«Θα πρέπει να συνηθίσετε το σχήμα αυτό. H Γαλλία, η Γερμανία και η Βρετανία θα έχουν και άλλες τριμερείς συναντήσεις», ήταν η ορθή και κοφτή απάντηση γερμανικής κυβερνητικής πηγής στο Βερολίνο, προς δυσαρεστημένους από την πολυσυζητημένη σύνοδο κορυφής Σρέντερ – Σιράκ – Μπλερ. «Δεν προσπαθούμε να επιβληθούμε σε κανέναν, πολύ λιγότερο στην Ευρώπη», δήλωσε ο καγκελάριος Σρέντερ. «Δεν νομίζω ότι έχουμε λόγο να απολογηθούμε καθ’ οιονδήποτε τρόπο, η συνάντηση θα αποβεί εις όφελος της Ευρώπης», συμπλήρωσε ο Τόνι Μπλερ. «Δεν αντιλαμβάνομαι τι ακριβώς επικρίνουν οι επικριτές», είπε και ο πρόεδρος Σιράκ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι διαμαρτυρίες άλλων χωρών με το σκεπτικό ότι οι «Τρεις Μεγάλοι» επιχειρούν να συγκροτήσουν «διευθυντήριο« εις βάρος μεγαλύτερων ή μικρότερων.
Πού συμφώνησαν
Συνοψίζοντας, τα κυρίως σημεία της προχθεσινής τριμερούς του Βερολίνου είναι τα εξής: Επήλθε συμφωνία για το Σύνταγμα, εφόσον, εάν πιστέψει κανείς τους «Τάιμς του Λονδίνου», ο Τόνι Μπλερ δέχθηκε να υποχωρήσει στο θέμα της αναστάθμισης ψήφων αναλόγως του πληθυσμού, πάγιο αίτημα Γαλλίας και Γερμανίας, που οδήγησε σε ναυάγιο τη Διακυβερνητική του Δεκεμβρίου στις Βρυξέλλες, λόγω των αντιρρήσεων των Ισπανοπολωνών. O Βρετανός πρωθυπουργός έλαβε ως αντάλλαγμα τη θέσπιση αξιώματος αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής -ή «υπερεπιτρόπου»- αρμόδιου για τα προγράμματα οικονομικών μεταρρυθμίσεων στην Ευρώπη, ως είχε ζητήσει ο Τόνι Μπλερ. Ποιος και τι εθνικότητας θα είναι ο επίτροπος δεν έγινε γνωστό, ενώ φαίνεται ότι το αίτημα του καγκελαρίου Σρέντερ να είναι Γερμανός έπεσε στο κενό.
Κοινό σύνθημα της «τριανδρίας», όπως ονομάζει τους τρεις μεγάλη μερίδα του ευρωπαϊκού Τύπου, υπήρξε η διαμόρφωση κοινού προγράμματος νέων μεταρρυθμίσεων, με στόχο την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής οικονομίας, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, ώστε η Ευρώπη να πάψει να υστερεί έναντι των ΗΠΑ. Αν πιστέψει κανείς τον «Γκάρντιαν», ο καγκελάριος Σρέντερ, που «μοίραζε ένα κόκκινο βιβλιαράκι με τις πενιχρές μέχρι στιγμής μεταρρυθμίσεις στο κράτος πρόνοιας, που του κόστισαν την προεδρία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος», ζήτησε αναπροσαρμογή των κονδυλίων για την υγεία και τις συντάξεις βάσει των νέων δεδομένων, ώστε να απελευθερωθούν πόροι για επενδύσεις σε άλλους τομείς. Πέραν των μεταρρυθμιστικών διακηρύξεων, ειδική μέριμνα δόθηκε στην ενίσχυση της έρευνας και της ανώτατης εκπαίδευσης με νέες επενδύσεις, στην καταπολέμηση του δημογραφικού και στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που θέτει η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, θέματα τα οποία έθιξε ο κ. Σιράκ. Τέλος, πρέπει να σημειωθεί η κριτική, την οποία άσκησε ο Γερμανός καγκελάριος εις βάρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, επειδή «παραμέλησε συμφέροντα πολιτικής, αλλά και βιομηχανικής φύσεως.
Επιστολή στον Πρόντι
Στο πλαίσιο των επικρίσεων Σρέντερ, ο «Σπίγκελ» αναφέρει, επικαλούμενος δηλώσεις της Βρετανής υπουργού Εμπορίου Πατρίσια Χιούιτ, ότι οι «Τρεις Μεγάλοι» απεργάζονται τροποποίηση του Συμφώνου Σταθερότητας, ώστε αυτό να καταστεί πιο ευέλικτο, επιτρέποντας τη βελτίωση των ρυθμών ανάπτυξης στην Ευρώπη και την ίδρυση νέων επιχειρήσεων. Χθες, ο επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων Πέδρο Σόλμπες απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο αλλαγής του Συμφώνου, απογοητεύοντας για μια ακόμη φορά Γαλλία και Γερμανία, οι οποίες εκτός των άλλων αντιμετωπίζουν μόνιμο πρόβλημα με τα δημοσιονομικά ελλείμματα. Αντιθέτως, η Κομισιόν χαιρέτισε τη «μεγάλη παραχώρηση» του Γκέρχαρντ Σρέντερ προς τον φίλο Σιράκ, που συνίσταται σε μείωση του ΦΠΑ στα εστιατόρια από 18% σε 5,5% από το 2006. H υπαναχώρηση του κ. Σρέντερ στην αρχική του άρνηση στις 9 Φεβρουαρίου χαροποιεί όλους τους Ευρωπαίους εστιάτορες και κυρίως τους Γάλλους, που υπολογίζουν ότι, εκτός από την ενίσχυση της κατανάλωσης, θα δημιουργηθούν 40.000 θέσεις εργασίας.
Οι «Τρεις Μεγάλοι» συνοψίζουν τα πεπραγμένα σε κοινή επιστολή τους προς τον Πρόντι και προς την ιρλανδική προεδρία, στην οποία προτείνουν επισήμως τη θέσπιση αντιπροέδρου επί των οικονομικών προς όφελος της ανάπτυξης και για ευόδωση των στόχων της «Ατζέντας 2000» της συνόδου κορυφής της Λισσαβώνας. «Καλές προθέσεις, αλλά πολλή ασάφεια», διαπίστωναν ορισμένοι αναλυτές, που διερωτώνται πόσοι από τους στόχους θα μετουσιωθούν σε πράξη, δοθείσης της έντονης αντίδρασης των «μικρών» στην ιδέα διευθυντηρίου. «Κάτι μαγειρεύουν οι τρεις», πιστεύει ο «Εκόνομιστ».