χνάρια του Τζον Τραβόλτα ή εκφέροντας τις γνωστές, απειλητικές εξυπνάδες του Κλιντ Ιστγουντ («Αυτό είναι όπλο στην τσέπη σου ή απλά χαίρεσαι που με βλέπεις;»). Ποιο κοριτσάκι κάτω των δώδεκα ετών δεν θα ήθελε να νιαουρίσει σαν την Αλίκη Βουγιουκλάκη ή έστω να ψελλίσει τα λατινοφανή ξόρκια της Ερμιόνη Γκρέιντζερ και ποιο συνομήλικο αγοράκι δεν ονειρεύεται να σκαρφαλώσει τους τοίχους του Μάτριξ με την ταχύτητα του Κιάνου Ριβς ή… να καβαλήσει μηχανή με τη χάρη του Σταμάτη Γαρδέλη; Στο Deof Ciαπαγορεύεται η είσοδος σε ανήλικους, αφού η ιδιοκτήτρια, Αναστασία Φάιτ, δεν σερβίρει μόνο κινηματογραφικούς ρόλους, αλλά και μπίρες. Οι εταιρείες βιντεοπαιχνιδιών έσπευσαν να καλύψουν το κενό για να ικανοποιήσουν όλες τις ηλικίες, ακόμη κι εκείνες που τρώνε πόρτα σε τέτοιου είδους νυχτερινά κέντρα. H Fooseoke κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό ένα cd rom, που απευθύνεται σε όσους επιθυμούν να μετατρέψουν το σπίτι τους σε κινηματογραφικό στούντιο.
Ο πρώτος τίτλος ταινίας, που διοχέτευσε στην αγορά, είναι το αλήστου μνήμης AmericaPie. (Τι νομίζατε, δηλαδή, ότι όλοι καίγονται να αποστηθίσουν τις υπαρξιακές ανησυχίες του Ντερκ Μπόγκαρτ ως Μάλερ στον Θάνατο στη Βενετία;).
Το μόνο που χρειάζεται κανείς για το κατ’ οίκον μουβιόκε είναι ένα μικρόφωνο κι ένας υπολογιστής. Το πρόγραμμα εμφανίζει εν είδει υποτίτλων το ακριβές σενάριο και συγχρονίζει τα λόγια του παίκτη με τα χείλη του ηθοποιού, συχνά με τραγελαφικό αποτέλεσμα, όπως τον Μάρλον Μπράντο να μιλά με γαργαριστή φωνούλα στον Νονό ή το Κλαρκ Γκέιμπλ να προφέρει με λαρισινή προφορά το θρυλικό «Frankly my dear I don’t give a damn».